Geadopteerd door een piraat VOLTOOID

Familie

De avond is aangebroken en het begint fris te worden. Om me heen hoor ik geen mensen meer. Mijn benen zijn erg moe geworden, dus ik besluit te gaan zitten. Er gaat een deur open. Er kraken planken en er loopt iemand naar me toe. Van de schrik stop ik met ademen.

"Het is al goed. Ik ben het James." Stelt James me gerust.

James trekt mijn blinddoek naar beneden.

"Dat praat veel beter." Zegt James.

Voor me zit een knappe man met lichtblauwe ogen. Hij heeft blond tot lichtrood haar. Hij heeft een komende baard en een snor, dat hem erg leuk staat. Als ik van mijn vader mag trouwen met een veel oudere man dan zou ik met James trouwen.

"Lucianne, waar kom je vandaan?" Vraagt James.

"Mijn ouders zijn Davy Jones en Calypso en ik ben geadopteerd door Jack. " Zeg ik samengevat.

"Die Davy." Zegt James lachend.

"Wat is daarmee?" Vraag ik.

"Davy Jones is mijn broertje." Zegt James.

Verbaasd kijk ik hem aan.

"Is hij nog steeds zo knap?" Vraagt James.

"Knap? Hoelang heb jij hem niet gezien?" Vraag ik verward.

"Zo'n 25 jaar niet." Zegt James.

"Oh, nou nee hij is niet knap. Hij heeft tentakels als baard en zijn rechterhand is ook een tentakel. Zijn linkerhand is een schaar gelijk aan die van een krab en hij is gekleed in een kapiteinsuniform." Zeg ik snel.

"Hoe is het mogelijk?" Vraagt James.

"Calypso, mijn moeder en de godin van de zee, heeft hem vervloekt zodat ze voor altijd bij elkaar kunnen blijven." Zeg ik.

"Romantisch." Zegt James jaloers.

Het is een tijdje stil. Afvragend waar we zitten kijk ik om me heen.

"Maar dan ben jij mijn nichtje." Zegt James plotseling.

Met een glimlach op mijn gezicht knik ik. Maar ik ben er niet blij mee, want nu mag ik al helemáál niet met hem trouwen.

"Hoe is het met Jack?" Vraagt James.

"Niet zo goed. Denk ik." Zeg ik.

"Hoezo?" Vraagt James.

"Laatst is er een vrouw op het schip gekomen. Door haar gingen we waarschijnlijk naar het noorden, maar Jack gaat nooit naar het noorden. Onderweg begon het te stormen en toen kwam ik op dit schip terecht. Ik weet niet hoe het met hem gaat." Zeg ik.

"Waarom wou ze naar het noorden?" Vraagt James.

"Ik weet het niet." Zeg ik.

"Wie is die vrouw?" Vraagt James.

"Ze heet Angelica." Vertel ik James.

James schud zijn hoofd. Ik wacht rustig af wat hij gaat zeggen.

"Angelica gebruikt elke man die kan varen om bij de einde van de wereld te komen, zodat ze haar vader kan redden uit Davy Jones locker." Zegt James teleurgesteld.

"Is Jack in gevaar dan?" Vraag ik.

"Ja, heeft hij je nooit verteld wat er is gebeurd tussen Angelica en hem?" Vraagt James.

Zachtjes schud ik mijn hoofd. James staat op en loopt heen en weer.

"Het is 14 jaar geleden gebeurd. Ik was een bemanningslid van de Queen Anne's revange toen Jack erbij kwam." Begint James.

James neemt een slok van zijn rum.

"Ons einddoel was Hawaï. We kwamen daar en gingen op zoek naar de fontein van de eeuwige jeugd. Waar we Blackbeard, de vader van Angelica, zouden redden. Jack gaf na een gevecht tegen Hector Barbossa en de Spanjaarden de beker met de traan aan Angelica en de andere aan Blackbeard, wat niet de bedoeling was. Blackbeard ging dood en Angelica bleef voor altijd leven. Jack zei dat het een vergissing was, naar niemand gelooft hem. Nu vreesd hij voor de dood als geen ander ooit heeft gedaan." Vertelt James mij.

"En nu?" Vraag ik.

"Nu gaan ze Blackbeard redden en wordt Jack vermoord." Zegt James.

"We moeten hem helpen." Zeg ik vastbesloten.

"Dat gaat niet. Hij gaat naar het noorden en wij gaan naar het zuiden en dan naar het oosten. We komen niet eens in de buurt en zeker niet op tijd." Zegt James.

Ik zucht en besef dat het te laat is.

"Ik spreek je morgen weer." Zegt James.

Hij loopt naar me toe en doet de blinddoek weer voor mijn ogen.

"Mag ik nog wat te drinken?" Vraag ik.

"Ja, doe je mond maar open." Zegt James.

Hij schenkt nog wat rum in mijn mond en loopt dan weg. Het is doodstil en ik val niet lang daarna in slaap.