Ch.43

4.8K 70 1
                                    

"Dalhin mo ko kung saan ang libingan ni Carlos"serysoso kong saad,tingnan natin totoo ba ang sinasabi niya.

Isasantabi ko muna ang nararamdaman ko at yung iba ko pang misyon.It's been 5 years hindi ko na nabibisita sila mommy and daddy,patawad mom and dad.

"You must eat first wait here"he said at lumabas.

Pakiramdam ko ayaw kong tumakas,dikta ng puso ko..

"Fuck"dinig na dinig ko ang boses a may kusina.May condo pala siya akala ko dadalhin niya ako sa bahay namin,aminin ko man o hindi namimiss ko ang bahay na iyun.

Lumabas naman ako at kitang kita ko na nahihirapan itong magluto.Gusto kong tumawa kaso naalala ko palang galit ako sa kanya.

Ayaw niya kasi lumapit sa frying pan,paano niya naman maluluto iyun kapag yun ang gagawin niya,still the same old Rahum.

I change my aura,pinasungit ko ang boses ko."What are you doing?".

Nagulat naman siya at napakamot sa kanyang ulo."Trying to cook,it's kinda hard"sabi niya habang tinutusok tusok yung eggs,haha akala ko kung ano niluluto niya itlog lang pala.

I hold my laugh,I seriously miss us,kahit anong tanggi ko mahal ko pa din si Rahum.

So hindi mo mahal si Andrew?

My left brain answer,mahal ko si Andrew kaso hindi kasing lalim ni Rahum.Remember hulog na hulog na ako sa kanya noon.

Pinagmamasdan ko ang bruskong malapad na katawan niya.His biceps made girls drool for him.Is it true na si Josephine kaya at si Andrew ay magkasabwat?Its just hindi ko na alam kung sino yung paniniwalaan ko.

"I should cook"segunda ko sa kanya,look nagmamadali kami tapos eto gagawin niya.

Kumuha ako ng apron at tumingin sa mini ref niya at may mga gulay naman.Kinuha ko iyun at sinimulang ichop.Napatigil naman ito at umupo sa may counter.

"I miss seeing you like that"he said at napatigil ako sa paghihiwa.I look at him at kitang kita ko paano niya ako tingnan,mukhang miss na miss niya ang isang tao.I never seen him like that before.

Pagkatapos kong magluto ay sabay kaming kumain,I remember noong nasa beach kami,isa na siguro yun sa mga pinakamagandang nangyari sa buhay ko.

Naalala ko bigla si Ayla,sh*t my organization will kill me.

"Where's my phone?"I ask at agad agad niyang kinuha ito.

"Here"he said,buti nalang at may password tung phone ko kundi baka nalaman na niyang agent ako.

54 miss calls.
70 messages

Sari sari galing kina kuya,Andrew at Ayla.I'm dead right now,yung mga bata pala.

I text Andrew na sobrang busy ko sa misyon.He said he'll call me kaso umayaw ako at sinabihan kong bantayan niya ang mga bata.

From Ayla:

Bitch,where are you?I've been searching for you.

I text back.

To Ayla:

I have something to do,Ill call you back.

Pagtingin ko sa kanya ay hindi ito mapakali parang may gusto itong sabihin.

"May sasabihin ka ba?"I said.

"First I can't believe nandito ka at nanatili pa dito.-"he sigh at nagpatuloy sa pagsasalita."-Can you show me our sons?"

Natigil naman ako sa pagkain.Kitang kita mo sa kanyang mata paano kasabik na makita ang kanyang mga anak,I don't think so kasi sabi niya noon ipaabort ko but he said it was all his plans to protect us.

I sighed,miss ko na ang mga makukulet na mga batang iyun.

"Here"I handed him my phone,3 of them were smiling.Kuha ko ito noong nasa Disneyland kami.

Randam ko ang saya at pananabik sa kanyang mukha,magkamukhang magkamukha silang apat.

"It's like a picture of mine noong bata pa ako"maiyak iyak netong saad and he mouthed me thank you.

∆ ∆ ∆

"Dito"he said at nakita ko ang tombstone ni Carlos.Hindi ako makapaniwalang ganeto ang kahahantungan niya,napahagulhol ako ng sobra.

Nanghihina ang dalawa kong tuhod.Tulalang tulala ako,how can Andrew do this.

My phone ring....

Sinagot ko naman ito.It's Andrew at kinabahan naman ako."Hon?"lumayo naman ako at pinunasan at mga luha,I tried not to crack.

Napatingin ako kay Rahum,I know he's been hurt.

"You know I worried much on you"iba ang tono ng pananalita niya,it's different.He have patience noon sa germany kami pero ngayon I don't know,galit na galit ang tono niya.

"Easy hon,okay naman ako.Kamusta ang mga bata?"I lighted up my voice.

"They're sleeping,by the way uuwi kami sa pilipinas bukas"

Nagulat ako sa sinabi niya,Andrew showed me a dangerous tone.It creeps me out,hindi kasi ganyan ang pananalita niya kundi mahinahon at malumanay iyun.

"Bakit naman hon?Babalik din naman ako within 2 days"sabi ko pero he interrupted me.

Napakunot ang aking noo."No.I'm making sure hon that Rahum will never see you.Hindi na ako mapakali"tila naghihisterikal ang kanyang boses.

"We talked about this hon,diba okay na tayo dun?"I tried to be calm,is he insane?
Dadalhin niya pa talaga yung mga bata.

"No...It's.my final decision.Wala kang magagawa dun"he end the call.

State of shock,he end the call?That was the first time binabaan niya ako ng tawag.Minsan kasi naghihinala ako,he always said na may meeting siya lagi sa organization and then one time I ask his mom if may meeting ba siya kaso sabi ng mommy niya ay madalang daw itong magkaroon ng meeting.

"Hey"Rahum tapped my shoulder.

"I should go"I said,kailangan ako ni Ayla.Marami pa akong gagawin,sumasakit ang ulo ko dahil sa sinabi ni Andrew at Rahum.

Vote and Comment

Bought & Sold to Mr.LunaticWhere stories live. Discover now