Gu Fang Bu Zi Shang

အပိုင်း (၁၁) Part 2 - Zawgyi + Unicode

သူမ ဒီဓားကို ခ်ဳးေပ့က်ယ္ေပးခဲ့တဲ့အခ်ိန္ကိုျပန္စဥ္းစားမိသြားတယ္...သူ့မ်က္ႏွာမွာ ေဒါသရိပ္ေတြရွိေနခဲ့တာ...တခ်ိန္ထဲမွာပဲ ဟဲရွေျပာတဲ့စကားကိုျပန္ၾကားေယာင္မိသြားတယ္။

သူမသာ လက္မခံခဲ့ဘူးဆိုရင္ ေမွ်ာ္လင့္လို့ရႏိုင္အံုးမွာ...

ဒါေပ့ါ သူမသာ......

၁၈ႏွစ္တာ တည္ေဆာက္ခဲ့တဲ့ ယံုၾကည္မွဳတစ္ခုက စကားေလးတစ္ခြန္းေၾကာင့္ ျပိဳလဲသြားခဲ့ရျပီေလ

သူမ အရင္ကဆို မငိုတတ္ဖူး ဒါေပမယ့္ ဒီေန့မွာေတာ့ အရင္ကထက္ မ်က္ရည္ေတြပိုမ်ားေနသလိုပင္...သူမႏွလံုးသားကေတာ့ ေရခဲတစ္ျပင္မွ်ေအးစက္ေနခဲ့ျပီ။ သူမ ငိုခ်င္ေပမယ့္လည္း ငိုလုိ့မရႏိုင္ေပ။

အိပ္ယာထက္မွာ ေတာင့္ေေတာင့္ၾကီးထုိင္ရင္း အေတြးေတြနဲ့ ေခါင္းရွဳပ္သလိုလို ျဖစ္လာေတာ့ နဖူးကိုသပ္ကာ ပြတ္လိုက္မိတယ္။

သူမရဲ့ ေအးစက္ေနတဲ့ လက္တစ္စံုက အဖ်ားတတ္ေနတဲ့ နဖူးေပၚကိုစမ္းမိေတာ့ ပံုမွန္မဟုတ္တဲ့ ကိုယ္အပူခ်ိန္ကို ခံစားမိလိုက္တယ္။

ဟဲရွ ထားထားေပးတဲ့ လင္းတန္ဆိုတဲ့ အေစခံမေလး ၀င္လာျပီး ရိုက်ိဳးစြာ ေမးလာတယ္ "သခင္မေလး အိပ္ယာထဖို့ ျပင္ဆင္လိုက္ရေတာ့မလား?"

သူမက ၃ခါေလာက္ေမးေတာ့မွ ဖိန္းထင္အသိျပန္၀င္လာျပီး ျပန္ထူးလုိုက္မိတယ္ "အင္း?"

လင္းတန္ဆိုတဲ့ကေလးမက ေရက်က္ေႏြးဇလံုတစ္ခုကိုယူလာျပီး သဘက္တစ္ထည္ကို ေရစင္ေအာင္ညွစ္လိုက္ကာ ဖိန္းထင္ဆီ လက္ကမ္းေပးလိုက္တယ္။ ခနၾကာေတာ့ တစ္ခုခုကို အသည္းသန္ရွာေနလို့ အခန္းတစ္ခုလံုး ရွဳပ္ပြေနတယ္။ လင္းတန္ဆိုတဲ့ကေလးမက ဖိန္းထင္သံုးေနက် ဘီးတစ္ေခ်ာင္းကို ရွာေနတာေလ။

သူ့ေနာက္မွာ ရပ္ေနတဲ့ ဖိန္းထင္ကပဲ "ကိစၥမရွိဘူး။ တုန္က်ိဳးကိုသာ သြားေခၚလာခဲ့"

"တုန္းက်ိဳး?"

"သူက ဒီမွာမရွိဘူးလား?"

လင္းတန္က ျပံဳးျပီး ေခါင္းကိုခါလိုက္ရင္း "ကြ်န္မသြားၾကည့္လိုက္ပါ့မယ္"