Hear Me ✔ [editing]

☾HM 3

Aika's POV

SCREAM AFTER SCREAM, that's all I can hear while staring at the school's gymnasium. Napangiwi naman ako dahil sobrang lakas ng hiyawan kahit nasa labas pa lang kami. Feeling ko kapag pumasok kami mabibingi na ako ng tuluyan, e.

“Yhanna, what are we doing here?” tanong ko habang siya naman busy sa pagsilip sa ulob. Makakapasok ba kami? Feeling ko sobrang dami ng estudyante sa loob. Saka, ano bang mayroon?

“Best! We're going to watch the varsity team's practice today!” she exclaimed excitedly. E? Varsity team's practice? Why?

“Bakit?” I asked. Genuinely curious as to why we should watch their practice game. I mean, may kinalaman ba sa amin 'yon? Or baka naman may kaibigan siyang varsity player?

Nagtatakang nilingon niya naman ako saka pabirong inirapan. Maldita. Tsk.

“Duh, of course? Para naman makahanap ka ng love life mo sa kanila. Or baka wag na din pala, they're all jerks kasi,” aniya saka sumimangot.

Napailing nalang ako. Hindi ko makuha yung punto niya. I mean, yes I gets na she wants me to watch the practice game so I can find someone interesting pero biglang bawi din? Ang gulo niya din talaga, e.

“Yhanna, I don't have time for this,” ungot ko ng hatakin niya na ako papasok sa loob.

“Shush! Basta manunuod tayo. Aba malay mo naman makahanap ka nga ng jojowain dito?” I groan at her remark. This girl. Tsk.

Halos mapanganga naman ako ng makitang punung-puno ang gymnasium ng mga estudyante. Is these the reason why I can even hear the noise outside? I mean, isn't this just a practice game? Ganito talaga kalala?

“Excuse me. Excuse me, aray naman! Tabi nga kasi! Aish!” hindi ko alam kung maaawa ako sa kanya kasi talagang pinagsisikapan niyang sumingit at makigitgit para lang makapasok ng tuluyan.

After some gitgitan and tulukan na si Yhanna ang lahat ng gumawa ay nakapasok din kami ng tuluyan. We sat on the second row of the bleachers, na hindi ko alam kung paano niya nakuha iyong pwesto kasi sa tingin ko sobrang hirap humanap ng uupuan pero heto at may naupuan kami.

“Damn! Feeling ko I have too many scratches na tuloy.” irit niya while inspectioning her skins. Sino kayang may kasalanan? Tsk.

“KYAAAAH!!!”

I almost jump on my seat when I heard another bunch of screams from around the gymnasium. Why are they shouting?

“OMG! OMG! Did you see how Matty shoot the ball?!” halos mayugyog ako dahil sa ginagawa ni Yhanna sa akin.

She's frantically shaking me to core when someone made a three-point shoot. So that's Matty? Siya rin siguro iyong tinilian ng lahat dahil naka-shoot siya? Napangalumbaba nalang ako habang nakatingin sa mga naglalaro.

I can definitely see how hard working they are even though practice pa lang 'yong ginagawa nila. They're all doing their best to beat each other's team na hindi ko alam kung team mates din ba nila in reality. I mean, some practice games are like that, right? Oh, whatever, wala naman akong alam sa kahit anong outdoor games since Mommy and Daddy didn't allow me to play any of those.

“Number 15!! We love you!!”

“I love you Number 15!!”

“Please marry me, Lexi!!”