Κεφάλαιο 175

Start from the beginning
                                    

«Είσαι καλά; Βγήκες από εκεί μέσα αρκετά γρήγορα.» κάνει ένα βήμα προς το μέρος μου.

«Ναι... απλά ήθελα λίγο αέρα.» λέω ψέματα. Χαζό ψέμα, δεν βγάζει καν νόημα να πάω στην τουαλέτα για να πάρω αέρα. Ευτυχώς για μένα ο Τρέβορ είναι ευγενικός και δεν θα με κορόιδευε για το ψέμα μου όπως θα έκανε ο Χάρρυ.

«Εντάξει, σερβίρουν επιδόρπιο τώρα αν πεινάς ακόμα.» μου λέει ενώ περπατάμε στον διάδρομο.

«Δεν πεινάω τόσο αλλά θα φάω λίγο.» απαντάω.

«Πως το ξέρεις;» η μικρή φωνή του Σμιθ ακούγεται από το δωμάτιο που περνάμε.

«Γιατί ξέρω τα πάντα.» ο Χάρρυ απαντάει. Ο Χάρρυ; Στο δωμάτιο με τον Σμιθ;

«Εσύ συνέχισε, εγώ...αμ...θα πάω να μιλήσω στον Σμιθ.»

«Είσαι σίγουρη... μπορώ να περιμένω.» προτείνει.

«Όχι, είμαι εντάξει.» τον απορρίπτω ευγενικά για να μπορώ να κρυφακούσω όχι τόσο ευγενικά.

«Όχι τα πάντα.» λέει ο Σμιθ.

«Και όμως, ξέρω τα πάντα.» η φωνή του Χάρρυ είναι ήρεμη ενώ γέρνω στον τοίχο δίπλα στην πόρτα.

«Εκείνη θα πεθάνει;»

«Όχι, τι τρέχει με σένα και νομίζεις ότι όλοι θα πεθάνουν;»

«Δεν ξέρω» του λέει το μικρό αγόρι.

«Λοιπόν δεν είναι αλήθεια, δεν πεθαίνουν όλοι.»

«Ποιοι πεθαίνουν;»

«Όχι όλοι.»

«Τότε ποιοι Χάρρυ;» ο Σμιθ πιέζει.

«Άνθρωποι, κακοί άνθρωποι υποθέτω. Και ηλικιωμένοι άνθρωποι. Και άρρωστοι άνθρωποι, oh και λυπημένοι άνθρωποι μερικές φορές.»

«Σαν την όμορφη κοπέλα σου;» η καρδιά μου χτυπά γρηγορότερα.

«Όχι! Δεν θα πεθάνει. Δεν είναι λυπημένη.» ο Χάρρυ λέει και καλύπτω το στόμα μου με το χέρι μου.

«Είναι.»

«Όχι, δεν είναι. Είναι ευτυχισμένη, και δεν θα πεθάνει. Ούτε και η Κίμπερλυ.»

«Πως το ξέρεις;»

«Σου είπα ήδη πως το ξέρω, επειδή ξέρω τα πάντα.» ο τόνος της φωνής του έχει αλλάξει από τότε που αναφέρθηκε το όνομα μου.

«Όχι δεν ξέρεις τα πάντα.» ο Σμιθ μισογελάει.

«Είσαι εντάξει τώρα; Ή θα κλάψεις περισσότερο;» ο Χάρρυ ρωτάει.

After 2 - Greek TranslationWhere stories live. Discover now