Unleash(fanfic)

အပိုင္း - ၁၉ : ဘယ္လုိလုပ္ရမလဲ ငါေျပာတာေတြကို စီနီယာၾကားသြားတယ္

ညေနေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္မို႔ ေက်ာင္းသားတုိ႔က ဟိုတစ္စဒီတစ္စ။ သူတုိ႔ႏွစ္ဦး သစ္ပင္ရိပ္တစ္ခုေအာက္တြင္ အတူထုိင္ၿပီး ေက်ာင္းသားအခ်ိဳ႕ကို ေငးၾကည့္ေနျဖစ္ၾကသည္။

"မွတ္မိေသးလား ငါ အထက္တန္းတုန္းက မင္းအခုလိုမ်ိဳး ငါ ေျပာတာေတြကို နားေထာင္ေပးခဲ့တာ..."

"အာ ငါ နားေထာင္ေပးရမွာေပါ့ မင္းနဲ႔ငါက တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ အတူရိွေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြပဲကို..."

"အခုလည္း မင္းငါ့ကို ေျပာျပသင့္တယ္မထင္ဘူးလား... မင္းလွ်ိဳ႕ဝွက္ထားတာေတြ..."

ေလတိုက္ခတ္သြားမႈေၾကာင့္ သစ္ရြက္မ်ားလႈပ္ခတ္သံက ရွဲခနဲ။ Krist သစ္ပင္ကို ေမာ့ၾကည့္ကာ သက္ျပင္းေမာတစ္ခ်က္ရိႈက္သည္။

"ငါ သူ႔ကို မႀကိဳက္ဘူး..."

Krist သည္ တိုးသဲ့သည့္ ဝန္ခံျခင္းတစ္ခုကို အစပ်ိဳး၏။ သူတို႔ေျခေထာက္ေအာက္မွ သစ္ရြက္ေျခာက္တခ်ိဳ႕ ေလအေဝ့တြင္ လႈပ္ရွားသြားျခင္းကို သူ ၾကည့္ကာ လႈပ္ရွားသြားလာေနၾကသည့္ အျဖဴေရာင္အရိပ္မ်ားကို သူ ထပ္ၾကည့္သည္။ ေက်ာင္းသားတုိ႔သည္ ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္မို႔ သြားလာလႈပ္ရွားေနၾက၏။

"ပထမတုန္းက သူ႔ပံုစံကို အထင္လြဲၿပီး ငါ အတင္းအၾကပ္ သူ႔ကို အာရံုလုိက္ေနာက္တာေတာ့ ဟုတ္တယ္... ဒါေပမဲ့ မင္းလည္း ငါ့စရိုက္ကို သိေနတာပဲမဟုတ္လား..."

"အင္း..."

"ေနာက္ေတာ့ သူနဲ႔ငါ အမွတ္မထင္ေတြ႔ဆံုျခင္းတစ္ခုကေန ငါ သူ႔ကို ကရုဏာသက္သြားတယ္... သူ႔မွာ စိတ္ညစ္ညဴးစရာေတြ ရိွလုိ႔ သူ အခုလုိျဖစ္ေနတာလုိ႔ ငါ သိလုိက္ရတယ္..."

အခ်ိဳ႕ေသာအခ်က္အလက္မ်ားကို သူ ဖုံးကြယ္ထားဆဲ။ သူ႔ဘက္မွ ေပးထားသည့္ ကတိတစ္ခုကို သူ အတင္းကာေရာတည္ေနေသးဆဲ။

"ငါ သူ႔ကို ကရုဏာသက္တာ... ငါ ဘယ္ေတာ့မွ တစ္ေယာက္တည္းျဖစ္ေနတဲ့သူေတြကို ဒီတုိင္းမထားႏိုင္တာ မင္းလည္းသိပါတယ္..."

Gun သည္ ေခါင္းကိုသာ ညိတ္ေလ၏။ သူ႔တုန္းကလည္း သူ တစ္ေယာက္တည္းျဖစ္ေနတာကို Krist က လက္ကမ္းခဲ့တာပဲမဟုတ္လား။