Craigh Erikson De Mulle POV
" What are you all doing here ?" I clenched my fist and gritted my teeth when non of them answering my questions.
" We're here to confirm if the eagle is really here . "
I laughed sarcastically at him " as far as I know you need my permission to step into my territory boy! " matigas na sabi ko " I don't entertain the guest whose not invited here in my house. You and your companion can leave now before I make you "
I glared at him pero hindi siya nag patinag . Not bad ! .
" I just want to see my cousin my lord , I hope you don't mind me confirming my speculation. "
Ayokong magulo ang isipan ni zue ngayon masyado nang marami ang iniisip niya . At sobra na ito para madagdagan pa ang aalalahanin niya .
" I don't care! Now if you don't want me to fucking punish you leave--"
" Erik ... " Shit eto na nga ba ang sinasabi ko !
My face softened when I hear her voice peeking on the door like a shy little girl she is .
" Come here baby . You need anything? " I wrapped my arms around her waist and buried my face in her neck ..
I gently licked it that cause her jump a little and for me to forgot that we have a visitor.
* Ehem! *
I glared at the man that cut my sweet time with my wife . " What? Do you want to swallow one of my bullets for you to feel better?"
Hindi siya nagsalita ngunit ngumiti lamang sa akin .
Fucking asshole !
" Munchkin.. "
Zue-Eun Hyena Lennox POV
" Munchkin... " Kunot nuo akong tumingin sa mga taong nasa aking harap lalo na dun sa lalaking tumawag sakin ng munchkin .
Napalabi ako at pilit na inalala kung san ko ba narinig ang tawag niyang iyon sa akin .
" Our munchkin is alive ... " Muling sabi niya ngunit bakas na ang mga luha na nangingilid sa kanyang mga mata.
Muli kong inilibot ang aking paningin at lahat sila ay ganun . Magkayakap ang tatlong babae samantalang seryoso naman ngunit maluha luhang nakatingin sakin yung limang lalaki.
" Dada?... " Tanong ko ... Umalpas ang mga luhang kanina pa niya pinipigilan saka mabilis na lumapit sakin at yumakap .
Kahit hindi ko siya gaanong matandaan ay pakiramdam ko sobra ang pagkamiss ko sa kanya.
" Oh god! My munchkin .... Ang tagal kang hinanap ni dada. " Humiwalay siya ng yakap sa akin saka hinawakan ang ang aking pisngi gamit ang kanyang dalawang kamay . " How are you?! Pano ka napunta dito ? Sinong tumulong sayo ? "
Yumuko ako saka bahagyang umatras . Kaya ko bang sabihin? Kaya ko bang iparating sa kanila kung anong hirap ang pinagdaanan daanan ko?
Ayokong kaawaan nila ako .
Ayokong makita nila akong mahina..
Ayokong isipin nila na hindi ko kayang mamuno sa organisasyong umpisa palang ay akin na ..
BINABASA MO ANG
Innocence
RomanceWARNING: THIS STORY HAS EXPLICIT LANGUAGE, MATURE CONTENT, NOT SUITABLE FOR VERY YOUNG READERS. READ AT YOUR OWN RISK. Nakaluhod siya habang lumuluha. Patuloy ang pagtulo nito dahil sa paghihinagpis. Halos mapahiya siya sa lupa sa sobrang sakit na...
