Songül ve Güney daha bebekken tanışıp birbirlerinin ilk arkadaşı olmuşlardı. Küçük yaşta Güney'in ailesinin işinden dolayı birbirlerinden ayrılıp bir daha da hiç görüşmediler. Fakat yıllar sonra hayat onları tekrar buluşturacak ve öğrenecekleri şeyl...
Songül Kerem'in doğum günü için hazırlanıyordu. Güney duşta olduğu için Kerem'i yere bırakmıştı.
Kerem:
"An.. ne.." diye emekleyerekSongül'ün ayaklarına tutundu.
Songül:
"Kuzum.. sıkıldın mı yerde?"
Kerem:
"Babba.."
Songül:
"Gelecek baba bitanem." diyerek Kerem'i kucağına aldı ve yanağına bir öpücük kondurdu. Ardından yatağın üzerindeki oyuncakları aldı. "Oyuncaklarınla oyna hadi."
Songül Kerem'i tekrar yere bırakıp oyuncaklarını önüne bıraktı ve hazırlanmaya devam etti.
Songül 👇
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Songül makyajını yaparken Güney banyodan çıkmıştı.
Güney:
"Ne yaptın aşkım? Hazır mısın?"
Songül rujunu koyup ayağa kalktı.
"Evet... Şimdi de yakışıklıyıgiydireceğim."
Güney:
"Çok güzel olmuşsun..." diyerek Songül'e yaklaştı ve bir elini beline sarıp kendine çekti. "Çok güzelsin..." Diğer eliyle Songül'ün yüzüne gelen saçı kulağının arkasına alıp usulca yanağını okşadı.
Songül gülümseyerek baktı kocasının gözlerine.
Bu sırada bacaklarına tutunan Kerem'e baktıklarında güçlükle ayakta durduğunu gördüler.
Songül şaşkınlıkla "Oğlum.." derken Kerem hızla yere oturmuştu.
Güney:
"Yürümüş mü?" dedi heyecanla.
Songül hemen Kerem'in yanına diz çöktü ve belinden kavrayıp ayağa kaldırdı.
