More than 5 Seconds Of Summer《Dutch 5SOS fanfiction》

Hoofdstuk 60

~ Lucy ~

Het is nu 2 dagen later en we zijn flink opgeknapt. De jongens gaan vanavond weer een concert geven en ik kan ook weer normaal op mijn benen staan. Het weer wordt hier helaas ook minder dus ik doe mijn lange zwarte skinny jeans aan met een witte AC-DC tanktop en grijze All Stars. Op mijn hoofd heb ik een van Ashton's Bandana's, een rode.

We staan in de hotelkamer en gaan zo de soundcheck doen voor het optreden van vanavond. Ashton is nog aan het douchen, Calum ligt languit op de bank die er staat en Luke en Vayen zijn even naar de lobby om een plattegrond van Manhattan te halen, waar we nu dus zijn. Het touren is echt gaaf tot nu toe en ik kan ook niet wachten om ze weer op te zien treden.

De jongens hebben ook helaas besloten dat Vayen en mijn slaapkamer hun kleedkamer is dus telkens als ze uit de douche komen of andere kleren aanwillen worden we de kamer uitgestuurd. Ik ga zitten op Vay en mijn bed en pak een boek om de tijd te doden. Na tien minuten komt Ashton binnen, met alleen een handdoek om zich heen.

"Oh gosh, I didn't know you were in here." Zegt hij terwijl zijn wangen lichtroze kleuren. 

"Well, you know, this is in fact my room." Zeg ik grinnikend. Hij herstelt zich snel. 

"I knew it! You were waiting for me to come in like this!" Zegt hij.

"What?! Nope!" Zeg ik protesterend.

"Oh baby, you know you can't resist me." Plaagt hij.

"Oh my, Ash! You're acting like an idiot." Giechel ik. Hij begint een vreemd 'verleidelijk?' dansje te doen. "Oh my god." Zeg ik terwijl ik lachend mijn handen voor mijn ogen sla. Zolang die handdoek er maar voor zit. Dan gaat opeens de deur open en komt Vayen binnen. 

"Oh..." Zegt ze sprakeloos. "I didn't mean to walk in, I didn't know..." Zegt ze beschaamd. 

"No! No! This is not what it looks like, he's just being a dork like always." Zeg ik snel. Ze begint te lachen. 

"Oh my, Ash!" Zegt ze. Hij draait zich grijnzend om. 

"She knows she wants me." Zegt hij grijnzend tegen haar. Ze facepalmt zichzelf en loopt weer weg. Ik geef hem een klap op zijn arm.

"I'm leaving." Zeg ik en ik loop weer naar de rest toe in de hotelkamer van de jongens. "Who's in for some food?" Vraag ik. De jongens juichen allemaal, behalve Ashton dan, hij kleedt zich om. 

"I'm coming with you." Zegt Vayen. Ik knik en samen nemen we de lift naar de lobby. We lopen door de straat om te kijken of er ergens een winkeltje is waar we eten kunnen kopen. Uiteindelijk vinden we een bakker en gaan daar naar binnen. 

"Wauw, wat hebben ze veel keus." Zucht ik. Vayen knikt. We kopen een stapel croissantjes, chocoladebroodjes, muffins en donuts. "Ik denk dat de jongens dit wel lekker gaan vinden." Grinnik ik. 

"Inderdaad, en niet alleen de jongens." Antwoordt Vayen lachend. We lopen weer naar boven en gaan de kamer binnen. 

"We have breakfast." Zeg ik. De jongens kijken allemaal op en hun gezichten lichten op als ze de enorme zak zien. Ashton is inmiddels ook al aangekleed, gelukkig, want anders zou die jongen echt een probleem hebben. Want we zijn best een tijdje weggeweest. Ze vallen aan op het voedsel en wij doen gezellig mee. Het is de eerste keer sinds het ziek zijn dat ze weer normaal eten, en dat is goed om te zien.

"That was delicious." Zegt Luke als hij zijn laatste donut opheeft. 

"I have to agree." Zeg ik terwijl ik de laatste hap van mijn chocoladebroodje doorslik. We ruimen de boel op en maken ons klaar voor het vertrek naar de arena. Niet veel later zitten we met zijn allen in een taxi, en limousine taxi welteverstaan. Want we pasten niet met zijn allen in een kleine normale taxi en de jongens zijn onafscheidelijk. Ik zweer het je, als het erop aan komt smijten die gozers met geld.