«Αυτό ήταν ένα ενδιαφέρον θέμα.» ο Λίαμ μου χαμογελάει πονηρά και χρησιμοποιώ το ημερολόγιο μου για να χτυπήσω το μπράτσο του.
«Λοιπόν τι έγραψες; Ότι ο Χάρρυ πρέπει να πάει εκκλησία;» γελάει και σηκώνει τα χέρια του για να αμυνθεί. Πιάνω τα μαλλιά μου σε μια αλογοουρά και μαζεύω τα υπόλοιπα πράγματα μου προτού βγούμε από την τάξη.
«Να έχετε μια καλή μέρα δεσποινίς Γιανγκ.» ο Τζόνα λέει όταν φτάνω στην πόρτα και κουνάω το χέρι μου σε μια κίνηση αποχαιρετισμού.
«Βλέπεις, πρόσεξες ότι εμένα δεν μου ευχήθηκε να έχω καλή μέρα;» ο Λίαμ αναφέρει.
«Πρέπει να σταματήσεις την πολύ παρέα με τον Χάρρυ.» τον πειράζω. Νιώθω ικανοποιημένη σήμερα, όχι απαραίτητα χαρούμενη αλλά ούτε και μίζερη. Είμαι υπερβολικά μπερδεμένη και ήδη μου λείπει ο Χάρρυ, αξιολύπητη το ξέρω. Δεν μπορώ να το εμποδίσω, ήμουν μακριά του για τόσο καιρό και σχεδόν τον είχα αποβάλει από τον οργανισμό μου αλλά τώρα τρέχει στις φλέβες μου ξανά, καταλαμβάνοντας κάθε ίχνος κοινής λογικής που μου είχε απομείνει.
«Θες να πάμε εκτός πανεπιστημιούπολης για μεσημεριανό σήμερα;» ρωτάω τον Λίαμ ενώ περιμένουμε να ανάψει το φανάρι.
«Θα κάνω μερικά τηλεφωνήματα στο NYO κατά τη διάρκεια του μεσημεριανού.» μου λέει.
«Ουάου! NYO, θα τα πας τέλεια εκεί. Αυτό είναι απίστευτο.»
«Ευχαριστώ, είμαι λίγο αγχωμένος για το αν θα με δεχτούν για το καλοκαιρινό εξάμηνο και δεν θέλω να το χάσω.»
«Είσαι τρελός; Φυσικά και θα σε δεχτούν, θα σε δεχόντουσαν για κάθε εξάμηνο! Έχεις άριστο μέσο όρο και ο πατριός σου είναι ο διευθυντής του πανεπιστημίου.» γελάω.
«Πρέπει να βάλω εσένα να τους τηλεφωνήσεις για μένα.» αστειεύεται. Οι δρόμοι μας χωρίζουν και κανονίζουμε να συναντηθούμε στο παρκινγκ στο τέλος της ημέρας. Κατευθύνομαι προς το κτήριο των Περιβαλλοντικών Μελετών για να συναντήσω τον Ζέιν, αλήθεια χαίρομαι που φόρεσα φούτερ σήμερα γιατί ο κρύος καιρός δεν φαίνεται να τελειώνει.
Το στομάχι μου δένεται κόμπος καθώς πλησιάζω το τεράστιο κτήριο και σπρώχνω την βαριά διπλή πόρτα. Ο Ζέιν κάθεται σε ένα ξύλινο παγκάκι μπροστά από ένα από τα δέντρα της εισόδου. Όταν τα μάτια του με συναντούν ένα χαμόγελο εμφανίζεται κατευθείαν στο πρόσωπο του και σηκώνεται να με χαιρετήσει. Φοράει μια μακρυμάνικη άσπρη μπλούζα και τζιν, το ύφασμα τη μπλούζας του είναι τόσο λεπτό που μπορώ να δω τους στροβίλους από το μελάνι κάτω από αυτό.
YOU ARE READING
After 2 - Greek Translation
FanfictionΑυτή είναι η συνέχεια του After. Η σχέση του Harry και της Tessa θα δοκιμαστεί με τρόπους που εκείνη ποτέ δεν περίμενε, αλλά αυτός ήξερε τι θα συμβεί. Συγχωρέστε τυχόν εκφραστικά ή ορθογραφικά λάθη, που συμβαίνουν λόγω βιασύνης Η ιστορία αυτή ανήκει...
Κεφάλαιο 180
Start from the beginning
