Geride Kalan

Bölüm 10- Mert

En son havaalanında Damla'ya sıkı sıkı sarılmıştım. En son orada kokusunu doyasıya içime çekmiştim, en son orada öpmüştüm, en son orada seni seviyorum demiştim. Şimdi ise sadece resimlerine bakabiliyordum yastığını koklayabiliyordum. Ömer'in söylediklerinden sonra kendime çeki düzen vermem gerekiyordu. Çocuklarımı 3 aydır göremiyordum ve çok özlemiştim. Hemen bu evden çıkıp daha geniş ve temiz bir eve geçtim. Saçlarım sakalım o kadar uzamıştı ki aylar sonra ilk defa aynaya bakabildim. Eski Mert olmalıydım. Damla benim bu halimi görse çok üzülürdü ama onun olmayışı da beni çok üzüyordu. Program için özenle giyindim ve çocuklarıma sarılma umuduyla yola çıktım. Ömergile geldiğimde herkes gelmişti. Ömer beni görür görmez yanıma geldi ve sarıldı. "İşte sen busun" dedi. Öykü yanımıza geldiğinde "Özür dilerim. Ama yaşadıklarım kolay değildi.Umarım beni anlıyorsundur" dedim. Öykü gülümseyerek "Hoşgeldin. İçerde sabırsızlıkla seni bekliyorlar" dedi. Masadakilere el sallayıp içeri geçtiğimde Nehir koşarak kucağıma atladı. İkimiz de aynanda "Seni çok özledim" deyip güldük. İkimizde ağlıyorduk. Birimiz baba özleminden birimiz de evlat özleminden. Burak kucağında Görkem'i getirirken gözyaşlarımı daha fazla tutamadım. 

İkisini de çok özlemiştim. Masaya geçtiğimizde bir kişi eksikti. O da Hilal'in sevgilisi. Hilal yıllardır yaptığı gibi yine gözlerini benden ayırmıyor konuşmaya çalışıyordu. Bu kız ne kadar arkadaşız desekte ona inanmak istemiyordum. Her fırsatta yanıma yaklaşmaya çalışıyordu. Burak yemeklere başlamadan önce bir konuşma yaptı ve hep beraber fotoğraf çekindik. Yemeklerimizi yedikten sonra Burak bir valiz getirdi. Valizi görür görmez tanıdım. Damla'nın valiziydi bu. Ben "Onun içinde sizin hediyeleriniz var. Damlayla İtalya'ya gittiğimizde almıştık" dedim. Bunları derken içimden keşke gitmeseydik de Damla hep yanı başımda kalsaydı diye düşündüm. Burak hediyeleri sahiplerine verirken en dipte bir zarf buldu. Zarfın üstünde Mert'e yazıyordu. Burada okuyup hem kimsenin moralini bozmak istemedim hem de özelimiz olsun istediğim için cebime koydum. Zeynep, İlayda, Yağmur hediyeleri kabul etmediler önce. "Sizin için aldı eğer kullanırsanız onu çok mutlu edeceksiniz emin olun" dedim. Gece 12'ydi Nehir burada kalmam için ısrar etti. Onu kırmayıp Ömergilde kaldım. Bugün iki çocuğumla da doya doya zaman geçirmiştim. Nehir'i uyuttuktan sonra Görkem'i kucağıma alıp uyutmaya başladım. Epey yorucu bir geceydi. Bende onunla uyuya kaldım.