My Brother's Girlfriend

Chapter 13

A week without Mel presence was hell!
Lalo na kapag hindi nya ako pinapansin. Tinotoo nya talaga yung sinabi nya sakin sa condo nya.

After nga ng dinner namin. Kinabukasan at sa mga sumunod pang araw hindi na nya ako pinansin.

Bakit? Diba dati iyon naman yung gusto mo? Ang hindi sya kausapin kasi hate mo sya? Sabat ng isip ko.

Napahalumbaba ako at napahinga ng malalim.

Siguro hindi talaga nya ako gusto. Baka jinojoke lang nya ako. Ginagantihan kumbaga dahil sobrang sama ng ugali ko sa kanya.

Hayy..

"Ang lalim nun ah"- rinig kong may nagsalita.

Napalingon ako sa pinto ng bahay at nakita ko dun si Kuya.

"Andyan kana pala."-sabi ko.

"Change your clothes."-sabi ni Kuya.

"Ha?bakit?"-taka kong tanong.

"Sasama ka sakin. Dalian mona"-sabi nito at pumasok ng kusina.

Kahit naguguluhan umakyat padin ako at nagpalit.

Tinali kolang ang buhok ko. Konting pulbo at lipbalm tapos okay nako.

Pagkababa ko nag iintay na si kuya sa labas.

He look at me from head to toe.

"Iyan ang suot mo?"- he asked.

"Bakit? Mukha bakong nakahubad kuya?"-sarkastikong tanong ko.

"Hay halika na nga"-sabi nito sakin.

What's wrong with my skinny jeans and lose shirt na naka tuck in yung harapan pero sa likod hindi?
At saka sa white sneakers ko?
Wala naman diba?

"Sandali I'll just use my car. San ba tayo pupunta?"- tanong ko.

"We're going to eat dinner outside. Sakin kana sumabay"-Kuya said.

"Bahala ka dyan basta susunod nalang ako sayo"-sabi ko sa kanya.

Wala na syang nagawa ng pumasok ako sa kotse ko.

Sinundan ko si kuya. Medyo malayo din. Pero maya maya huminto sya sa harap ng isang French restaurant.

Nakakunot ang nuo na pinarada ko ang kotse at bumaba.

Sinundan ko si kuya sa loob.

May nakareserve na palang lamesa for us.

Pagkadating dun nagtaka ako kung bakit sobra ng isang bangko.

"Akala ko ba kakain tayong dalawa?"-taka kong tanong.

"Oo nga bakit?"-sya habang naupo.

Naupo nadin ako.

"Eh bakit tatlo yung upuan?"

"Mel is coming over kasi"-he simply said na ikinalaglag ng panga ko.

Magsasalita pa sana ako ng makarinig ako ng mga yabag ng heels papunta sa pwesto namin.

A familiar sweet scent lingered on my nostrils. Pero hindi ako lumingon.

"Sorry I'm late"- she said using her so very feminine voice.

Tumayo si kuya at alam kona hinalikan nya si Mel.

I don't care.

I saw on my peripheral vision na ipinaghila pa sya ni kuya ng upuan bago tumawag ng waiter.

Hindi padin ako nakibo. Kahit na binigyan ako ng menu.

Anak ng tinapa naman! Hindi ko mabasa yung mga pagkain.