Spojrzałem na niego cały zapłakany, załamany i biedny.
-Całe życie mi się zawaliło, nie mam gdzie mieszkać, moja miłość mnie porzuciła, a to wszystko przez to, że mam alergie...
Teraz tylko czekać na jego śmiech, na wysłuchiwanie się jaki to ja jestem żałosny, że straciłem wszystko przez chorobę...
Co niespodziewane usłyszałem od niego miłe słowa otuchy, nawet zaprosił mnie do siebie...
