«Και ναι, και όχι.» Του λέω και συμφωνεί.

«Παρομοίως. Πώς είναι τα πράγματα... ξέρεις, μεταξύ σας;» Γέρνει πάνω στο τραπέζι για να ψιθυρίσει. Ο Χάρρυ μας έχει γυρισμένη την πλάτη και η ταμίας είναι βαθιά συνοφρυωμένη. Στριφογυρίζει τα μάτια της καθώς της δίνει την χρεωστική του κάρτα και αναρωτιέμαι τι της έκανε και την εκνεύρισε τόσο πολύ πρωινιάτικα.

«Είναι πολύ καλά βασικά. Πώς είναι τα πράγματα με την Ντανιέλ;» Νιώθω σαν να έχει περάσει περισσότερο από μια εβδομάδα από τότε που ειδωθήκαμε.

«Καλά, ετοιμάζεται για την Νέα Υόρκη.»

«Αυτό είναι τόσο υπέροχο, θα ήθελα πολύ να πάω στη Νέα Υόρκη.» Δεν μπορώ να φανταστώ πώς είναι η πόλη.

«Κι εγώ.» Χαμογελάει και θέλω να του πω να μην πάει, αλλά δεν μπορώ.

«Δεν έχω αποφασίσει ακόμη.» Απαντάει τις σκέψεις μου.

«Θέλω να πάω και να είμαι κοντά της, έχουμε ζήσει μακριά τόσο καιρό, αλλά αγαπώ το Πανεπιστήμιο μας και δεν ξέρω αν θέλω να είμαι μακριά απ' τη μαμά μου και τον Κεν και να πάω σε μια μεγαλούπολη όπου δεν ξέρω απολύτως κανέναν, εκτός από εκείνην βέβαια.»

«Θα ήσουν καταπληκτικά εκεί, μπορείς να πας στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης και θα μπορούσατε να νοικιάσετε ένα διαμέρισμα οι δυο σας.» Λέω.

«Ναι, απλώς δεν ξέρω ακόμα.»

«Τι δεν ξέρεις;» Διακόπτει ο Χάρρυ. Τοποθετεί τον καφέ μπροστά μου αλλά δεν κάθεται.

«Πρέπει να φύγω, το πρώτο μου μάθημα αρχίζει σε πέντε λεπτά στην άλλη άκρη της πανεπιστημιούπολης.» Λέει ο Χάρρυ και μαζεύομαι στη σκέψη να αργήσω την πρώτη μέρα των νέων μαθημάτων.

«Εντάξει, θα σε δω μετά τη γιόγκα. Είναι το τελευταίο μου μάθημα.» Του λέω και με εκπλήσσει γέρνοντας κάτω και αφήνοντας ένα φιλί στα χείλη και μετά στο μέτωπό μου.

«Σ' αγαπάω, να προσέχεις.» Λέει και έχω την αίσθηση ότι εάν τα μάγουλά του δεν ήταν ήδη κόκκινα από το κρύο θα γίνονταν τώρα. Τα μάτια του στρέφονται προς το πάτωμα όταν θυμάται ότι ο Λίαμ κάθεται απέναντί μας. Οι δημόσιες εκδηλώσεις τρυφερότητας σίγουρα δεν είναι για τον Χάρρυ.

«Θα προσέχω. Σ' αγαπάω.» Του λέω και εκείνος δίνει ένα αμήχανο νεύμα με το κεφάλι του στον Λίαμ πριν περπατήσει προς την πόρτα.

«Αυτό ήταν... περίεργο.» Ο Λίαμ σηκώνει τα φρύδια του και πίνει μια γουλιά απ' τον καφέ του.

After 2 - Greek TranslationΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα