BANA İKİMİZİ ANLAT

Bölüm 34

Bölüm Şarkısı:  Cem Adrian ve Ceylan Ertem. Bu Gece Uyut Beni.

Bölümü dün yayınlayacaktım fakat yazdığım bölüm silinince bugün geldi. Kusura bakmayın.

İyi okumalar...

'Ay başım döndü be otur öyle anlat.' kaşlarımı çattım ve Fiko'ya baktım. Sinirimi bir türlü atamıyordum.

'Telefonun çalıyor gerizekalı kim arıyor ona bak bari.' dediğinde ofladım ve masanın üzerinde duran telefonumu alıp arayana baktım. Ares'in araması sinirlerimi yine yükselttiğinde telefonu meşgule attım. Duymamazlıktan geldiğimde anlamamıştı çünkü meşgule atarsam açmayacağımı anlardı umarım. Çünkü be olursa olsun açmayacaktım.

'Ay tamam haklısınız bu sefer ilk defa. Sürünsünler ben kimseye burda olduğunuzu söylemem.' Fiko ayağa kalkıp kapıyı çarpıp çıktığında tek kaşımı kaldırdım.

'Bu niye ayarlandı şimdi. Ay Fiko öldürücem seni akıl vermen gerekti bize.'

'Ne aklı vericek o düzenlenen geceye kadar açmıyoruz telefonları o günde bomba gibi çıkıyoruz karşılarına.' sessiz durmasının arkasında bir planın olduğunu anlamalıydım. Allah var güzel plandı.

'Bu sarı kafada iş var ha.' diyen Fiko'ya baktım. Ne ara içeri girmişti acaba.

'Bende beğendim ama geceye bir hafta var o zamana kadar bir elbise bulmamız gerek.' bakışlarımı Fiko'ya çevirip şirince gülümsedim.

'Tamam elbisenizi ben hallederim de siz kararlı mısınız?'

'Hangi konuda?' Nehir kaşlarını çatıp Fiko'ya baktığında Fiko işaret parmağıyla Nehir'in kafasından biraz geriye gitti.

'Şöyle bakma be. Ayrıca bir hafta hiçbir şekilde konuşmama konusunda.'

'Ben kararlıyım konuşmayacağım.'

'Bende'

'Allah bana sabır versin. İyi gidin hazırlanın da kafanızı dağıtalım bari biraz. ' başımı salladım. Nasıl dayanacaktım bilmiyorum ama bir haftayı Ares'i görmeden geçirebilirdim bence.

'Sarışın olmayan mavi göz. Telefonun çalıyor.' Fiko'ya sen ciddi misin bakışımı attıktan sonra masanın üzerinde duran telefonumu aldım ve arayana baktım. Ekranda çıkan HÖDÜK yazısıyla hemen meşgule attım ve telefonu sessize aldım. Açmayacaktım.

'Ares mi?' Nehir'e başımı salladım ve askıdan montumu alıp dışarı çıktım.

'Evet nereye gidiyoruz Fiko.'

'İstanbul'u gezeceğiz bugün.' gülümsedim ve başımı salladım. Güzel fikirdi.

⛲⛲⛲⛲⛲⛲⛲⛲⛲⛲⛲⛲⛲⛲

'Fiko dur artık valla yoruldum cidden ya. Çok gezmedik mi?'

'Ay ölmüşsünüz de ağlayanınız yokmuş gibi davranmasanıza.' Fiko'ya kaşlarımı çattım.

'Tamam tamam bir yere oturalım da biraz dinlenelim. Şurda güzel bir kafe var kahveleri de çok güzel.'

'Tamam geçelim hadi.' dediğinde başımı salladım. Söylediği kafeye girip bir yere oturduğumuz da telefonumu çıkarttım. Bir sürü arama ve mesajları es geçip direk arayacağım kişiyi aradım.

'Adin kızım nerdesiniz siz sizinkiler kudurdu valla her yerde sizi aramaya başladılar.' gözlerimi devirdim.

'İyim Ecem çok sağ ol sen nasılsın.'