''Hayaller Ally Macbeal, hayatlar stajyer...''
Hukuk Fakültesinden mezun olmak zordu. Fakat benim için iş hayatı hiç zor olmadı. Çünkü zor olması için önce bir işe girmem gerekiyordu.
Onca sene tuğla gibi kitapları taşı, onları oku, maddeleri ezberl...
İlk iş görüşme deneyimim berbat geçmişti. Eğer ki bu meslekteki iş görüşmeleri bu denli stresli ve korkutucu ise son iş görüşmesi deneyimim olacağını da şimdiden söylemeliyim.
Okul arkadaşlarımın hepsi sanki ayaklarına pedometre takmışçasına hayata adım atmışlarken, ben kendimi üzerimde pijamam, elimde patlamış mısır Prime Time kuşağında Esra Erol ile İzdivaç izlerken buluyorum.
Eşler birbirlerine çok yakışmışlar, paravan açılsa kesin bol demli kalmış bir çay içerler. Hayattan umudum tam olarak paravanın açılma anında olacakları tahmin edebilmek iken, telefonum car car ötmeye başladı.
''Aloğ''
''Kanka napıyorsun?''
''Paravan açılıyor!''
''Ne diyorsun, anlamadım?''
''İzdivaçta paravan açılıyor, dur!''
''İzdivaç ne abi? Bak şimdiden söylüyorum sana ileride bir gün o programlar yayından kaldırılacak. Demedi deme...''
''Biraz zor. Basın Özgürlüğü var. Kaldı ki insanlar seyrediyor. Kaç kişi, kaç emekçi bu programdan ekmek yiyor. İşsiz mi kalsınlar onlar?''
''İşi bıraktım ben.''
''Okey. Sen bizim kafeye geç ben hemen geliyorum.''
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kafeye gittiğimde benden de önce gelmiş olan Simay'ı ve en büyük boy kahvesini gördüm.
''Hangi kahveden aldın?''
''Chai Tea Latte.''
''İşten neden ayrıldın?''
''Ayrılmadım. Atıldım, kahveni al da gel.''
Simay o kadar rahat bir şekilde atıldım diyordu ki; gören de otobüsü kaçırdım bir sonraki ile buraya geldim dediğini sanırdı. Simay oldum olası rahatına düşkün bir kızdı. Rahat denilen kavram bile ondan daha rahatsızdı. Düşünün o derece...
''Evet, kahvem ve ben seni dinliyoruz. Neden kovuldun?''
''Sabah yine her sabahki gibi işe gitmiştim. Masama geçtim, masanın üzerinde dava dosyası, dosyanın üzerinde de bir post-it vardı.''
''Eeee...''
''Post- it te de bir not yazılıydı.''
''Ya Simay, uzatma lafı. Eeee?''
''İşte, post- it in üzerinde stajın için başka bir ofis bakabilirsin, teşekkürler yazıyordu. Önemli bir sebebi yok. Yani olan bir olay da yok anlayacağın...''
''Peki patronun, eski sevgilin miydi?
''Hayır tabi ki.''
Son sözünü duymamla birlikte Simay'ı dinlemeyi bırakıp, telefonumda internete girip aranmaya başladım. Telefona olan ilgimi Simay ve onun sinirle bana bakan suratı böldü.
''Pırıl ben burada işten kovuldum. Peki sen telefonla ilgilenerek ne yaptığını sanıyorsun?''
''Sanırım Dünya üzerinde post-it ile işten çıkarılan tek insansın. Guinness Rekorlarına nasıl başvuru yapabiliriz ona bakıyorum. ..''
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
