[CLASS 4-6 BOOK 2] To be MRS. GOTIANGCO

Chapter 6 - Martir

Tanong ni Carmela sa Kuya niya.

"Because I want to take my wife to her school."

"Eh bakit kasama ako?"

Malungot na tanong ni Carmela.

"Para si Chris ang sumundo sayo at sabay kayong pumasok?"

"Kuya naman eh."

"Hindi pa tayo naguusap Carmela about sa inyo ni Chris. Why didn't you call me?"

"Call? Kuya, paano kita tatawagan? Hindi ko nga alam kung ano number mo dun. Bakit ikaw? Hindi ka naman tumatawag sa amin. Ayos lang naman kung hindi ka nagpaparamdam sa amin eh. Pero sana man lang di mo nakalimutan magparamdam sa asawa mo. Kuya Marion, may asawa ka na. Gaya ng sinabi mo, YOUR WIFE."

"Carmela-"

Sinubukan kong pigilan si Carmela sa mga sinasabi niya lalo na andito na kami sa parking lot ng school namin.

"Kuya, akala ko ba mahal mo si Ate Karissa? Pero parang nagkamali kaming lahat. Sinungaling ka Kuya."

"JUST SHUT UP, CARMELA!"

Kumabog un dibdib ko ng narinig ko un sigaw ni Marion. Narinig ko na rin un hikbi ni Carmela.

"I hate you so much, Kuya."

Bumaba na ng kotse si Carmela habang umiiyak. Gusto ko man siyang sundan pero di ko magawa. Gulat pa din ako sa nangyari. Hindi ko inexpect na ganito ang magiging umaga namin. Lagi na lang ba ganito?

"F*ck this sh*t."

Nagulat na lang dahil biglang nagmura si Marion at pinagpapalo niya un manubela ng kotse niya.

"Marion.."

Laking pasalamat ko natawag ko pa siya kahit yun nararamdaman ko takot na takot ako.

"She never raise her voice to me. And she never hates anyone. Ako lang talaga."

Ramdam na ramdam kong nasasaktan na din si Marion. Diba ito rin yung gusto kong mangyari? Dati, gusto kong maranasan niya kung pano niya ko nasaktan sa di niya pagpaparamdam sa akin. Pero ngayon, ayokong nakikitang nasasaktan siya. Ganito ko na ba talaga siya kamahal?

"Am I really that bad?"

*sigh*

"Hindi naman, Marion. Pero sa pitong buwan, isa lang naman ang hinihintay namin sayo. Yun paliwanag mo. Yun lang kailangan namin para maayos toh."

Biglang tumingin sa akin Marion. Halata sa mga mata niya na naguguluhan na siya.

Hinawakan niya un kamay ko. Teka, magpapaliwanag na ba siya?

"Kin, I know, mas magagalit ka sa sasabihin ko ngayon. But, can you please wait for my explanation?"

"Bakit maghihintay pa ko? Pwede mo naman sabihin ngayon? Marion naman, hindi pa ba sapat un 7 months?"

Hinawakan niya un magkabilang pisngi ko. Kitang-kita ko sa mga mata niya kung gaano niya ko kamahal pero bakit parang may kulang pa.

"Kin, please. Give me more time."

"Ok."

Pero ganito na rin ako ka-martir sa kanya.

--------------

"Nagexplain na ba sayo si Marion?"

"Bakit daw siya di nagparamdam?"

"Bakit daw niya laging kasama si Leslie?"