Y/N's POV
Het is nog maar een week dat Minho en ik verliefd op elkaar zijn, wat eigenlijk veel langer voelt. Hetzelfde als in de glade, het voelt alsof ik hier al heel lang ben. Wat ook eigenlijk wel meevalt. Iedereen heeft zelf ook natuurlijk een job, maar ik nog niet. Het liefste ben ik een runner. Ook omdat Minho dat is.
Ik zie hem anders echt bijna niet. Maar ja, hoe moet ik nou weer een runner worden? Ik weet dat Minho dat niet gaat accepteren. Het is namelijk veeeeeeels te gevaarlijk volgens hem. Maar dat kan mij echt niks schelen. Ik hou echt super veel van Minho en dit gaat zo gewoon niet werken.
Die avond was Minho weer terug in de glade. Gelukkig maar want het is niet zomaar wat. Er is altijd een risico dat Minho gewond raakt of nog erger gestoken of.... weet je ik wil er gewoon niet aan denken. En dan ziet Minho mij. Oh shuck hoe moet ik dit vertellen?
"Is er iets?" Vroeg hij "Eehhhm nee hoor...." zei ik maar ik werd rood. "Je kan niet liegen dwergje van me. Je kan mij echt alles zeggen dat weet je." En hij gaf een kusje op mijn voorhoofd. "Minho..." zei ik. "Wat is er?" Vroeg hij vriendelijk. "Ik wil een runner worden...." zei ik. En Minho keek er nogal geschrokken bij. "Y/N we hebben het hier weleens eerder over gehad..." zei Minho. "Ja maar ik zie jou anders nooit! En elke dag als jij weg gaat ben ik altijd bang dat je nooit meer terug komt. Ik hoop dat-" Tranen sprongen in mijn ogen. "Y/N luister, ik accepteer je bezorgdheid maar het is niet nodig. En ik ben er nu toch?" Zei hij. Snapt hij het echt niet? "Weet je als je het toch niet bergijpt dan moeten we maar afstand nemen. Ik dacht dat je het wel zou begrijpen dag Minho!" En ik liep weg. Hoe kan hij zo denken? Ik liep naar de deadheads daar was gelukkig niemand. Tranen rolde ovee mijn wangen ik wil hem gewoon niet kwijt! Maar blijkbaar kan het hem niks schelen. Zucht.... ik staar naar de grond.
Die avond waren alle gladers weer dingen aan het doen bij het kampvuur, ook Minho. Blijkbaar denkt hij niet meer aan me. Weet je, het kan me niks meer schelen. Ik keek weg en ging slapen.
Er komt een part 2 en ja dit is even snel een hoofdstuk. Hopelijk konden jullie je weer vermaken en ik probeer iets vaker te posten maar goed, het is ook gelukkig bij mij bijna vakantie!
Tot het volgende hoofdstuk! ❤🌹
