Lüsyüs'ün Hayatı

Lüsyüs Tiyatroya Gidiyor

O gün Lüsyüs çok mutluydu, Dreyko'yu az önce Hogwarts trenine bıindirmişti. Eve cisimlenip rahat koltuğuna oturdu ve uyumaya çalıştı. Tam o sırada karısı içeriye daldı.

"LÜSYÜS,BİL BAKALIM BU GÜN GÜNLERDEN NEEE?"

Lüsyüs onu patlatmak istiyordu. Çünkü karısı onun rahatını bozmuştu! Ama patlatmamalıydı, kesin o gün önemli bir gündü. Ne olduğunu biliyordu ama cevap vermeden biraz tahmin yapmaya karar verdi.

"Yeni yıl mı?"

"Hayır!

"Aaa...cadılar bayramı mı?"

"Haayıır!"

"Ha. Eee... kadir gecesi mi?!"

"HAYIRR! İNANAMIYORUM LÜSYÜS NASIL UNUTURSUN BUGÜN BENİM DOĞUM GÜNÜM!"

"Ha ha. Bunu biliyordum ki! Sadece tepkini merak etmiştim ;)" dedi Lüsyüs karizmatik bir sesle. Karısı da bu karizmatik sesten çok etkilendi ve siniri hemen geçti.

"Lüsyüsçüğüm, ikimize tiyatroya iki bilet aldım. Çabuk hazırlan, yarım saat sonra çıkıyoruz!"

Ne?! Yarım saatte saçlarını tarayamazdı ki!

"BOMBARDAA!!!"

Ve Lüsyüs'ün karısı patladı. Ama sonra, Lüsyüs'ün aklına saçlarını taramasına gerek olmadığı,zaten muhteşem göründükleri geldi. Bu yüzden karısını düzeltti ve lümuzinlerine binip ilerlemeye başladılar.

Lüsyüs,yolda hangi gösteriye gideceklerini merak etti ve biletlerine baktı. Üzerlerinde "Romeo ve Juliet" yazıyordu. Lüsyüs birazcık merak etmişti.

Tiyatronun önüne geldiklerinde limuzinden indiler ve içeriye girdiler. Ancak bir sorun vardı, beş dakika erken gelmişlerdi. Lüsyüs sabırsızlıkla beklemeye başladı. Bu insanlar çok geç kalmışlardı.

"BOMBARDAAA!"

Ve Lüsyüs " bu tiyatro seansından bilet almış ama hala gelmemiş olan herkes'i" patlattı.

Patlamamış herkesin geldiğini gören görevliler tiyatroyu başlattılar.

Sahneye güzel bir kız çıktı.

Karısı anında Lüsyüs'ün düşüncelerini okumuş gibi "Ben ondan daha güzelim DİMİ AŞKIM!?!" dedi.

"Daha güzel olmasan benim gibi muhteşem birinin karısı olmazdın." Dedi Lüsyüs ve izlemeye başladı. Sahneye çıkan kız şato gibi bir şeyin içine girdi. Sonra yakışıklı olmaya çalışan bir adam sahneye çıktı. Yüzünde aşırı makyaj vardı. Ve sonunda konuşmaya başladılar.

"Romeo, sen misin bu gecenin karanlığında ay gibi parlayan?" dedi Juliet.

"Konuşuyor! Ey parlak melek konuş yine!

Sen göz kamaştıran bir parlaklık veriyorsum geceye!

Cennetin kanatlı ulağısın başımın üstünde!

Tıpkı ölümlülerin hayretle açılan gözlerine göründüğün gibi,

Tembel bulutlara binip uçatken o havanın kucağıda,

Onu seyredem insanlar gibi hayranlıkla,

Öylece bakıyorum ben sana!" dedi Romeo (orjinal metindir, yazarlar üşenmeden yazdı.

"Ah Romeo, Romeo!

Neden Romeo'sun sen?

İnkar et babanı, adını yatsı!

Yapamazsan yemin et sevdiğine,

Vazgeçeyim Capulet olmaktan ben!

Romeo, bırak at bu adı!

Senin parçan olmayan bu ada karşılık al bütün varlığımı!"

Bir süre uzun bir sessizlik oldu. Juliet'i oynayan kadının yüzündeki endişeden adamın repliğini unuttuğu anlaşılıyordu. Lüsyüs olacakları mükemmel tahmin yeteneğiyle tahmin etti. Adam doğaçlama yapacaktı.

"Hallederizz gülüm! Ben ki seni karanlık sanatları sevdiğim gibi sevdim!"

Lüsyüs bir anda şok oldu. Adamın yüzüne dikkatli baktığında yoğun makyajın altındaki yüzü gördü.

Bu Sneyp'ti.

Hem makyaj yapmış hem de tiyatroyu batırmıştı.

Kesinlikle patlatmalıydı.

"BOMBARDAAA!"

Ve Sneyp patladı.

Bunu gören Juliet'i oynayan kız sahnenin ortasına atladı ve feryat etmeye başladı.(edebiyatımsı eylem)

"Ah Romeo, senin gamzelerin ki içine mısır tarlası sığacak kadar emgindi, senin aşkın bir köylüye verilmiş şato gibiydi, senin engin aşkına sahip olamadan kayboldun. Ey Romeo, söyle bana. Seni patlatlatan bu hayasız adam kim? Bu kaderin cilvesi midir Romeo, çünkü..."

Lüsyüs ona "hayasız" demesine sinirlenmişti. Ayrıca çok şiirsel konuşuyordu. Bu kadar şiirsellik fazlaydı!

"BOMBARDAAA!"

Ve Juliet'i oynayan kadın patladı.

Karısı bu olaya üzülmüştü çünkü tiyatronun tamamını izleyememişti. Lüsyüs bunu anlamışçasına sinemaya gitmeyi önerdi.

"Hangi film?" dedi karısı.

"Harry Potter ve Felsefe Taşı"