Bought & Sold to Mr.Lunatic

Ch.33

Kinabukasan ay buti nalang at naisipan niyang ilabas ako kundi mamamatay ako sa sobrang init.Nag-aalala ako ng sobra sa baby namin.

Morning Sickness attack kaya buti hindi naman napansin iyun ni Rahum.

"I hope you learn your lesson bitch"he said at naglakad palayo.

Hindi ko muna siya inisip at agad agad na pumasok sa kitchen para magluto.Gutom na gutom ako.Ganito ba talaga pag buntis?

Natigil ako ng makita niya akong halos maubos ang isang bowl ng kanin at napakunot naman ang noo niya bago nilagpasan ako.

"Don't you ever try to escape slut"he said bago nilock yung pintuan,napabuntong hininga naman ako.

Naisip ko yung sinabi ni Andrew,narcotic distribution?It can't be,alam kong hindi siya tutulad ng daddy niya.Sana palagi siyang safe at hindi mapahamak.

Hinihimas himas ko naman yung tiyan ko"Mag-iingat ako baby,pangako"I said at napangiti.

Kanina pa ako paikot-ikot gusto ko talaga kumain ng durian,natatakam ako dun.Naglalaway ako habang nakatingin sa tv,gusto ko  umiyak.Pinilit ko pang kinain yung masarap na ulam ko kaso ayaw ni baby.

Ano ba talaga ang gagawin ko?

Tatalon ba sa 2nd floor o sisirain yung pintuan?Nababaliw na ba talaga ako.

"Baby wag mo namang pahirapan si mommy"sabi ko pa habang hawak yung tiyan ko.

Isa lang yung naiisip kundi tawagan si Rahum.No....magagalit si Rahum tsaka baka magtaka siya—umikot ikot naman ako kaso gusto ko talagang kumain eh.

Dialling Rahum number....

Huli na nang narealize kong natawagan ko nga si Rahum.

Hala sinagot ni Rahum."Yes.What do you want?"ang lamig ng boses niya at randam na ramdam ko iyun.

"Sir yung papel—"sabi nung background voice niya,so nasa kompanya talaga siya.Nakahinga naman ako ng maluwag.

"Leave there"dinig ko pa sakanya.

"So?Bat ka napatawag?"

"G-Gusto ko sanang lumabas,itatanong ko lang kung meron kang duplica—"hindi na niya ako pinatapos bagkus sinigawan pa ako na parang walang bukas.

"No....And why do you want to go out?Para puntahan ang lalaki mo"galit na galit ito,halos sakop na niya ang phone ko.

Napangiwi ako sa sobrang sakit ng tainga ko at inilayo iyun sa phone.

"K-kasi b-bibili sana ako—"pangalawang putol niya.Bat ang hilig niyang putulin ang mga salita ko.Palagi nalang bang iisipin niyang may lalaki ako eh siya nga may babaeng inuuwi palagi.

"Buying of something?Listen kung ano man ang bibilhin mo.Ako na ang bibili"
nagulat naman ako sa sinabi niya.

"W-wag na,b-baka ano kasi maabala kita kaya magtrabaho ka na ulit"nauutal ko pang saad.

"For the second time,tell me what is it?"ay ang sungit talaga kahit kailan ng lalaking eto.

"D-durian sana"sabi ko pa at alam na alam kong nakakunot na ang kanyang noo.

"Dur?What?Bakit mo naman  gustong bumili ng ganun?"masusi niyang tanong at kinabahan naman ako.

"Ah kasi,i-isa yun sa mga ingredient na ilalagay ko sa lulutuin ko"palusot ko pa.

"Look we have plenty of stocks Stella,wag kang mag-inarte"he said at binabaan ako ng tawag.

Seryoso?Tatanungin niya ako kung ano bibilhin ko tapos siya daw bibili maya maya ay papatayan niya ako ng tawag.Hay nako may saltik din pala si Rahum eh.

Nanlumo naman ako at napaupo sa sofa.Paano na?Gusto ko talagang kumain eh.Mabuti pa at pupunta na lang ako sa garden para alaagan yung mga magagandang bulaklak na itinanim ko.

∆ ∆ ∆

Nakatulog ako sa sobrang pagod kakalinis kaya nagising ako sa ingay ng sasakyan ni Rahum.Gabi na pala at napahaba ang tulog ko.

Natigil ako sa pag-iisip nang may bumukas ng pinto.Nakita kong pumasok si Rahum na may dala dalang plastic.

"Here bitch"he said at inilagay sa counter yung wait—

"Durian?"mahina kong sambit,natuwa ako ng sobra at agad kong tumakbo paparoon kaya amoy palang ay natatakam na ako.

"Is that your way to say thank you?"sabi niya habang nakakunot ang noo.

"N-nako salamat ng sobra Rahum"naiiyak ko pang sabi muntik ko pa siyang yakapin.Buntis talaga napakaiyakin at ang babaw ng iniisip.

"You look  weird,lutuin mo na yan"he said bago pumunta sa hagdan kaso halos mamatay ako sa tawa.

"What happened?"sobrang kunot na ng noo niya.

"What's funny?"tanong niya uli.

"W-wala"baliw ka kasi Stella ay tinawanan mo pa,napayuko ako sa hiya.

"Sorry nagsinungaling ako,hindi kasi yan naluluto.Kakainin ko sana patawad"kita ko naman na nag-iba ang kanyang mukha.

"Will you stop that shitty attitude of yours Stella.Talagang nagsinugaling ka pa talaga ng dahil sa pagkain"saad niya,nag-uunahan naman sa pagtulo yung mga luha ko.

"S-sorry Rahum,baka kasi pagalitan mo ako pag sinabi kong kakainin ko"singhot ko pa,ang babaw ko talaga kaya ang bilis ko nang umiyak.

Lumambot naman ang mukha niya at nakita ko iyun.Agad itong tumalikod sakin at umakyat sa taas.Pinunasan ko yung luha ko at kumain ng durian.

"Baby kahit ganun si daddy,look binilhan pa tayo niya ng durian"smile ko pang saad habang may luha pa sa mata.I know deep in his heart nandoon pa rin ang Rahum na minahal ko.

Nagpasya akong umakyat upang matulog pero hindi ko alam kung makakatulog pa ba ako kasi ang dami kong kinaing durian.

Nawala bigla yung antok ko pagkatapos  kong kumain ng durian pati sa mga sinabi ni Rahum.

Lagi kong naiisip si kuya,paano kapag nakita niya akong minamaltrato ni Rahum?I know he will not let it happen cause I know he's the best kuya.Lumabas ako sa terrace ng guest room at kumanta habang nakatingin sa malaking buwan.

Little do you know
How I'm breaking while you fall asleep
Little do you know
I'm still haunted by the memories
Little do you know
I'm trying to pick myself up piece by piece
Little do you know
I need a little more time
Underneath it all I'm held captive by the hole inside
I've been holding back
For the fear that you might change your mind
I'm ready to forgive you, but forgetting is a harder fight
Little do you know
I need a little more time

Nag-uunahang lumabas ang aking luha.Mom and Dad,I hope you're watching me and kuya from afar.I love you both,I really miss you pati si kuya.