Een nieuw bemanningslid

277 19 1
                                    

"We overnachten vanacht hier in de haven!" Zegt Jack.

Snel probeer ik me te verstoppen, want ik weet al wat Jack gaat zeggen.

"Lucianne? Waar is Lucianne?" Vraagt Jack.

"Ze is hier ergens op het schip. Maak je maar geen zorgen." Hoor ik Angelica zeggen.

"Maar ik wil het zeker weten." Zegt Jack.

De klank van bezorgdheid is erg duidelijk te horen, dus besluit ik me maar te laten zien. Snel loop ik vanachter de trap naar boven.

"Ik ben hier." Zeg ik.

"Oké, ga je naar bed. Ik kom zo gedag zeggen." Zegt Jack.

Samen met Greg loop ik naar de trap, om naar beneden te gaan en in onze hangmatten te gaan liggen.

"Je bent een goede vader." Hoor ik Angelica zeggen.

Greg en ik doen onze laarzen uit, onze wapens af en gaan in onze hangmatten liggen.

"Greg, kan jij lezen?" Vraag ik.

"Ja, hoezo?" Vraagt Greg.

"Kan je het me leren?" Vraag ik.

"Ja, ik denk het wel." Zegt Greg.

"Mooi dan kunnen jullie morgen beginnen." Zegt Jack.

"Maar ik wil nog niet slapen." Zeg ik zeurderig.

"Je moet slapen, want het wordt morgen een drukke dag." Zegt Jack.

"Oké." Zeg ik zuchtend.

"Slaap lekker." Zegt Jack.

Jack loopt weg en ik draai me om. Even later komt Elizabeth de trap afgelopen.

"Slaap lekker." Zegt Elizabeth.

Ze geeft een kus aan Greg en loopt dan weer boven. Greg valt al snel in slaap, maar ik niet. Starend naar het plafond luister ik naar de geluiden om me heen. Zoals het krakende hout en de golven die tegen het schip aan botsen. Naast me hoor ik zachtjes het gespin van Greg, dat trouwens heel schattig klinkt.

Net voordat ik mijn ogen dicht doe hoor ik een gitaar. Het geluid komt van boven. Snel klim ik uit mijn hangmat. Even kijk ik naar Greg en besluit hem te laten slapen.

"Psst, Boris." Roep ik zachtjes.

Uit een donkere hoek komt Boris aan gerent, hij klimt via mijn arm naar mijn schouder en gaat erop zitten.

Zo zacht mogelijk loop ik de trap op, naar het dek. Net voordat ik boven kom ga ik op de trap liggen zodat ik het noch net kan zien. Op de trap dat naar het achterdek gaat zitten Jack en Angelica. Jack zit met een gitaar een liedje te spelen. Ze hebben allebei een fles rum in hen hand die al bijna leeg zijn. Angelica zet haar fles neer en pakt de gitaar van Jack af. Ze zet de gitaar aan de kant en pakt Jack's hand. Ze trekt Jack overeind en houdt hem dichtbij haar. Jack streelt over Angelica's wang. Jack legt zijn rechterhand op Angelica's heup en pakt haar linkerhand. Jack begint een rustig liedje te neuriën.

Met dit liedje viel ik vroeger altijd in slaap, net als nu, bijna. Mijn ogen worden steeds zwaarder. Mijn benen krijgen kramp van het gehurkt zitten, dus besluit ik te gaan zitten. Zo langzaam en stil mogelijk ga ik tegen de ton zitten die naast me staat, maar ik stoot iets aan. Het is een fles, waarschijnlijk met rum. De fles breekt en het maakt veel lawaai. Geschrokken kijk ik naar Jack en Angelica. Ze hebben het ook gehoord. Jack laat Angelica los en loopt mijn kant op. Jack is dronken. Daardoor kan hij niet goed denken en wordt hij agressief.

Uit paniek sta ik op en loop ik mank, maar toch zo snel mogelijk naar het midden van het dek. Jack pakt zijn zwaard en loopt boos naar me toe. Als hij zo'n 2 meter voor me staat haalt hij het zwaard naar achteren. Automatisch grijp ik ook naar mijn zwaard, maar ik bedenk dat ik hem beneden ben vergeten.

Dit is het einde. Bedenk ik bij mezelf.

"Jack! Stop!" Hoor ik Angelica achter me horen.

Het helpt niet. Jack zwaait zijn zwaard op me af. Maar net op het juiste moment slaat er net naast ons bliksem in. De bliksem raakt het schip. Jack doet zijn zwaard weg en rent naar de rand, waar de bliksem net ingeslagen is.

Van de schrik sta ik stil. Angelica loopt naar me toe en legt haar hand op mijn schouder.

"Gaat het?" Vraagt Angelica.

"Ja, het gaat." Zeg ik.

"Ga maar weer naar je bed. Ik ga even praten met Jack." Zegt Angelica.

Langzaam en nog steeds een beetje geschrokken loop ik de trap weer af, naar mijn kamer. Zo stil mogelijk ga ik weer in mijn hangmat liggen. 

"Waar was je?" Vraagt Greg. 

"Ik was boven." Zeg ik. 

"Waarom?" Vraagt Greg nieuwsgierig.

Zo duidelijk mogelijk rol ik met mijn ogen, in de hoop dat hij ermee op houd.

"Laat ook maar." Zegt Greg. 

Greg draait zich geërgerd om. 

"Slaap lekker." Zeg ik met een lach op mijn gezicht. 

Geadopteerd door een piraat VOLTOOIDWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu