My Unexpected Hero *CHARDAWN* (Completed) (Book 1)

Expect The Unexpected II

Mahigit 3 linggo na ng nagka amnesia si Dawn sa 3 linggong iyon puro lang sila kasiyahan parang mga walang problema lingid sa kaalaman nila na dadating at dadating din sa punto na sasabog lahat ng lihim nila sa isat isa.

Kinabukasan

Dawn: Good Morning

Richard: Morning

Dawn: Para naman makabawi ako sayo niluto ko ang favorite mo

Richard: wow naman pero teka paano mo nalaman na favorite ko yan?

Dawn: ano kasi tinawagan ko si Mama tapos tinanong ko

Richard: ok pero paano mo natawagan?

Dawn: Yung ano yung cellphone mo ginamit ko sorry nga pala at hindi ako nakapagpaalam

Richard: ahh ok lang yun (tinignan niya ang cellphone niya at hindi nga siya nagkakamali dahil alam niyang may password ito)

Matapos kumain ay gumawa tumungo ang mag asawa sa kwarto nila si richard ay nakaupo lang sa kama nila at gumagawa ng paper works si Dawn naman ay nakahiga at nanonood lang ng movie hanggang sa maboring si Dawn ay nakasubsob parin si Richard sa ginagawa niya maya maya ay niyakap ni Dawn si Richard.

Dawn: Babe hindi ka ba napapagod kanina ka pa dyan ah

Richard: Love tinatapos ko lang kasi ito

Dawn: mamaya mo na tapusin yan ilagay mo muna sa table yan at tabihan mo ko dito

Richard: mamaya na talaga

Dawn: please (giving her cutest face)

Richard: hay nako sa tingin mo ba makakatanggi ako sa ginagawa mo?

Dawn: No

Sinunod nalang ni Richard ang gusto ni Dawn pareho silang nakahiga at naka chest ni Richard ang ulo ni Dawn at magkayakap sila.

Dawn: Babe tatanong ko lang bakit ba ako naaksidente?

Richard: mahbang storya Love

Dawn: Babe naman ei saglit lang sabihin mo lang yung pinaka climax nun

Richard: mahirap sabihin

Dawn: bakit naman?

Richard: basta, malalaman mo din pag balik ng memorya mo pero ito ang tatandaan mo malaki ang kasalanan ko sayo

Dawn: kasalanan? talaga?

Richard: oo

Dawn: bakit ano ba ginawa mo?

Richard: ayokong pagusapan

Dawn: edi kung may kasalanan ka sakin bakit hindi mo pa ayusin para maging masaya na tayo

Richard: sana ganon lang kadali

Hindi nila namalayan na nakaiglip ulit sila

After 1 week

Bahay nila Richard at Dawn

Helen: Kamusta ka na anak?

Dawn: ok lang naman po

Freddie: hindi pa ba maayos ang memorya mo?

Dawn: (umiling lang)

Helen: ayos lang yan anak babalik din yan

Freddie: nasaan nga pala ang asawa mo?

Dawn: pumasok po sa opisina

Helen: ibig sabihin 1 week kang mag isa dito palagi