Haven Rey: A glimpse of HOPE (SCI-FIC)

🌐HR 3🌐

     Tumunog ang hudyat para sa lights off, ibig sabihin, oras na para bumalik sa kaniya-kaniyang Cabin at magpahinga. Ngunit ito rin ang oras para mangamba kami, dahil sa kalagitnaan ng aming paghimbing ay ang katotohanang bigla na lamang may isa, dalawa o higit pa ang nawawala sa aming mga taga-Foster. Walang nakakaalam kung ano ang dahilan o kung nasaan na nga ba sila naroroon, wala kasing nagtatangkang magtanong sa takot na baka sila naman ang mapagdiskitahan. At ang mga nawawalang iyon, kailanma'y di na namin natagpuan pa.

     Sa Cabin G ako naka-assigned, kasama ko sa silid  na ito si Auntie Melva, ate Maita at si Elder Riyo. Si Elder Riyo ang pinakamatanda sa aming lahat at ako naman ang  pinakabata. Ang Floating City ay may dalawang Cabin Stations, matatagpuan ang mga ito sa ilalim ng Grower Station. Ang mga Cabin na ito ay okupado ng lahat ng kabilang sa Foster Society. Sakop ng Cabin 2 ang Cabin E, F, H at G kung saan ako nakatokang manatili. Mula sa Grower Station, kailangan ko pang gumamit ng Lift Station  pababa at lagpasan ang Cabin 1 para marating ang sarili naming Cabin. Katulad ng ilang estasyon sa Floating City, hindi rin kami naaabot o nasisikatan ng araw. Umaasa lang kami sa Electric Lights na siyang libreng isinusuplay ng pamahalaan. At sa oras na ito ay nakapatay na, kailangan na rin naming matulog. Malalaman na lamang namin na umaga na kapag muling tumunog ang hudyat, senyales na kailangan na ulit naming magtrabaho.

     Maagap akong bumangon matapos marinig ang hudyat para sa umaga, kaya maagap ko rin nai-deliver ang mga bulaklak sa isang Flower Shop dito sa Mercanich Town. Ang totoo niyan, mapalad pa nga ako kumpara sa ilang mga taga-Foster dahil nakakaakyat ako mismo sa Mercanich Town at kahit papaano nararanasan kong masikatan ng araw. Hindi kasi lahat ng mga nasa Foster society ay may ganitong pribilehiyo. Gawa sa makapal na transparent glass ang nagsisilbing bubungan na nakatalukbong sa buong syudad. Ito raw ay para maproteksyunan ang aming mga balat dahil lubhang nakakasama na raw sa amin ang direktang sikat ng araw dahil sa pagnipis ng ozone layer na nakapaikot sa buong mundo. Ang transparent glass ay dinesenyong mag-absurb lamang ng sapat na init upang hindi maapektuhan ng matinding radiation mula sa araw ang lahat ng mga naninirahan sa Mercanich Town.

       Isang tawag ang nagpalingon sa akin at nakita ko si Mordekail na palapit na sa akin, nakabuntot sa kaniya si Ginoong Royce. Sa totoo lang, kahit napakaseryoso ng mukha ni Ginoong Royce at madalas tahimik, nararamdaman ko pa rin na kahit papaano ay mabait din siya.
    
         Nagtaka naman ako dahil maaga pa, "Teka, anong ginagawa mo rito?" Pagkatapos ay bumaling ako kay Ginoong Royce, "Magandang Araw ho!" bati ko. Nginitian lang ako nito sa halip na magsalita.

     "Hindi ba sinabi ko sayo, na gagawa ako ng paraan para mailibot din kita sa mundo ko. Alam mo bang nakaisip na ako kung paano!" bakas ang excitement ni Mordekail sa mga winika niya.

     "Ha? Agad-agad! Teka, baka nabibigla ka lang. Ayoko! mapapahamak tayo pareho," diin ko.

     "Hindi, ako bahala! Tara!"

     "Nga--ngayon na talaga? Hi-hindi pwede, may isa pa akong deliver na dapat gawin. Hindi naman siguro lingid sayo na may oras lamang ang pananatili ko rito  at kung hindi ko man maihahatid sa tamang oras ang mga iyon, tiyak, malalagot ako."

     "Huwag kang mag-alala, di ba sabi ko naman sayo, ako ang bahala. At saka, nandyan sa Ginoong Royce para tulungan tayo, di ba nga Ginoong Royce?" sabay baling ng tingin sa kaniyang Butler. Napatingin din ako kay Ginoong Royce, talaga bang kukunsintihin niya ang ideya ng alaga niya? Ngunit kibit-balikat lang ang naisagot nito.

     "Tara na! Tumatakbo ang oras!" buong saya pang hinatak ni Mordekail ang braso ko dahilan para mahulog ang suot-suot kong pulang sumbrelo. At hindi ko na ito nagawang kunin pa dahil sa bilis ng aming paglalakad, hindi naman excited masyado si Mordekail. Sa huling pagkakataon ay tinanaw ko si Ginoong Royce, dinampot niya ang sumbrelo ko at sumenyas na tila sinasabi niya na siya-na-muna-bahala-sa-trabahong-naiwan-ko.