Moving Into the Monster's House

Chapter 21

Agad na tumayo si Dwight para abutan ako ng tubig. Tinapik niya rin 'yong likod ko para mahimasmasan ako sa pagkasamid ko.

"Uy! Dahan-dahan naman kasi sa pagkain! Hindi ka naman mauubusan, e." Hindi ko na pinansin 'yong sinabi ni Dwight at mas nag-focus na lang ako sa pag-inom ng tubig.

Nung um-okay na ako, saka ako gumanti kay Dwight.

"Leche ka! Anong gusto mong palabasin? Na matakaw ako, ha?" sigaw ko sa kanya sabay hampas ng table napkin sa kanya.

Habang iniilagan ni Dwight 'yong bawat hampas ko, napansin kong nakangiti lang sa amin si Mommy. After a while, sinaway niya na rin kaming dalawa.

"Dwight, Georgina, tumigil na kayong dalawa. Finish up your dinner and change your clothes already. Magpahinga na kayo at huwag na kayong magpuyat."

"E kayo po, Mommy? Kakain na po ba kayo? Magpapahanda po ako kay Ate Marie—"

"I already ate during my meeting kanina. I'll go ahead to my room first. Huwag na kayong magpasaway," pag-uulit ni Mommy tapos tumango na lang kami ni Dwight. After that, pumunta na talaga siya sa kwarto niya.

"G, kapag may gusto ka o may nararamdaman ka, tatawagan mo ako agad, okay? Hindi ako pwedeng dumikit sa 'yo buong araw lalo na sa office but please know that I'm only one call away," Dwight said as he held my hand tightly.

I then gave his hand a little squeeze and smiled sweetly at him.

"Come on. Let me clean you up so you can rest," walang pagkurap na sinabi ni Dwight.

Nanlaki bigla ang mga mata ko dahil doon.

"DWIGHT!!!" sigaw ko sa kanya habang hinahampas ko siya nang paulit-ulit.

"Ano?" tanong niya sa akin na para bang wala siyang ginawang masama.

"Anong ano? Dagukan kaya kita riyan!"

Natawa si Dwight dahil sa sinabi ko. "Ikaw na nga 'tong tutulungan, ayaw mo pa."

"Ewan ko sa 'yo! Linisin mo na nga lang 'tong pinagkainan natin. While you're at it, pakilinis na rin 'yang utak mo. Masyado na kasing marumi," sagot ko sa kanya sabay lakad papuntang kwarto naming dalawa. Habang naglalakad ako, rinig na rinig ko pa rin 'yong pagtawa niya. Hay bwisit! Malilintikan talaga sa akin 'tong lalaking 'to.

***

Weeks passed at mas tumindi 'yong pag-train sa akin ni Mommy. Pinapunta niya na rin ako sa HR namin thrice a week para raw mas matuto ako. I have to admit though that I'm enjoying whatever I'm doing kahit na medyo toxic na siya.

Everything was going smoothly until that incident happened.

"Georgina, okay ka lang ba?" tanong sa akin ni Cherry when I went back to the HR office to get some documents from her.

"Ha? Oo naman, bakit?"

"Namumutla ka, girl. Umupo ka nga muna rito!" sabi niya sa akin.

Paupo pa sana ako no'ng naramdaman kong naduduwal na naman ako. Agad akong tumakbo papunta sa pinakamalapit na restroom. After kong masuka, nag-vibrate bigla 'yong phone ko. It was Dwight calling.

"Hello?" nanghihina kong sagot sa kanya.

"Nasaan ka? Saang restroom 'yan? Puntahan kita." Bakas na bakas sa boses ni Dwight ang pag-aalala. Ayaw ko na sana siyang abalahin over this simple matter kaso alam ko namang hindi siya papayag. Pipilitin niya pa ring puntahan ako.

"16th floor malapit sa HR office."

"Do not hang up, okay? Papunta na ako riyan."

Tumango ako kahit na hindi naman ako nakikita ni Dwight.

Minutes that felt like hours have passed then I finally heard Dwight's voice.

"G! Nandito ka pa ba?"

"Dwight . . ." sagot ko na feeling ko, mas mahina pa sa bulong. A few moments later, narinig ko na 'yong pagkatok ni Dwight sa pinto ng cubicle kung nasaan ako.

"G, buksan mo na 'yong pinto. I'm here," mahinahon niyang sabi sa akin.

I tried my best to fix myself and gather enough strength to open the door. Pagkabukas ko ng pinto, niyakap ako agad ni Dwight.

"Kaya mo pa bang maglakad?" tanong sa akin ni Dwight pero hindi na ako nakasagot pa.

After noon, naramdaman ko na lang na binuhat niya ako palabas ng restroom. Alam kong pagtitinginan na kami ng mga tao but at that time, hindi ko na lang din pinansin. I just closed my eyes and tried to save the remaining strength that I have in me.

By the time I woke up, napansin kong nasa kwarto na kami sa bahay. Tiningnan ko 'yong orasan and that's when I found out na lagpas limang oras na rin pala akong tulog. Napalitan na 'yong mga damit ko at no'ng akmang babangon na ako, biglang pumasok si Dwight sa kwarto.

"Kumusta na 'yong pakiramdam mo?" tanong niya sa akin sabay upo sa tabi ko.

"Mas okay na kaysa kanina," matipid kong sagot sa kanya.

"May gusto ka bang kainin? Ipahahanda ko kina Ate Marie."

"Hmm . . . Gusto ko ng strawberry na binabad sa dark chocolate tapos shake na Yakult na sinamahan ng Oreo at Nutella."

Sumama ang tingin sa akin ni Dwight no'ng narinig niya 'yong mga gusto kong kainin. Hindi ko alam kung jina-judge niya ba ako or what pero hindi na ako nakipagtalo. Basta gusto kong kumain ng mga 'yon.

"Ha? Seryoso ka ba diyan, G?"

"Oo. Gusto ko talaga ng mga 'yon."

"Sige na nga. Ipagagawa ko na kina Ate Marie. Magpahinga ka lang muna riyan," napapailing na sabi ni Dwight. Nung bumalik na siya kasama 'yong mga pagkain na gusto ko, para bang diring-diri siya roon sa shake ko. Bago pa siya magreklamo, kinuha ko na 'yon at sinimulang inumin 'to.

Hay, peste. Bakit ba kasi pasulpot-sulpot 'tong pagsusuka at paglilihi ko? Gusto ko nang matapos 'to, please!