After 2 - Greek Translation

Κεφάλαιο 122

Ξέρω ότι την τρελαίνει να μην μπορεί να μιλήσει, όμως δεν θα την αφήσω να κάνει την Τέσσα να νιώσει χειρότερα, μόνο επειδή είναι αδιάκριτη. Σταματάω μπροστά από το θερμοστάτη στο σαλόνι για να ανεβάσω την θερμοκρασία για εκείνη, γνωρίζω ότι έχει παγώσει από το κρύο. Όταν μπαίνω στο δωμάτιο κάθεται στην άκρη του κρεβατιού. Δεν είμαι σίγουρος πόσο κοντά της μου επιτρέπεται να καθίσω, οπότε περιμένω από εκείνη να μιλήσει.

«Χάρρυ;» με ρωτά με αδύναμη φωνή.Έκλαιγε σε όλη την διαδρομή, μπορώ να το καταλάβω από την βραχνάδα στη φωνή της.Όταν στέκομαι μπροστά της, με εκπλήσσει καθώς τοποθετεί το χέρι της στην μπλούζα μου και με τραβάει κοντά της. Συνέβη κάτι χειρότερο από τις βλακείες που λέει η μαμά της. Κρατάει το ύφασμα στα χέρια της ενώ στέκομαι ανάμεσα στα πόδια της.

«Τές.. τι σου έκανε;» Την ρωτάω και κλαίει ξανά, πασαλείβοντας το μεικ-απ απ' το πρόσωπό της στο ύφασμα από το άσπρο μου μπλουζάκι. Δεν με νοιάζει γι' αυτό, πάνω απ' όλα θα έχω κάτι ως ενθύμιο από εκείνη όταν με ξανά αφήσει.

«Ο μπαμπάς μου» Πνίγεται και αμέσως ανατριχιάζω.

«Ο μπαμπάς σου;» Εάν ήταν εκεί..

«Τέσσα, βρισκόταν εκεί; Σου έκανε τίποτα;» Την ρωτάω μέσα από τα δόντια μου.Κουνάει αρνητικά το κεφάλι της και πλησιάζω κάτω να σηκώσω το πηγούνι της, αναγκάζοντάς την να με κοιτάξει.Δεν είναι ποτέ ήσυχη, ακόμη και όταν είναι αναστατωμένη. Τότε είναι που συνήθως μιλάει περισσότερο.

«Μετακόμισε ξανά πίσω και δεν ήξερα καν ότι είχε φύγει, εννοώ ότι υποθέτω πως το γνώριζα, αλλά ποτέ δεν το σκέφτηκα έτσι. Ποτέ δεν σκέφτηκα για εκείνον.» Απαντάει.

«Του έχεις μιλήσει;» Η φωνή μου δεν είναι τόσο ήρεμη όσο σκόπευα να ακουστεί.

«Όχι, εκείνη όμως του μίλησε. Του είπε να μην με πλησιάσει ποτέ αλλά δεν θέλω αυτή να αποφασίζει για εμένα.»

«Θέλεις να τον δεις;» Όσα μου έχει πει για αυτόν τον άνδρα είναι αρνητικά. Ήταν βίαιος άνθρωπος, συχνά άπλωνε χέρι στην μητέρα της Τέσσα μπροστά της. Δεν την έχει πειράξει ποτέ την ίδια αλλά γιατί εκείνη να θέλει να τον ξαναδεί;

«Όχι.. βασικά δεν ξέρω. Όμως θέλω να είμαι εγώ που θα αποφασίσω για αυτό. Όχι ότι θα ήθελε εκείνος να με δει έτσι και αλλιώς.»Το ένστικτό μου να τον κυνηγήσω και να βεβαιωθώ ότι δεν θα έρθει σε επαφή μαζί της με καταβάλλει και πρέπει να πείσω τον εαυτό μου να ηρεμήσει ψυχικά πριν να κάνω κάτι τέτοιο.

«Δεν μπορώ παρά να σκέφτομαι. Άμα έχει γίνει σαν τον δικό σου μπαμπά;»

«Τι εννοείς;»

«Εννοώ άμα είναι διαφορετικός τώρα; Άμα δεν πίνει πια;» Η ελπίδα στην φωνή της κάνει την καρδιά μου να σπάσει, βασικά ότι έχει απομείνει από αυτή.

«Δεν ξέρω.. αυτό δεν συμβαίνει συνήθως» Της λέω ειλικρινά. Παρατηρώ τον τρόπο με τον οποίο οι γωνίες του στόματός της κατεβαίνουν κατσουφιάζοντας και συνεχίζω. «Αλλά μπορεί και να γίνει. Ίσως να είναι διαφορετικός τώρα;» Δεν το πιστεύω, αλλά ποιος είμαι εγώ που θα της καταστρέψει αυτή την ιδέα.

«Δεν γνώριζα ότι ενδιαφερόσουν για αυτόν;»

«Δεν ενδιαφέρομαι, βασικά στον παρελθόν όχι. Είμαι απλώς θυμωμένη που η μητέρα μου το έκρυψε από εμένα. Μετά ο Νόα μου το είπε και συμπεριφέρθηκε σαν να μην με αφορούσε και μετά ήθελε να με πάει για ψώνια. Τι στο καλό συμβαίνει με εκείνη;» Σκουπίζει την μύτη της με το πίσω μέρος του χεριού της και σηκώνω το μπλουζάκι μου πάνω για να το χρησιμοποιήσει.

Καθώς σκουπίζει την μύτη της και το πρόσωπό της με τη μπλούζα μου, φαίνεται λίγο να ντρέπεται αλλά συνεχίζει.Η μητέρα της Τέσσα είναι η μοναδική γυναίκα που θα μίλαγε για τον πρώην αλκοολικό της σύζυγο και μετά θα ανέφερε να πάνε για ψώνια. Κρατάω το στόμα μου κλειστό για το Νόα που βρισκόταν εκεί, παρόλο που μου τη δίνει. Φαίνεται ότι δεν μπορεί απλά να μείνει μακριά της.

«Δεν σε πειράζει που ήρθα εδώ, σωστά;» Με ρωτά κοιτώντας μες στα μάτια.

«Φυσικά και δεν πειράζει! Μπορείς να μείνεις όσο καιρό χρειαστείς. Είναι και δικό σου το διαμέρισμα στο κάτω-κάτω.» Προσπαθώ να της χαμογελάσω και προς έκπληξή μου χαμογελάει και εκείνη , ανταποδίδοντας την χειρονομία προτού σκουπίσει και πάλι την μύτη της με την μπλούζα μου.

«Θα πρέπει να έχω πάρει πίσω τον κοιτώνα στην εστία μου την άλλη βδομάδα».Της γνέφω, εάν μιλήσω θα καταλήξω να την ικετεύω απελπιστικά για να μην φύγει ξανά.

«Πάω να καθαριστώ» Με ενημερώνει.Φαίνεται να είναι καλύτερα από ότι πριν που έτρεξε στην αγκαλιά μου στο χώρο του πάρκινγκ και θα ήθελα να πιστέψω ότι αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι βρίσκεται τώρα εδώ μαζί μου.