After 2 - Greek Translation

Κεφάλαιο 191

«Την έχω ήδη πηδήξει έτσι κι αλλιώς» πνίγεται όπως τραβάω τα μαλλιά του και χτυπώ το κεφάλι του στον τοίχο. Σε αυτό το σημείο δεν δίνω δεκάρα αν θα τον σκοτώσω ή όχι.

«Όχι δεν το έκανες!» ουρλιάζω.

«Ναι, το έκανα, ήταν καλή και σφιχτή επίσης.» Η φωνή του ασταθής και αδύναμη , εξαιτίας του ότι δεν τον είχα αφήσει απ' τα χέρια μου.

Το αντίκτυπο απ' το χτύπημα της γροθιάς μου στο μάγουλό του κάνει το κεφάλι του να γυρίζει απ' την άλλη, σχεδόν ουρλιάζει από τον πόνο και για λίγα δευτερόλεπτα σκέφτομαι το ενδεχόμενο να γραπώσω την σπασμένη του μύτη με τα δάχτυλά μου. Τα πόδια του κλωτσάνε μανιασμένα από κάτω μου στην προσπάθεια να μετακινήσουν το σώμα μου απ' το δικό του. Εικόνες του Ζέιν να αγγίζει την Τέσσα με εξοργίζουν σπρώχνοντας με μακρύτερα από οποιαδήποτε άλλη φορά. Θα τον σκοτώσω και δεν με νοιάζει.

«Τι στο διάολο συμβαίνει εδώ μέσα;» μια αντρική φωνή φωνάζει από πίσω μου.

Όταν στρέφω το κεφάλι μου απ' την άλλη για να δω σε ποιον ανήκει η φωνή, ο Ζέιν επιδιώκει να τυλίξει τα χέρια του γύρω απ' τον λαιμό μου. Δεν θα συμβεί με την καμία. Άλλη μια γροθιά στο μάγουλό του είναι ότι χρειάζεται για να πέσουν τα χέρια του στο πάτωμα. Ένα χέρι τυλίγεται γύρω από το χέρι μου και το αποτινάσσω.

«Καλέστε την ασφάλεια την Πανεπιστημιούπολης!» λέει η φωνή κι εγώ βιάζομαι να σηκωθώ απ' τον Ζέιν. Σκατά. 

«Όχι, μη» λέω και κουτσαίνω όπως σηκώνομαι όρθιος. 

«Τι συμβαίνει; Φύγε από εδώ! Πήγαινε και περίμενε στο άλλο δωμάτιο!» ο μεσήλικας άντρας μου φωνάζει αλλά δεν κουνιέμαι.

«Ήρθε εδώ μέσα και μου επιτέθηκε» κλαίει ο Ζέιν, στην κυριολεξία. Το χέρι του καλύπτει την πρησμένη και στραβή μύτη του όπως σηκώνεται στα πόδια του. Το πρόσωπό του είναι αιματοβαμμένο, η στολή εργαστηρίου του είναι γεμάτη κόκκινα και το αυτάρεσκο χαμόγελό του έχει εξατμιστεί.

«Στάσου έναντι στον τοίχο μέχρι να φτάσει η αστυνομία! Το εννοώ, μην κουνηθείς ούτε εκατοστό!» υποθέτω πως αυτός ο άντρας είναι κάποιος καθηγητής. Γαμώτο, η αστυνομία της Πανεπιστημιούπολης έρχεται. Είμαι τόσο άσχημα μπλεγμένος. Γιατί στο καλό ήρθα εδώ πέρα εξαρχής; Θα τα πάρει τόσο πολύ και πιθανότατα θα πληγωθεί τόσο επειδή κυριολεκτικά μόλις υποσχέθηκα να μείνω μακριά του.

Tessa's POV

Ο Λίαμ είναι ήδη καθιστός όταν φτάνω στα θρησκευτικά. Το πρόσωπό του είναι χωμένο σε ένα βιβλίο και ίσα ίσα που με παρατηρεί όταν φτάνω, χρειάζεται να ακουστεί το χτύπημα των βιβλίων μου πάνω στο θρανίο για να γυρίσει να με κοιτάξει.