Κεφάλαιο 189

Start from the beginning
                                    

«Τι είναι αυτό;» Βγαίνει από την ντουλάπα κρατώντας μια μικρή σακούλα και ένα μεσαίο μεγέθους κουτί. Οχ όχι.

«Τίποτα.» Περπατώ βιαστικά σε μια προσπάθεια να πάρω το πράγμα από αυτόν.

«Είναι αυτά για εμένα;» Ρωτάει με μια παραξενεμένη έκφραση.

Harry's POV

«Όχι.» Λέει ψέματα και σηκώνεται στις μύτες προσπαθώντας να φτάσει το κουτί στο αριστερό μου χέρι, το σηκώνω πιο ψηλά.

«Το καρτελάκι ακριβώς εδώ λέει το όνομα μου.» Διευκρινίζω και αυτή κοιτάζει κάτω. Γιατί ντρέπεται τόσο;

«Εγώ απλά... λοιπόν αγόρασα κάποια πράγματα πριν αλλά τώρα μοιάζουν τόσο ανόητα, δεν χρειάζεται να τα ανοίξεις.»

«Θέλω να τα δω.» Της λέω και κάθομαι στη γωνία του κρεβατιού. Στα αλήθεια δεν έπρεπε να είχα σπάσει εκείνη την αισχρή καρέκλα. Αναστενάζει και παραμένει στη θέση της στην άλλη άκρη του δωματίου καθώς τραβάω της κολλημένες γωνίες από το χαρτί περιτυλίγματος.

Είμαι λιγάκι ενοχλημένος από το πόσο ζελοτέιπ έχει χρησιμοποιήσει γι αυτό το κουτί αλλά θα παραδεχτώ πως είμαι κάπως... ανυπόμονος. Όχι ανυπόμονος βασικά, αλλά χαρούμενος. Δεν μπορώ να θυμηθώ την τελευταία φορά που δέχτηκα δώρο γενεθλίων από οποιονδήποτε., ακόμη και από τη μητέρα μου. Το έκανα ξεκάθαρο από μικρή ηλικία πως μισώ τα γενέθλια και φερόμουν σαν μαλάκας σε κάθε γελοίο δώρο που η μαμά μου, μου αγόραζε γι αυτό το σταμάτησε πριν γίνω δεκαέξι.

Ο πατέρας μου έστελνε κάποιες ηλίθιες κάρτες με μια επιταγή μέσα κάθε χρόνο αλλά εγώ συνέχιζα να τα καίω, κατούρησα κιόλας σε ένα από αυτά όταν έφτασε σπίτι στα δέκατα έβδομα γενέθλια μου. Όταν τελικά ανοίγω το κουτί υπάρχουν διάφορα πράγματα μέσα, το πρώτο που πιάνει το μάτι μου είναι ένα iPod. Γιατί στο καλό ξόδεψε τόσα λεφτά για εμένα; Το επόμενο που βλέπω είναι ένα χρησιμοποιημένο αντίγραφο του Περηφάνια και Προκατάληψη, όταν το πιάνω στα χέρια μου η Τέσσα το αρπάζει από εμένα.

«Αυτό είναι ανόητο... απλά αγνόησε το αυτό.» Λέει αλλά προφανώς είναι το τελευταίο πράγμα που πρόκειται να κάνω.

«Γιατί; Δώσε μου το πίσω.» Απαιτώ, απλώνοντας το χέρι μου. Όταν σηκώνομαι όρθιος φαίνεται να θυμάται ότι προφανώς δεν θα νικήσει αυτή τη μάχη οπότε αφήνει το βιβλίο ξανά πίσω στα χέρια μου. Καθώς ξεφυλλίζω τις σελίδες εντοπίζω φωτεινά κίτρινα σημάδια σε όλη την έκταση.

After 2 - Greek TranslationWhere stories live. Discover now