ဆရာ ဝတ္ထုတိုများ (ဆရာ အိုပြီ)

ဆရာ အိုၿပီ (၇)

အေမွာင္​ထဲမွာ ငါ အတိတ္​တုန္​းက အေၾကာင္​းအရာေတြကို အိပ္​မက္​မက္​ေနမိတယ္။
အကုန္​လံုးက ခ်င္​းဟန္​ အေၾကာင္​းေတြခ်ည္​းပဲ။ တကယ္​ေတာ့ေလ... ငါသာ သူ႔ကို ဆက္​ေတြ႕ေန ျမင္​ေနခြင္​့ရမဟ္​ဆိုရင္​ ထာဝရဆိုလည္​း အိပ္​မက္​ထဲမွာ ငါ ဆက္​ေနခ်င္​ပါတယ္​...
ငါ အမႈပါဘူး။

အတိတ္​တစ္​ခ် ိန္​ကို အိပ္​မက္​ေတြ ဆက္​ကာ ဆက္​ကာ ျပန္​မက္​ေနမိတယ္။ ၾကာလာေတာ့ တကယ္​လိုလိုေတာင္​ ျဖစ္​လာကိုး။ တစ္​စံုတစ္​ေယာက္​ ငါ့လက္​ကို ကိုင္​ထားကာ ငါ့ေဘးနားမွာ ထိုင္​ရင္​း ငါ့ကို တေက် ာ္​ေက် ာ္​ေခၚေနသလိုေတာင္​ ငါ ထင္​မိလာတယ္။ "ဆရာ..." တဲ့ေလ။
ေခၚသံမွာ ေနာင္​တေတြ၊ ေၾကကြဲမႈေတြ၊ ေသာကေတြ အျပည္​့နဲ႔...

ရက္​ေပါင္​းမ် ားစြာ အိပ္​ေပ် ာ္​ေနၿပီးတဲ့ေနာက္​ ငါ တျဖည္​းျဖည္​းနဲ႔ ျပန္​သတိရလာတယ္။ ငါ မ်က္​လံုးဖြင္​့လိုက္​တာနဲ႔၊ အျပင္​ဘက္​က ဝင္​လာတဲ့ အသံေတြကို ၾကားလိုက္​ရတယ္။ "မိစၧာဘုရင္​ တစ္​ေယာက္​အေနနဲ႔... မိစၧာေခ် ာက္​နက္​ကေနေတာင္​ ျပန္​တက္​လာနိုင္​ၿပီး သံုးေလာကမွာ ေျချပန္​ခ်နိုင္​ခဲ့တာပဲ... ဘုရင္​တစ္​ပါးရဲ႕ တာဝန္​ကို ယူေပးရမွာေပါ့... ရွင္​ က်မကို လက္​ထပ္​ၿပီး က်မတို႔ရဲ႕ မိစၧာမ် ိဳးႏြယ္​ကို အျမင္​့ဆံုးေနရာေရာက္​ေအာင္​ လုပ္​ေပးရမယ္​... က်မတို႔ရဲ႕ နယ္​ေျမကို ျပန္​ေရေအာင္​ ယူရမယ္​... နွစ္​ေပါင္​းမ် ားစြာ ေကာင္းကင္​ေလာကသား အမ် ိဳးယုတ္​ေတြ ခ် ိဳးနွိမ္​ထားခဲ့တဲ့ က်မတို႔ရဲ႕ မိစၧာခ် ီစြမ္​းအားေတြ ျပန္​လည္​ အံုႂကြနိုင္​ေအာင္​ လုပ္​ေပးသင္​့တယ္​... ဒါကိုေတာင္​ ရွင္​က ဘာမွ အသိေပးျခင္​းမရွိ ထြက္​သြားၿပီး ဒီေတာင္​ေပၚမွာ လာေနတယ္​... ၿပီးေတာ့ ေသခါနီး ေျခတစ္​လွမ္​းဘဲလိုေတာ့တဲ့ နတ္​ေဒဝါကို လာ အေဖာ္​ျပဳေပးေနတယ္​ေပါ့ေလ...!"

အသံကို ၾကားရသေလာက္​ နတ္​မိမယ္​ သခင္​မ ျပန္​ေရာက္​လာတယ္​ဆိုတာ ငါသိလိုက္​ရတယ္။
ဒီတစ္​ခါေတာ့ သူ ဘာမွ ျပႆနာရွာ ရမ္​းကားမေနေတာ့ဘူး။ ငါလည္​း မ်က္​လံုးအသာမွိတ္​လိုက္​ၿပီး အိပ္​ရာထဲ ျပန္​လွဲေနလိုက္​တယ္​။ ဒီကိစၥကို မသိခ်င္​ေယာင္​ေဆာင္​ေနလိုက္​ေတာ့ မလို႔ဘဲ...