Spirit lover(ဝိညာဥ်ချစ်သူ)(Complete)

🐯Afraid to love🐉

“ဘာလုပ္ေနတာလဲ”
အသံၾကားေပမယ့္ ဘယ္သူမွ မေတြ႔ရတာမို႔ ၾကက္သီးေတြ ျဖန္းျဖန္းထသြားတယ္။
ရွာေနတဲ့ ဗီရိုကို ျပန္ပိတ္ျပီး အခန္းျပင္ထြက္ၾကည့္လိုက္တယ္။
အျပင္မွာလည္း ေခြးတစ္ေကာင္ ေၾကာင္တစ္ျမွီးမွ မေတြ႔ရ။
‘ဒါဆို အသံက ဘယ္ကလာတာလဲ Ae လား’
ေတြ႔ခ်င္စိတ္နဲ႔ အိမ္ထဲ ပတ္ရွာလဲ မေတြ႔ရ။ မေတြ႔ရေလ ပိုေတြ႔ခ်င္ေလ ျဖစ္လာတာမို႔ တစ္ခန္းဝင္ တစ္ခန္းထြက္ရွာေနမိတယ္။ ေစာေစာက ေၾကာက္စိတ္ေတြလည္း ဘယ္ေရာက္လို႔ ဘယ္ေပါက္မွန္းမသိ။
~~~
ဒီေကာင္ေလး ဘာေတြရွာေနတာပါလိမ့္ မဟုတ္မွလြဲေရာ ငါ့ကိုမ်ားလား။ ဟာ မျဖစ္နိုင္တာ ငါသူ႔ကို လူေရာ အသံေရာ မျပရေသးဘူးေလ။ မင္းကိုေတာ့ ေလးစားတယ္ ေကာင္ေလးရာ ဟိုရက္တုန္းကေတာ့ အေၾကာက္လြန္ျပီး ေမ့လဲခဲ့တဲ့သူက ခုေတာ့ သရဲရွိပါတယ္ဆိုတဲ့အိမ္ကို မင္းစိတ္တိုင္းက် ေမႊေနေတာ့တာပဲ။
စိတ္တိုင္းမက်နဲ႔ မ်က္ႏွာနဲ႔ ႏႈတ္ခမ္းေလးစူစူနဲ႔ လိုက္ရွာေနတာ ခ်စ္ဖို႔အရမ္းေကာင္းတယ္။ သူ႔ကို ကၽြန္ေတာ္ စခ်င္စိတ္ ျဖစ္လာတာနဲ႔ ဆံပင္ ရွည္ရွည္ မ်က္လံုးနီနီျဖစ္ေအာင္ ဖန္ဆင္းလိုက္ျပီး သူ႔ပုခံုးကို အေနာက္ကေန လွမ္းပုတ္ေခၚလိုက္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ စလိုက္မိတာ မွားသြားတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ကို ျမင္ျမင္ခ်င္းဘဲ ေကာင္ေလး လဲက်သြားတာ ကၽြန္ေတာ္ေတာင္ မနည္း လွမ္းဖမ္းလိုက္ရတယ္။ ဘာလို႔ဆို ေကာင္ေလး ရပ္ေနတာက ေလွကားထိပ္နားမွာေလ။ ေလွကားေပၚက ျပဳတ္က်လု ဆဲဆဲမွာ ကၽြန္ေတာ္ မနည္းလွမ္းဖမ္းလိုက္လို႔ ေတာ္ေသးတယ္။ မဟုတ္ရင္ ဒီေကာင္ေလး ေလွကားေပၚက ျပဳတ္က်ရင္မေတြးဝံ့စရာ။ ကၽြန္ေတာ္ သူ႔ကို ကုတင္ေပၚတင္ေပးလိုက္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္လို အိမ္ေရွ႕စံက ဒီလို သာမန္ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကို ေပြ႔ခ်ီရတာ ဒါနဲ႔ဆို ဒုတိယအႀကိမ္ပါ။ မယ္ေတာ္ လဲက်ရင္ေတာင္ မခ်ီခဲ့တဲ့ ကၽြန္ေတာ္ရယ္ပါ။ ခုေတာ့ ဒီေကာင္ေလးက်မွ ကၽြန္ေတာ္ ခ်ီပဲ ခ်ီေနရတယ္။ ကိုယ္ကိုကိုယ္လဲ ရယ္ခ်င္မိသား။
ကုတင္ေပၚတင္ေပးလိုက္ျပီး ကၽြန္ေတာ္ျပန္ထမယ္လုပ္ေပမယ့္ ရင္ဘတ္နားေလာက္က ကၽြန္ေတာ္ အက်ႌကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ကိုင္ထားတာမို႔ ကၽြန္ေတာ္ျပန္ထလို႔မရ။ ျပန္မထရတဲ့အခ်ိန္ေလးမွာ ကၽြန္ေတာ္ၾကည့္လိုက္မိတာက သူ႔ရဲ႕ နီေစြးေစြး ႏႈတ္ခမ္းေလး။ ႏႈတ္ခမ္းေလး ဟျပီး အသက္ရႈေနတာကိုက ကၽြန္ေတာ္ကို ဆြဲေဆာင္ေနသလိုဘဲ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း မထိန္းနိုင္တဲ့ ေနာက္ဆံုး သူ႔ရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို အားနဲ႔ ဆြဲစုပ္နမ္းပလိုက္တယ္။ ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ နမ္းေနမိလဲ မသိ သူသတိေမ့လ်က္နဲ႔ေတာင္ ကၽြန္ေတာ့္ ရင္ဘတ္ကို တြန္းထုတ္လာေတာ့မွ ကၽြန္ေတာ္ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း ခြာလိုက္မိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္ ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္လို ျဖစ္သြားမွန္းနားမလည္။ စိတ္ရႈပ္လာေတာင္ေၾကာင့္ သူ႔ကို ေစာင္ေလးျခံဳေပးခဲ့ျပီး ေအာက္ထပ္ဆင္းျပီး ျခံထဲက ခံုေလးမွာ သြားထိုင္ေနလိုက္တယ္။ ခံုကို ေနာက္မွီျပီး ေကာင္းကင္ကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မ်က္လံုးထဲျမင္ရတာက ေကာင္းကင္ျပာျပာေလး မဟုတ္ သူ႔ရဲ႕ နီးေစြးေစြး ႏႈတ္ခမ္းေလး ။ေခါင္းကိုခါရမ္းျပီး အေတြးေတြကို ေဖ်ာက္လိုက္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ဒီအခ်ိန္မွာ ေျပာနိုင္တာ တစ္ခုက သူ႔ရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းေတြက တကယ္ခ်ိဳတယ္ ဆိုတာကိုပဲ။
~~~
ညေနေစာင္းေလာက္မွ Pete တစ္ေယာက္ သတိရလာတယ္။
သတိရရခ်င္း ျပန္ျမင္ေယာင္လာတာက ဆံပင္ဖားလား မ်က္လံုးနီနီနဲ႔ ၾကည့္ေနတဲ့ သရဲတစ္ေကာင္ကိုဘဲ။ အလန္႔တၾကားထထိုင္ျပီး ေဘးဘယ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ Ae အခန္းထဲမွာ။ ဒါနဲ႔ဆို ႏွစ္ခါရွိျပီး သူ သတိေမ့ျပီးတိုင္း သူ Ae ကုတင္ေပၚေရာက္ေနေတာ့တာဘဲ။ ‘ဘယ္သူသယ္လာေပးတာလဲ Ae မ်ားလား?’
ေဘးမွာ ဟိုတစ္ခါလိုအသင့္ရွိေနတဲ့ ေရကို ငွဲ႔ေသာက္လိုက္တယ္။ ဖန္ခြက္ကို ႏႈတ္ခမ္းေပၚ တင္လိုက္တာနဲ႔ စူးကနဲ နာက်င္လိုက္ရတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းတစ္စံုေၾကာင့္ ေရေသာက္ဖို႔ေတာင္ တြန္႔စုတ္သြားခဲ့တယ္။
“အား … ဘာလို႔ ႏႈတ္ခမ္းေတြက နာေနရတာလဲ”
လြယ္အိတ္ထဲက ဖုန္းကို ထုတ္ျပီး camera ဖြင့္ျပီး ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ ေပါက္ျပဲေနတဲ့ နႈတ္ခမ္း။ ထိၾကည့္ေတာ့လည္း တအားနာတယ္။ ‘ဟိုသရဲ ငါ့ကို ဘာလုပ္လုိက္ပါလိမ့္’
ေတြးရင္းေၾကာက္လာတာမို႔ အိမ္ေအာက္ထပ္ကိုဆင္းျပီး အျပင္ကို ေျပးထြက္လာခဲ့တယ္။
~~~
အိမ္တံခါးမႀကီး ဝုန္းကနဲ ဖြင့္သံၾကားလို႔ မ်က္လံုးဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဟိုေကာင္ေလး ႏႈတ္ခမ္းေလးကို အုပ္ျပီး မ်က္ရည္အဝဲသားနဲ႔ ျခံတံခါးဘက္ကို သြားေနတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း အေနာက္က လိုက္သြားျပီး
“ေကာင္ေလး ေကာင္ေလး ဘာျဖစ္လို႔လဲ ငါ နမ္းလိုက္လို႔လား တအားနာေနလို႔လား ေကာင္ေလး ေကာင္ေလး”
ဘာမွ လွည့္မေျပာတာေၾကာင့္ သူ႔လက္ကို လွမ္းကိုင္ျပီး ဆြဲလွည့္လိုက္တယ္။ ေကာင္ေလး မ်က္လံုးအဝိုင္းသားေလးနဲ႔ လွည့္လာတယ္။
“ဘယ္သူလဲ.. ဘယ္သူလဲလို႔ ဒါေနာက္စရာမဟုတ္ဘူးေနာ္”
ေျပာမိမွ ေတြးလိုက္တာက ဘယ္သူက ဒီလို လူျပတ္တဲ့ လမ္းၾကားထဲ ဘယ္သူက တစ္ကူးတက လာေနာက္မွာလဲ
“Ae လား Ae ကၽြန္ေတာ့္ေနာက္လိုက္လာတာလား”
သူအဲ့လိုေျပာလိုက္မွ ကၽြန္ေတာ္ ပတ္ဝန္းက်င္ကို သတိထားၾကည့္လိုက္မိတယ္။ ဟုတ္တယ္ ကၽြန္ေတာ္ ျခံျပင္ကို ေရာက္မွန္းမသိ ေရာက္ေနျပီ ။
“ငါ ဘယ္လိုမ်ားထြက္လာမိပါလိမ့္ ဒါဆို ငါ့အတြက္ က်ိန္စာျပယ္ လူသားက ဒီေကာင္ေလးလား”
ဘာအသံမွ မၾကားေတာ့တာမို႔ Pete တစ္ေယာက္ အိမ္ကို သုတ္ေခ်တင္ ျပန္လာခဲ့တယ္။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ အိမ္ခန္းထဲ တန္းသြားျပီး ကုတင္ေပၚပစ္လွဲလိုက္တယ္။ ေလပူတစ္ခ်က္ကို မႈတ္ထုတ္လိုက္ျပီးမွ စိတ္သက္သာရာ ရသြားျပီမို႔ ေရခ်ိဳးဖို႔ လုပ္လိုက္တယ္။
~~~
Ae
ကၽြန္ေတာ္လည္း အျပင္ေရာက္လက္စနဲ႔ ေကာင္ေလးေနာက္ကိုဘဲ လုိက္သြားလိုက္တယ္။ သြားစရာလဲ ဘယ္မွ မရွိဘူးေလ။ အိမ္ေတာ္ကိုလည္း မျပန္ခ်င္ဘူး ။ ျပန္ထြက္မရမွာလဲ ေၾကာက္တယ္။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ဘာမွ မစဥ္းစားေတာ့ဘဲ ေကာင္ေလးေနာက္ ထပ္ခ်ပ္မကြာ လိုက္လာခဲ့လိုက္ေတာ့တယ္။ သူ႔အိမ္နဲ႔ တူပါတယ္ ။ သူဝင္ဖို႔ တံခါးဖြင့္လိုက္တယ္။ တံခါးျပန္မပိတ္ခင္ ကၽြန္ေတာ္ မနည္း ရေအာင္ လိုက္ဝင္လိုက္ရတယ္။ အိမ္ေလးက ခ်စ္စရာေလး သူတစ္ေယာက္တည္း ေနတာလားေတာ့ မသိ ။