My Heartless Ex Husband

Chapter 17

Nagising ako ng wala na si Simon sa aking tabi . Siguro ay maagang umalis ito dahil umiiwas ito saakin. 

Hindi ko na alam kung ano ang tumatakbo sa utak ng lalaking 'yon , aaktong parang isa akong hangin pagkatapos ay magagalit naman pag may kasama o kausap akong iba .

Iritado akong bumangon upang maghanap ng makakain ngunit pagkabukas na pagkabukas ko ng ref ay bumaliktad ang aking sikmura ng makita ko ang peanut butter. 

dali-dali akong tumakbo sa lababo at halos iduwal ko na lahat ng nasa sikmura ko. 

Nang makapagmumog ako ay hindi na ako nag-abalang kumain pang muli. 

Agad na akong nag-ayos upang pumunta ng opisina marami pa akong hindi natatapos na  statement report na kailangan ko ng i-submit ngayong linggo.

paglabas ko ay mabilis na hinarangan ako ng dalawang bodyguard ni Simon.

" Kuya , hindi maganda ang gising ko ngayon please lang."may pagbabanta sa aking boses dala ng pagkairita.

Wala akong gana makipag talo ngayon for godnessake! wala pa akong kain.

"Ma'am mahigpit pong binilin ni sir Simon na wag kayong hayaan na makalabas ng mansion."

"Call him. Tell him that I want to go to the office right now I have something to do." Agad naman nitong sinunod ang sinabi ko.

" Ma'am gusto daw po kayo makausap ni sir Simon"

walang imik kong tinanggap ang telepono.

"Pxiantine we're already talked about this aren't we?"

"I miss you."

Yun lang ang tanging lumabas sa bibig ko. I don't know why I just miss his smell. Dahilan ko lang siguro ang mga statement report na iniisip ko kanina.

" f*ck Pxiantine. Give the phone back to those damn bodyguards." 

Ilang minuto lang ay ibinababa na ni kuyang bodyguard ang telepono at humarap saakin.

"Kami na po ang maghahatid sa inyo papuntang kumpanya Ma'am"

napangiti ako at sumakay na sa kotse.

Pagkarating ko sa kumpanya ay agad akong dumiretso sa opisina ni Simon. 

Naabutan ko siyang abala na pumipirma ng isang damakmak na mga papeles. 

And suddenly I just felt the urge to come to him and give him a tight hug. 

hindi ko alam kung anong pumasok sa isip ko at bigla na lang akong kumandong sa kanya at isiniksik ang aking mukha sa kanyang leeg .

damn his smell .

Ilang araw ko nang pinipigilan ang sarili kong yakapin at amuyin buong araw si Simon . Is it weird? to find his smell so addictive?

naramdaman kong nanigas ang katawan ni Simon marahil nabigla sa inakto ko ngunit agad din naman itong nakabawi at masuyong hinimas ang aking likod.

"You miss me that much?" malambing na tanong nito .

tanging pag tango lamang ang aking tugon dahil abala amoy sa leeg ni Simon.

"What's the brand of your perfume ?" 

I need to buy that perfume. 

"I don't wear perfume Pxiantine you know that."

Nailayo ko ang ulo ko kay Simon upang matitigan siya at masigurado ang aking narinig.

"But I certainly smell something addictive in you." 

 Pilyo naman itong ngumiti at hinalikan ako sa nuo.

"You're addicted in me , not in  my smell honey." nagkibit balikat na lamang ako at isiniksik muli ang aking ulo sa leeg niya.

"Can we stay in this position? D'you find this uncomfortable ? I just can't get enough of your smell." 

" Hindi ko alam kung anong nakain mo Pxiantine but I love this side of you. Sure honey let's stay like this.I love being this close with you."

Ganun nga ang ginawa namin nakakandong habang nakasiksik ang ulo ko sa leeg ni Simon at siya naman ay ipinagpatuloy ang pagpirma sa mga papel na nasa lamesa niya.

And I feel like sleeping again...