Κεφάλαιο 57

708 66 61
                                    

Λίνας P.O.V.

"Μου κάνετε πλάκα έτσι;",ρωτάω ενώ κοιταω μια τον υποδιευθυντή μαλακά και μια τους υποτιθέμενους νέους μου γονείς.

"Καμία πλάκα Δεσποίνης Αλεξίου. Μάλιστα θα πάτε κατευθείαν μαζί τους. Τα χαρτιά υιοθεσίας είναι έτοιμα.",λέει με ένα χαιρεκακο χαμόγελο ο Ανδρεάδης.

"Όχι όχι όχι...",λέω σιγά ενώ οπισθοχώρω. "Αυτό δεν γίνεται. Εγώ μένω με τον Τεό."

"Ο οποίος είναι στη φυλακή και θα φροντίσω να μείνει αρκετό καιρό εκεί.", συνεχίζει ο Ανδρεάδης.

Γυρνάω να κοιτάξω και τους υπόλοιπους και μοιάζουν εξίσου σοκαρισμένοι. Αυτό είναι ένα κακόγουστο αστείο έτσι; Δεν γίνεται να πάω να μείνει μαζί τους σωστά;

"Κοίτα κορίτσι μου.. ξέρουμε ότι νιώθεις μπερδεμένη αλλά έλα να πάμε στο σπίτι και θα σου τα εξηγήσουμε όλα.",λέει ο...ο νέος μου μπαμπάς. Ελπίζω να πιάσατε την ειρωνεία.

Κουνάω αρνητικά το κεφάλι και κοιτάω γύρω μου. Πρέπει να φύγω από εδώ. Ναι. Πρέπει να φύγω. Δεν γίνεται να πάω μαζί τους. Δεν μπορούν να με αναγκάσουν να πάω μαζί τους. Σωστά;

"Εγω μένω με τον Τεό και τα παιδιά. Δεν έρχομαι μαζί σας.",λέω ενώ προσπαθώ να κρατήσω την φωνή μου σταθερή.

"Τότε θα πρέπει να μείνεις στο ορφανοτροφείο. Είμαι σίγουρη ότι σου έχει λείψει!",ξανά λέει ο Ανδρεάδης και με κοιτάει με ένα χαρούμενο ύφος. Αλλά όχι το κανονικό χαρούμενο. Το κριπι χαρούμενο. Ξέρετε όταν βλέπεις αυτόν που μισείς πιο πολύ να παθαίνει κάτι κακό και το ευχαριστιστιεσαι; Εεε αυτό ακριβώς το ύφος.

Άσε τις επεξηγήσεις πουλάκι μου και άκου τι σου λέει ο μαλακας.

Σωστά. Σωστά.

Ορφανοτροφείο.

Να πάω πίσω στο ορφανοτροφείο.

Τους κοιτάω όλους και πρέπει να μοιάζω πολύ αξιοληπυτη. Τρόμος με έχει κατακλύσει και μόνο στη λέξη αυτή. Εγώ δεν ξανά πάω εκεί πίσω. Για κανένα λόγο.

"Όπως το φαντάστηκα. Δεν θες να πας πίσω στο ορφανοτροφείο. Τότε χαιρετά τους νέους σου γονείς.",ξανά λέει ο μαλακας και δείχνει προς το μέρος τους.

Του κοιτάω και δεν μπορώ να πιστέψω στα μάτια μου. Γιατί αυτοί; Θέλω να πω γιατί να υιοθετήσουν εμένα; Δεν έχουν τίποτα καλύτερο να κάνουν;

Ξανά κοιτάω γύρω μου άλλη μια φορά και το βλέμμα μου πέφτει πάνω στου Αχιλλέα. Ο Αχιλλέας. Πως δεν το σκέφτηκα νωρίτερα! Αυτός μπορεί να με βοηθήσει.

My Little DevilΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα