Bölüm~3

761 86 26
                                    

Bol bol yorum bekliyoruum. 😉

************
Songül'den

Nurgül'ün ısrarıyla Güney'i evin aşağısındaki büyük parka getirmiştik. Burası çocukken en çok oynadığımız yerlerden birisiydi.

"Hatırladın mı burayı? En çok oynadığımız yerlerden.." dedim Güney'e bakarak.

Güney etrafa bakıp gülümsedi. "Gördükçe daha iyi hatırlıyorum."

Nurgül "Beraber oynadığınız zamanları falan hatırlıyor musunuz? Yani birbirinizi?" diye sordu.

Cevap bekler gibi Güney'e bakmıştım.

Güney "Parça parça ama hatırlıyorum. Zaten 6-7 yaşında falandık galiba. Değil mi?" deyince başımı olumlu anlamda salladım.

"Aynen.. okula yeni başlamıştık."

O sırada telefonum çalmıştı. Cüneyt arıyordu. Güney'in yanında açarsam bizimkilere söyleyebilir diye kapatıp cebime koydum.

Güney "Önemliyse konuş sen. Ben şöyle bi dolaşayım." dedi.

"Yok.. önemli değil. Hadi biraz dolaşıp eve gidelim. Akşam oldu zaten."

Parkı dolaşırken sürekli Güney'le olan anılarımız aklımıza geliyordu.

Güney ileriyi gösterdi.

"Bak Nurgül burası Songül'le benim saklambaçtaki favori yerimizdi

Ops! Esta imagem não segue as nossas directrizes de conteúdo. Para continuares a publicar, por favor, remova-a ou carrega uma imagem diferente.

"Bak Nurgül burası Songül'le benim saklambaçtaki favori yerimizdi. Kimse bilmezdi. İkimiz hep buraya saklanırdık." diye gülünce ben de güldüm.

"Tabi sonradan herkes öğrenince başka yer bulmamız gerekmişti."

"Hatırlıyor musun neresi olduğunu?"

Aynı anda "Ağaç kovuğu." deyince gülmeye başladık.

Nurgül "Ağaç kovuğu mu?" deyince Güney ilerdeki ağacı işaret etti. "İçi çukur gibiydi. Oraya saklanırdık."

Yıllar SonraOnde as histórias ganham vida. Descobre agora