My Little Devil

Κεφάλαιο 8

Κλειως P.O.V.

"Εε...εε..εγώ.."

Τι λέμε τώρα; Όλοι με είχαν καρφώσει με το βλέμμα τους και περίμεναν μια απάντηση. Εγώ απλά τους κοιτούσα σαν χάνος.

"Κλειώ λέγε από πού τον ξέρεις αυτόν τον τύπο!",ρώτησε ανυπόμονα ο αδελφός μου ενώ η φωνή του είχε ανέβει μια οκτάβα. Είχα αρχίσει να φοβάμαι γιατί δεν ήξερα τι να πω. Αν του έλεγα την αλήθεια την είχα βάψει. Αν του έλεγα ψέματα θα με καταλάβαινε κατευθείαν και θα θύμωνε παραπάνω.

"Κλεοπάτρα μην παίζεις με την υπομονή μου και μιλά!",φώναξε. Ωχ με λέει Κλεοπάτρα. Αυτό το κάνει μόνη όταν είναι θυμωμένος. Σιχενεται αυτό το όνομα όσο και εγώ. Πριν προλάβω όμως να μιλήσω πετάχτηκε η Λία.

"Οχου Πανό σκάσε λιγάκι. Εγώ της τον γνώρισα. Μια φορά τον έχει δει όλη και όλη τη μέρα που γνωρίστηκαν. Από πού δηλαδη θα μπορούσε να τον ξέρει η Κλειώ;"

Οκ. Αυτό δεν το περίμενα. Η Λία με έχει βοηθήσει πολύ αλλά ποτέ δεν πήγαινε κόντρα στον αδελφό μου. Πόσο μάλλον να του πει και ψέματα. Την κοιτούσα με γουρλωμενα μάτια. Ο αδελφός μου μια κοιτούσε αυτή μια εμένα με καχύποπτο βλέμμα.

"Αλήθεια λέει;",με ρωτάει ύποπτα.

Πήγα να απαντήσω αρνητικά, γιατί δεν ήθελα να βρει και η Λία τον μπελά της για δικές μου βλακείες. Αλλά την είδα να μου γνέφει με την άκρη του ματιού μου.

"Εε.. γιατί καλέ να λέει ψέματα;",είπα με όσο πιο πειστική φωνή είχα. Δεν φάνηκε να το χαφτει αλλά ξεφυσηξε παραδομένος.

"Τότε πρέπει να τον ξέρεις καιρό τώρα γιατί σε άκουσε κατευθείαν όταν του είπες να με αφήσει. Πόσο καιρό δηλαδη γνωριζεστε και σε φώναζε και μικρή;",πετάχτηκε ο Άλεξ. Και φυσικά τα κατέστρεψε όλα γιατί ο αδελφός μου έδειχνε να σκέφτεται τα λόγια του. Και να καταλαβαίνει ότι κάτι πάει λάθος. Άνοιξε το στόμα του έτοιμος να μιλήσει αλλά δεν πρόλαβε.

"Ορίστε τα ποτά σας.",ακούστηκε η φωνή του Άγγελου από πίσω. Σταμάτησαν τότε όλοι να με κοιτάνε και γύρισαν προς το μέρος του. Εκτός από τον Άλεξ που με κοιτούσε περίεργα. Εγώ είχα καρφώσει το βλέμμα μου στο έδαφος και δεν τολμούσα να τον κοιτάξω. Τότε ένιωσα κάποιον να με πλησιάζει.

"Και αυτό για σένα που δεν κάνει να πίνεις αλκοόλ. Κερασμενο μικρή.",άκουσα την φωνή του Άγγελου στο αυτί μου. Ευτυχώς το είπε τόσα σιγά που δεν ακούστηκε. Καθόμουν στην άκρη του τραπεζιού οπότε είχε σταματήσει δίπλα μου και μοίραζε τα ποτά. Έτσι δεν παρατήρησαν οι άλλοι την κίνηση του. Εκτός από τον Άλεξ που τώρα με κοιτούσε με θυμωμένο βλέμμα και την Λία με ένα πονηρό χαμόγελο.