The Mafia Series: Adam (#RosesAwardsJune2019)

Chapter 9

Nakuyom ni Adam ang palad niya nang madatnan niya ang gulo - gulo nitong mansyon.

"Adam, nahuli yung iba. Pero madaming nakatakas."
Bungad sa kanya ni Luke pagdating niya doon.

"It's okay, just let the police handle them and the investigation."
As much as possible, ayaw niyang ilabas ang mga tauhan nito.

"May mga media din sa labas. And they were asking for your opinion. Shall we speak. "

"No. Tell them na hindi natin alam ang motibo nila sa panghihimasok. We have to come out clean to the public."
Wala din naman silang maitutulong kung sakali.
"Hayaan mo silang halughugin ang bahay kung maari. "

Ipapakita nila sa publiko na wala silang itinatago. Gagawin nalng niyang excuse na it is normal for the wealthy na malooban ng mga magnanakaw.
He's pretty sure na paniniwalaan din nila ito.

"How about Violet?" - Luke

"Where is she???" - Adam

"Nasa basement I guess. Hindi ko pa siya nakikita and I'm sure din na hindi nila ito nahanap" - Luke

"Paano siya nakapasok doon?" pagtataka niya. Sila lang ang nakakaalam kung paano makapunta don.

"Maybe she accidentally triggered the lock in your office na naging dahilan din nang pag Alarm ng buong bahay." paliwanag ni Luke.

He remembers it. Mayroon nga palang emergency entrance sa tapat ng office nito just in case magkaroon ng mga emergency na kagaya nito.
He intentionally placed his office sa pinakadulong part ng bahay just for that secret chamber.

"Puntahan mo siya don and bring her to the other mansion. Sabihan mo na din lahat na were moving out. Masyadong exposed ang lugar na ito...."

**********

"We're thankful youre safe..." salubong nila kay Violet pagkadating niya sa mansion.

"Akala namin kinuha ka na naman nila. Are you alright." tanong ni Luke na may bakas ng pag aalala.

"Yeah. Im okay. Konting pasa lang mula sa pagkahulog ko sa basement." sagot nito.

"Let me see? How about your shoulder. Hindi ba 'to nadaganan?" - Luke

"Hindi naman."

"Violet, Adam wanted to talk to you...
He's upstairs. Just be ready kung anong sasabihin niya. He seems to be in a badmood."
salubong ni John habang pababa ng hagdanan.

**********

Dahan dahan niyang pinihit niya ang seradura ng pintuan. Sinilip niya muna si Adam kung anong ginagawa nito pa ito bago pumasok.

"Uhm. Gu-gusto mo raw akong ang makausap."

"What do you think is the reason?"
Sandaling tumigil si Adam sa kanyang ginagawa at napsulyap sa kanya.

"I'm sorry for bringing you so much trouble..."
Alam na niya ang ibig sabihin ni Adam.
Eversince nasa poder nila ito, they keep on experiencing troubles nang dahil sa kanya.
"I owe my life to all of you. L-lalo na sayo because you saved me the last time... And also for keeping me..."

"I did not keep you. Hindi lang kita pinalayas." sabat sa kanya ni Adam.

Nakagat niya ng bahagya ang mga labi niya.
She was thinking kung palalayasin na ba siya nito.

"You see.. I do not even know who you are nor you're background identity.
Alam mo ba kung bakit niloob yung bahay ko kanina???" tanong nito sa kanya.

"It's because of you!." sagot din nito sa kanyang tanong. "This happens because of you!"

Ganun na lang niya sisihin si Violet sa mga nangyare. Ang mansyon niyang nanahimik, in a snap became involved into something that shouldn't be.

"And do you know who are they??? They're the same people who try to kidnapped you the last time! And now I'm involved into this!" pagpapatuloy pa niya sa pagsscold kay Violet.

All this time, nakatunganga lang si Violet sa kanya at nakikinig nang mga sinasabi nito.

Tumayo ito sa swivel chair na kinauupuan niya. At saka tumalikod na dumungaw sa maluwang na bintana ng kanyang office.

"I hope you're getting my point."

May amnesia siya pero hindi siya tanga. He's indirectly telling her to go.

Dalawang minutong katahimikan. Hindi niya alam ang isasagot niya kay Adam. Hindi niya namamalayan, basang basa na pala yung pisngi niya dala ng mga luhang dumadaloy mula sa kanyang mga mata.

"Please...." punong puno nang pagmamakaawa ang kanyang boses.
"Hindi ko man kilala ang sarili ko. Wala man akong maibigay na kahit ano sayo dahil wala naman akong kahit anong pagmamay ari. Pleaseee.
I'm begging you....
I have nowhere to go... "

Hindi niya ginusto ang mga ganitong pangyayari sa kanyang buhay. Kahit man lang sana katauhan niya ang naaalala niya. It would be a great help.

"Kaya kong magtrabaho. I can be your maid dito sa mansion. I will learn anything. Just pleaassseeeee, wag mo akong paalisin..."
mangiyak iyak niyang pakiusap.

"You don't even know me. Do you??? Or baka naman nagpapanggap ka lang!"
Tinignan siya nito ng masama na para bang nag aalinlangan ito sa kanya.

"Hindi ko kayong lubos na kilala. Pero...
Kayo na lang ang meron ako..."
Napayuko si Violet at mahinang humikbi.

Lumapit si Adam sa kanya, hinawakan ang kanyang baba para maiharap sa kanya ang mukha nito at mariing tinitigan sa kanyang mga mata.
"Violet. Sino ka ba talaga???"

Binitawan siya nito.

"I'm giving you the chance to live."

Para siyang nabuhayan ng loob sa sinabi ni Adam.
Kahit papano. Alam niyang may itintagong bait parin itong si Adam.

Pinunas niya ang mga luha niya at saka tinignan si Adam.

"You may stay. And live here as long as you want. But not the way you wanted to."

"Anong ibig mong sabihin?" - Violet

"You will become my wife and you will be living by my commands.... Kung ayaw mo, the door is very much open for you to go."

Ano daw???? Seryoso ba ito.
Hindi siya makapag isip sa sinabing ito ni Adam.
Napaupo siya sa sahig.

Di niya namamalayan, iniwan na pala siya ni Adam na mag isa doon. Pero hindi pa rin siya gumagalaw sa pagkakaupo.

Siya? Magiging asawa ni Adam. Anong kabaliwan ito.

**********************

Thank you po for reading. :)
Comment and Vote po snaa please :)