You're PERFECT To Me

CRY.

Uçurumun kenarında duruyordum. Buraya sadece içimi boşaltmaya gelmiştim fakat, şimdi ise ölümün sadece 2 adım uzakta ve ne kadar kolay olduğunu düşünüyordum. Sahi, bu kadar kolaysa, neden ölmüyordum? Zaten, yaşamaya dair tek nedenimide kaybetmişken ölüp kurtulmuyordum ki? Tüm umutlarım, tüm yaşam sebeplerimi bir hareketle götürmüştü o. Tam bir adımımı atmışken... bileklerimde duran stay strong dövmeme baktım. Üzgünüm, beni düşünen herkes adına üzgünüm. Üzgünüm ölü sevgilim, üzgünüm Demi, üzgünüm Dünya, fakat, artık yaşamak bana her dakika acı veriyor. Zaten, ölerek kendimi mutlu etmiş olmuyor muydum? Öyleyse, ne bekliyordum? Son sözlerimi söyleyerek kendimi, yani son saniyelerimi yaşamak için kendimi boşluğa doğru fırlattım.

Luke Hemmings'in Bakış Açısı:

Michael, Calum ve Ashton ile ormanda kahkahalar ile gülerek konuşuyorduk. Michael bağrınca, hemen ona doğru baktık. Koşmaya başlayınca, bizde onun peşinde kostuk. Uçurumun altına gelince bir kızın  bedenini görmüştük. Hepimiz bir öküzün trene baktığı gibi bakıyorduk. Kızı kucaklayıp, diğer 3'lüye baktım ve bağrınmaya başladım.

"NE BAKIYORSUNUZ! MİCHAEL, HEMEN AMBULANSI ARA! CALUM, NEFES ALIYOR VE YAŞIYORMU DİYE BAK ASHTON, SAKİN OL!"

Michael, kızı kollarımdan aldı ve yere yatırdı. Kalbi atmadığı için kıza kalp masajı yapmaya başlamıştı. Bir kaç kere daha yaptıktan sonra ise olumlu bir sonuç elde ettiği için olsa gerek, sırıtarak ayağa kalktı.

"Kalbi atmaya başladı. "

Rahatlıkla nefes aldım ve ambulansı beklemeye başladım.

Harry'nin (!) Bakış Açısı:

Televizyonu açtım ve karşısına oturdum. Son dakika haberini dinlemeye baslamıştım. Yine bir intihar haberi olunca telefonumu elime almıştım. Fakat onun ismini duyunca telefon elimden kaydı. Chelsea Sunning.

Chelsea

Kurt

Styles

Evlenmek

Chelsea Styles

O mu intihar etmiş?! Bunu kaldıramam ! Hemen yukarı çıkıp giyindim ve arabama atladım. Chelsea mi ölmüştü? Benim meleğim olan mı? Sırf benim için zarar gördüğüm için giden mi? Onu aldattığım kız mı? O minik kalbini kırdığım kız mı? Bir sıvı gözümden akıp pantolonuma düştü.  Maden ona bu kadar değer veriyordum, onu niye unurmaya çalışmıştım ki? Aptal Harry'nin dramı, 23 Şubat'ta sinemalarda. (23) Chelsea yanımda olsaydı aynen şöyle derdi:

Hiç kendini acındırma küçük bey! İse yaramıyor."

Halbuki ondan 1 yaş büyüğüm

Hastaneye geldiğimde içeri koştum. Resepsiyondaki kadına Chelsea'yi sorduğumda ameliyathanede demişti. Ona ne oldu? ONA NE OLDU? ONA.NE.OLDU!

Kadından ameliyattan sonra alınacağı odanın adresini aldım. Bir depar atarak yukarı kata çıktım ve odanın yanına sinirli bir şekilde yürüdüm. 5SOS'da oradaydı.

"Burda ne işiniz var?"

"Chelsea'yi biz bulduk. Teşekkür etmelisin."

"*mırıldanarak* Teşekkürler."

"Bir şey değil. "

Doktor aniden odadan çıktığında hepimiz ona baktık.

"O iyimi?"

"Hayır, çok fazla kan kaybetmiş. Ve biraz kötü bir durum, onun kanı herkese verilirken, ona kan verilemez."

'Kısacası?!"

"Kurtuluş ihtimali 1000% 1 ihtimal."

"NASIL BİR KURTULAMAZ?! O GÜÇLÜ BİR KIZ!!" Dördüde beni tutuyordu.

"Imm, ben verebilirim. Kanlarımız uyuşuyor."

Arkama baktığımda bu sesin sahibinin Louis olduğunu gördüm.

"Çok, çok teşekkür ederim Louis."

"Sus kıvırcık."

Louis, doktorun gösterdiği yönde ilerlemeye başladı. Ameliyarhaneden bir hemşire çıktı ve koşarak doktora ilerledi. Bizde ayağa kalktık.

"O nasıl. "

"O, akciğer kanseri. Cidden üzgünüm. Onu kurtarabilecek tek şey planskifur ( lanet copyright! ) fakat o da sadece tümörleri küçültücek. Belirli bir süreliğine. Kurtulabilir, sadece savaşması gerek."

O, kanserdi Chelsea Styles kanserdi.