Geadopteerd door een piraat VOLTOOID

De Waarheid

Het wordt al snel donker en ik word erg moe. Op de harde vloer probeer ik goed te liggen en te slapen. Na het een tijdje geprobeerd te hebben is het eindelijk gelukt goed te liggen. Het liefst lig ik gewoon in een bed of een hangmat, maar ik kan ermee door. Uiteindelijk duurt het een uur voordat ik in slaap val.

De volgende morgen word ik wakker van een man die hard op de tralies.

"Opstaan! Nu!" Zegt de man die mij wakker maakt.

Langzaam sta ik op. De man doet de deur van mijn cel open en loopt naar me toe. Hij houdt mijn armen op mijn rug en duwt me naar het dek. Na een tijdje door het ruim gelopen te hebben komen we bij een luik. De man doet het luik open. Het felle daglicht schijnt in mijn ogen.

"Loop door!" Zegt de man.

We komen nu op het dek terecht. Voor me staat tentakelman.

"We hebben elkaar nog niet voorgesteld. Ik ben Davy Jones." Zegt de tentakelman.

Hij pakt met zijn tentakelhand mijn hand. Davy Jones schud mijn hand en laat dan los. Met een vies gezicht kijk ik naar mijn hand en schud ermee.

Vanaf nu ben je lid van de bemanning.

"Wat wil je van me?" Zeg ik boos.

"Breng haar naar mijn kajuit en zet haar vast aan de paal." Zegt Davy Jones.

De man die me wakker maakte duwt me naar het kajuit en Davy Jones loopt achter ons aan.

We komen binnen in de kajuit. De man duwt me naar de paal die in het midden van de kajuit staat. Aan de paal hangen handboeien. De man ketent me met een hand aan de paal.

"Dankje, ga nu maar naar buiten." Zegt Davy Jones tegen de man.                                       

"Lucianne Forgeron." Begint Davy Jones.

"Hoe weet je mijn naam?" Zeg ik boos.

"Als jij je mond nou is houd dan kan ik dat vertellen." Zegt Davy Jones geïrriteerd.

Zwijgend wenk ik af.

"3 jaar geleden waren jou ouders de koning en koningin van de piraten. Niet iedereen was daarmee eens. Om koning of koningin te worden moet je die ketting die jij om hebt in zee gooien met een bloedoffer van de gene die de ketting minimaal 3 jaar heeft. Maar de gene met de ketting moet wel boven de 14 zijn anders werkt het niet.

Dat is ook de reden dat Jack jou heeft geadopteerd." Vertelt Davy Jones.

Ondertussen ben ik gaan zitten.

"Maar hoe zit het dan met mijn ouders?" Vraag ik.

"Oh ja, je ouders. Zij waren ooit dronken op Tortuga, ze gingen naar bed, maakte jou en kregen jou. Jouw moeder beviel in Frankrijk in de cel. De wachters brachten jouw naar het weeshuis met die ketting. De volgende dag zouden ze opgehangen worden, maar ze ontsnapten."

"Waar zijn ze nu dan?" Vraag ik bezorgd.

"Zij varen nu ergens op zee." Zegt Davy Jones twijfelend.

"Hoe weet je dit allemaal?" Vraag ik.

"Eigenlijk hoopte ik dat je het niet zou vragen, maar je wilt het wel graag weten hè?"

Zachtjes knik ik ja.

"Oké dan. Ik ben jouw vader en jouw moeder is Calypso. Ze heeft mij vervloekt zodat ik altijd bij haar kan zijn." Zegt Davy Jones.

Langzaam barst ik in tranen uit. Vooral van blijdschap, want ik heb mijn ouders terug en je man vervloeken zodat hij voor altijd bij je is is echt romantisch.

Davy Jones loopt naar me toe en maakt mij los. Als ik los ben sla ik mijn armen om Davy Jones heen. De tentakels verdwijnen. Van de schrik laat ik los. Vragend kijk ik Davy Jones aan.

"Als ik liefde voel verdwijnen mijn tentakels." Zegt hij met een lach op zijn gezicht.

"Ik ben blij je te ontmoeten, vader." Zeg ik.

"Welkom bij de bemanning, dochter." Zegt Davy Jones.

Davy Jones kijkt bezorgd naar mijn riem.

"Je hebt nog geen wapens." Zegt Davy Jones.

"Nee, Jack zei dat ik die moet verdienen." Zeg ik.

"Luister niet naar Jack." Zegt Davy Jones.

Davy Jones loopt naar een kast en doet hem open. In de kast staan wapens. Van zwaarden tot pistolen en van pistolen tot geweren. Davy Jones pakt een zwaard uit de kast. Hij haalt hem een stukje uit zijn houder en kijkt ernaar.

"Ja, volgens mij is dit hem." Mompelt Davy Jones.

Hij loopt naar me toe en geeft me het zwaard. Meteen haal ik hem eruit. Om het zwaard uitteproberen zwaai ik er mee. Het is een lichte zwaard met een mooi handvat.

Davy Jones lacht naar me en loopt daarna weer naar de kast. Uit de kast haalt hij een pistool. Ook deze geeft hij aan mij. Het pistool is erg eenvoudig, maar wel mooi.

"Dankje vader." Zeg ik en ik geef mijn vader een knuffel.

"Kom, we gaan naar buiten. We moeten naar Singapore." Zegt Davy Jones.

We lopen naar buiten. Het dek op.

"Mannen, verwelkom onze nieuwe bemanningslid, mijn dochter." Zegt Davy Jones.

De mannen klappen en juichen.

"Hadras, blijf bij haar en leer haar helpen met varen." Zegt Davy Jones.

Gedurende dag help ik met zeilen aantrekken, het dek schoonmaken en ik leer vissen. Davy Jones leert mij zwaardvechten en om gaan met een pistool. En zo gaat elke dag.