It was a Dare (Bar Series #1)

PROLOGUE

Plagiarism is a Crime.

Prologue

"May bago na naman siyang palabas ah?" Sabi sa akin ng pinsan ko habang busy sa hawak niyang mga plates.

"I didn't ask, Architect Alvarez." Walang emosyon na sabi ko sa kaniya. At binalik ang atensyon ko sa laptop ko. Nasa office ko siya, at sure ako na gusto niya lang tumambay.

"Bad mood agad, Engineer?" Tawang sabi niya at nilagay ang hawak niya sa kabilang upuan. Hindi na lang ako sumagot sa kaniya. At wala na naman akong pakielam doon.

"Ang layo na din ng narating niya ah." Sabi pa niya. Napairap na lang ako.

"Shut up,"

"Sige sabi mo eh." Sabi niya at tumawa.

Ayaw na ayaw kong makarinig ng kahit anong balita sa kaniya. Kahit naman ngayon ay siya lang laman ng balita sa TV. He is a actor. Mas pinili niya yon. And i don't even care. Nag dadaldal pa siya kaso ay nag earphone ako at nilaksan ko ang music no'n para hindi ko siya marinig. Tumingin ako sa cellphone ko para tignan ang oras. At saktong 3 na. Kaya naman ay napatayo ako.

"Saan ka pupunta Engineer?" Tanong na naman ng pinsan ko sa akin.

"Sa site." Sagot ko sa kaniya.

"Ah saang site ba yan?" Tanong niya pa ulit. Nag aayos ako ng gamit ko na naka kalat sa desk.

"Doon sa Marikina, 'yong project na warehouse." Sagot ko sa kaniya at kinuha na ang bag ko.

"Ah sige, drive safely." Sabi niya at ngumiti.

Nang makaalis ako doon ay nag punta na ako sa Marikina para bisitahin ang site. Nagkaroon pa ng problema yon dahil sa measurement. Nang matapos naman ako sa gawain ko doon ay binisita ko din ang pinagagawa kong bahay. Ako din ang engineer noon. Habang ang nag design noon ay ang pinsan ko.

Biglang nag vibrate ang cellphone ko kaya naman ay agad kong kinuha 'yon mula sa bag ko. Hindi na ako nag abala tignan kung sino ang tumawag na 'yon. At sinagod na lang bigla.

"Hello?" Sagot ko.

["Anak, pumunta ka sa bahay ngayon."] Si papa lang pala ang tumawag.

"Bakit, Pa?" Tanong ko dito at napakunot ang noo ko.

["May sasabihin kami sayo ng mama mo."] Sagot niya, nakaramdam ako ng pagtataka at may iba akong nararamdaman ng marinig ko ang sinabing niyang 'yon.

"What is it po ba pa?" tanong ko kay Papa.

["Mas maganda kung personal, you need to go here. Before dinner."]

"Sige po Papa." Sabi ko at pinatay na ang tawag.

Sumakay na ulit ako sa sasakyan ko, pumunta muna ako sa office ko para kuhain ang iba pang files at blueprint doon. Nag punta na ako sa bahay, nang matapos ko ang gawain ko. Katulad ng sinabi niya ay before dinner.

"Bakit? Ma? Pa?" Tanong ko at umupo.

"You will have another photo shoot." Sagot ni papa sa akin.

"Iyon lang pala Papa e, akala ko naman kung anong importante na sasabihin niyo. Wala namang problema sa akin yon." sabi ko at uminom ng tubig.

"Are you sure is it okay to you?" tanong ni mama. Kaya naman ay napatingin ako sa kaniya, mas lalo akong na curious dahil may bigla akong naramdaman na hindi ko maintindihan.

"Syempre naman Ma, bakit naman hindi? Eh para sa company naman natin yon hindi ba?" Sabi ko at kumuha ng pagkain. Nilagay ko iyon sa plato ko at nag simula ng sumubo dahil gutom rin naman ako.

"I mean, hindi ka ba busy? Wala ka bang project na bago ngayon? Or photoshoot?" Tanong pa ni mama.

"Hindi naman ako ganoon ka-busy ma, ilan lang ang hawak ko ngayon. Tatlo lang ang kinuha ko. Warehouse, bahay ko, at isang mansion." Sagot ko sa kaniya.

"What about you photoshoot?" Tanong ni kuya sa akin.

"Photo shoot? Lima lang ang bago. Kasama na ang ngayon." Sagot ko kay kuya at muling ngumuya.

"May inaasikaso ka pa sa company diba?" Tanong niya pa ulit. Daig ko pang napasabak sa isang interview.

"Pwede mo namang bitawan ang sa company anak, madami ka na ginagawa ngayon. Baka naman ay ma-stress ka ng sobra dahil sa dami mong ginagawa." Sabi ni papa sa'kin.

"Your papa is right anak," Pag sang-ayon naman ni Mama kay Papa.

"Workaholic yata yan ma." sabi ni kuya at tumawa. Napairap na lang ako.

"Okay lang naman ma, pa," sabi ko sa kanila.

"Bukas na bukas ay pwede ka ng hindi mag trabaho sa company. Okay na naman ako." Sabi ni papa.

"Pero Pa—"

"Nandiyan ang kuya mo, kaya niya na 'yon. Diba?" sabi pa ni papa at tumingin kay kuya. Kumindat pa si papa sa kaniya.

"Oo naman pa! Ako naman talaga nag aral at nakatapos ng business dito ah." Sabi pa ni kuya at tumawa.

"Nakapag aral naman ako tungkol doon," sabi ko sa kaniya.

"Engineer ka okay? Tapos nag momodel ka pa. Madaming gusto kumuha na production sayo para maging artista ka." Sabi niya pa at kumain.

"Oo nga, engineering ang tinapos mo. Pwede namang ikaw maging engineer na lang ng company natin. Tapos model ka pa ng company natin." Sabi pa ni mama.

"Sige, sabi niyo e,"

Nagpatuloy na lang kami sa pagkain. Pinagpirma pa nila ako ng contract para katunayan. Pagkatapos non ay bumalik na lang ako sa kwarto ko para makapag pahinga kahit papaano. Dahil nakakapagod naman talaga ang pag babad sa trabaho.

Kinabukasan ng umaga ay agad akong pumunta sa company, para sa photoshoot. Inaayusan nila ako. Madami ang damit na susuotin. May mga bikini pa doon, at kung ano anong uri ng damit.

"OMG!! Kasali rin siya?" Rinig kong sabi ng babae na nasa loob ng room kung saan gaganapin ang pag kuha ng litrato.

"HALA! Ang pogi niya!" Sabi pa ng isang staff. Nakakarindi na sila masyado. Dahil sa mga iritan at tanungan nila. Hindi ko kilala ang lalaking iyon. Wala din naman akong balak. Tumayo ako mula sa upuan ko.

"Can you please quiet? Nandito kayo para mag trabaho diba? Hindi makipag tsismisan at magtilian." Seryosong sabi ko sa kanila. Kaya naman ay napatahimik sila.

"Sorry po miss." Sabi ng isang staff. Siya ang naririnig ko na nangingibabaw ng boses.

"Hindi na po mauulit miss. Sorry po." Sabi pa ng isa.

May bigla namang kumatok, kaya binuksan ng isa sa mga staff. At pumasok ang lalaki. Lalaki na ayaw na ayaw kong makita. Bakit siya nandito?

"Why are you here?" Seryosong tanong ko sa kaniya ng tuluyan na siyang makapasok sa loob at malapit siya sa pwesto ko. Napatigil siya noong nagtanong ako. At tumingin ng daretso sa akin.

"He will be your partner miss." Sabi ng photographer.

What? What did he say? He will be my partner?

Kaya ba ganoon na lang ang pagtanong nila mama at papa sa akin? Hindi man siya nag abalang sagutin ako. I really hate him. Paano naging sikat yan ng ganiyan? Alam kong gwapo siya, pero ayoko sa kaniya.

"CLOSER!" sabi ng photographer sa amin. Kaya naman ay pilit ko nilalayo ang katawan ko sa kaniya. Kaso ay ang nag kukuha ng litrato ang nag papadikit sa amin.

Wala akong magawa! Ano ba yan! Nagpatuloy ang photoshoot namin may mga solo din kaming kuha. Pero sobra na ang inis na nararamdaman ko hindi naman ganito dapat iyon eh!

"Tomorrow we will continue the photoshoot."

Fvck.