İGAP İdeal Gelin Adayı Projesi (KİTAP OLDU)

1. Bölüm

  İGAP HİKAYESİ KİTAP OLDUĞU İÇİN TANITIM AMAÇLI İLK 5 BÖLÜM DIŞINDA WATTPAD DAN KALDIRILDI. LÜTFEN OKUMAYA BUNU GÖZ ÖNÜNDE BULUNDURARAK BAŞLAYINIZ.

Hızlı hızlı önden giden tombul kadın, arkasından gelen kızına dönerek, "Yürü hadi yürü Allah'ın cezası, senin yüzünden zaten geç kaldık." diye bağırdıktan sonra hırsla başını çevirerek yoluna devam etti.

Hızlanarak annesinin yanına gelen genç kız, dudaklarını şımarıkça büzerek, "Sabuşcum ya aşk olsun, ben ne yaptım?" demesiyle, kalçasında duyduğu acıyla yerinden sıçradı.

"Ahhh!.. Anne, ortalık yerde olmuyor ama... Senin bu cimcirme huyun yüzünden morarmadık yerim kalmadı."

"Sen ne yaptığını çok iyi biliyorsun küçük hanım."

Poşet tutan elinin kenarını kalçasına götürüp ovuşturan genç kız, bir taraftan hiç bir şey olmamış gibi sırıtırken konuşmasına kaldığı yerden devam etti.

"Sabuşcum, sen merak etme, eve gidince gevreklerin yanına peynir zeytin koyup güzel bir tabak hazırlarım, biraz da domates salatalık doğradık mı tamamdır bu iş..."

"Kolunda saat olan sensin, anneannenin geleceğini biliyordun."

"Ay Naime Sultanın sanki gelmediği yer, haftanın dört beş günü zaten bizde, hem Ege evde içeriye alır. Ne var büyütülecek bu kadar anlamıyorum anne ya?"derken uzanan eli görmesiyle yana sıçrayan genç kız, yanındaki kadına ters ters bakarak çemkirdi. "Yok, sen kafayı yedin anne, manyak ettin beni... Yirmibir yaşına geldim, hala çocuk gibi sıkıştırıp duruyorsun. Senin yüzünden inanılmaz reflekslerim gelişti, pire gibi oldum."

Suratını asarak sinirle kızına bakan kadın, "Sen zaten manyaktın çocuğum, hiç normal olmadın ki!" diyerek hırsla söylenmekten kendini alamadı.

"Tebrik ederim anne, bravo... Gittiğim zaman bu söylediklerine çok pişman olacaksın. Keşke Asena yanımda olsa da..."

"Yeter, kes... Yine arabeske bağladın, o ayaklarını öğreneli çok oldu Asena Hanım, biraz daha zorlarsan ağlarsın bile sen... Ah o babana kaç kere söyledim, numara yapıyor kanma diye... Dinleyen kim!.." Kafasını iki yana sallayarak sesini kalınlaştıran kadın, kocasının konuşmasını taklit etmeye başladı. "Sebahat Hanım, bahsettiğiniz kişi kerimemiz... kerimeymiş hah... Bir o anlamadı zaten senin ne bok olduğunu..."

"Anneee!..."

Kadın, kızının bağırmasını takmadan sözüne kaldığı yerden devam etti. "Kerimemiz asil, iyi yetişmiş bir Türk kızıdır, asla yalan söylemez, numara yapmaz... Bu konuşma tarzınızdan, hele ki kızımıza karşı söylediklerinizden dolayı teessüf ederim... Teessüf edermiş, yesinler, gelsin de kızının benim tanıdığım halini görsünler."

"Sabuşcum, kız sen şiir yazsana, acayip kafiyeli konuşuyorsun. Bak vallaha..." diyerek hala annesinin yanında poşetlerle yürürken, gözünün ucuyla hareket eden eli görünce söyliyeceklerini yarım bırakarak uzaklaştı.

"Ah Hüseyin Efendi, ah Hüseyin Efendi, şımarta şımarta kafamıza çıkarttın bunu, kızım oldu diye buldumcuk oldun. Senelerin öğretmeni, elinin altından binlerce öğrenci geçmiş adam!.. Ne yapıyorsun da kandırıyorsun bir bilsem, nasıl izin verdi gavur ellere gitmene anlasam."

"Meslek sırrı Sabuşcum, anlatamam. Ayrıca babama laf söyletmem, ergen psikolojisinden anlıyor adam."

"Ergenmiş!.. Yirmi bir yaşına geldin kazık kadar oldun, hala utanmadan ergen diyorsun. Ama yok doğru ya, bedenin büyüdü, aklın hala orada takılı kaldı. Çocuklarla oynaya oynaya, yetişkin olacağına, bırak ergeni çocuk akıllı kaldın."