Bölüm ~ 13

635 87 18
                                    

Songül'den

Sabah Eylül'ün sesiyle gözlerimi açmıştım.

"Songül.. uyan hadi. Nikaha geç kalacağız."

"Günaydın."

"Günaydın."

Gözlerimi ovarken bana sımsıkı sarılmış uyuyan Nurgül'ü gördüm. Usulca saçlarını okşadım.

"Ablacığım uyan hadi."

Nurgül uyanıp yanağıma bir öpücük kondurdu.

"Günaydın."

"Günaydın."

Cemre ve Meral de uyanınca üstümüzü değiştirip odadan çıkmıştık.

Salona geldiğimizde Güney'ler uyuyordu.

Cemre birbirine sarılmış uyuyan Serkan'la Güney'i görünce güldü.

"Şunlara bak ya. Sevgilime ben böyle sarılmadım."

Hepimiz gülerken bizim sesizimize uyanmışlardı.

Serkan "Ne oluyor ya?" derken Güney'i görünce sıçradı. "Lan ne işin var senin burda?"

"Oğlum akşam beraber uyuduk ya."

Ali kalkıp Eylül'ün yanına geldi ve saçlarına bir öpücük kondurdu.

"Günaydın hayatım."

Eylül gülümsedi.

"Günaydın."

"Aşk olsun Ali bize günaydın yok mu?" dedim sahte bir sinirle.

Ali "Size de günaydın kızlar." diye güldü.

Cemre "Hadi kalkın siz de Serkan. Kahvaltı yapıp hazırlanalım hemen." dedi.

Güney uykulu gözlerle saatine baktı.

"Kaçtaydı nikah?"

Meral "Yuh! Nikahın saatini mi unuttun?" deyince susması için koluna vurdum.

"1'deydi..."

Nurgül ve kızlar kahvaltıyı hazırlamak için mutfağa giderken ben de Güney'lerin yatağını topluyordum.

Ali Eylül'ün yanına giderken Serkan ve Mert elini yüzünü yıkamaya gidince Güney'le yalnız kalmıştık.

Yıllar SonraDonde viven las historias. Descúbrelo ahora