Deceret Series #1: His Lips On My Neck

Chapter 20

I couldn't talk my way out of it. Bukod sa dalawang araw nalang ay Intrams na, wala ding puwedeng pumalit sa akin. Tsaka nahihiya ako sa suporta ng mga taong ibinibigay sa akin, kahit na hindi ko naman sila kilala.

Rolling down the window, I let the fresh air caress my face. Inilapag ko sa backseat ang mga librong dinala ko. Balak ko din sana na mag-study habang nasa bahay ako ni Philodemus. Ang kamay niyang nakadantay sa aking kaliwang hita ay marahan akong pinisil, dahilan upang mapatingin ako sa kaniya.

"Are you nervous?"

I smiled weakly. I know exactly what he's talking about.

"You bet I am."

"Just do your thing. People will love you."

Ngumuso ako. Easy for him to say. He's born attractive and so people, especially girls, will adore him even if he's rude sometimes. Life of being pretty is just so easy.

Nang makarating na kami sa aming local grocery mart ay saka pa humina ang takbo ng kaniyang kotse. He removed his hands from my thighs and then unbuckled his seatbelt. Mabilis akong sumunod sa kaniya palabas.

Philodemus lazily pulled a shopping cart. Para lang akong batang nakasunod sa kaniya nang magpunta siya sa meat section. He creased his eyebrows as he carefully chose meats to buy. Para bang sanay na sanay na siya. Bigla akong nahiya dahil wala man lang akong kaalam-alam sa mga bagay na ito. Isang beses na nga lang akong nagluto, palpak pa.

He placed the meat on the cart and proceeded to the barbeque sticks. May pinamili din siyang seasonings. I think he's planning to marinate the meat before grilling it. Mukhang mahilig talaga siya sa sugba. The outdoor griddle station in his house sure looks expensive.

"Do you want something else to eat?" tanong niya sa akin habang itinutulak ang cart patungo sa liquor section. Ang babaeng nakauniporme ng pula na nagbabantay doon ay nagulat pa nang makita siya. Tapos ay parang nataranta. Dali-dali itong lumapit sa amin.

"Hmm. Wala naman. I'm not picky with foods."

Tumango si Philodemus. He ordered a bottle of wine, dahilan na ikinagulat ko. When he saw the questionable look on my face, his lips just twitched sexily.

Pagkatapos mabigyan ay pumunta naman kami sa section kung saan nakalagay ang mga tsokolate at mamahaling candy. I stared at some. Dad constantly brings imported chocolates in our house but mommy is always strict. Bawal daw kami kumain ng tsokolate dahil masisira daw ang ngipin namin. Shantel loves chocolate very much. Kaya ako ang kumukuha sa fridge namin noong mga bata pa kami. Kapag naman nabubulyawan ako ni mommy, ayos lang din sa akin. Ang importante sumaya ang kakambal ko.

"How about chocolates?"

I nodded my head. Habang namimili siya ay nagpunta ako sa harap ng cart. He placed three bars of chocolate on the cart.

I giggled and stepped on the piece of metal that holds the rear wheel of the cart. Philodemus stared at me, chuckled, then shook his head before pushing the cart with me.

May napapatingin sa amin. Ang isip-bata ko kasi. But I've always wanted to try this. See how it feels like. Palagi kasing si Shantel ang nakasakay sa flip-up child seat ng mga shopping carts sa tuwing naggo-grocery kami.

He pushed the cart effortlessly, as if I weighed nothing. Tumingin-tingin din sa amin yung ibang grocery staff pero wala namang sumita sa akin. Philodemus pushed me until we reached the counter. Saka pa ako bumaba nang tinamaan ng hiya pagkakitang nakatitig ang isang matandang babae sa akin.

Philodemus placed the items on the counter. I wanted to pay for at least the chocolates but he did not let me. Ayaw niyang tanggapin ang pera ko at mabilis na iniabot sa cashier na babae ang isang libo niya