-Suho'nun ağzından-
Nefret ettiğim o alarm sesiyle uyandım, yattığım yerden doğruldum. Her gün aynı şey. Pratik yap, şirkete git,yorul, eve gel ve uyu...Sahi ne için yaşardı insan? Sanırım ben bir kiþi için yaşıyorum o gamzeli çocuk. Yurtta tanışmıştık.Gerçekten nazik biriydi. Biraz da utangaç diğerlerinden daha samimi geldi, içimde ona karşı engel olamadığım bir duygu vardı.Ama asıl sorun onun yönelimi...Beni kabul eder mi ki?
Ben bu düşüncelerimle boğuşurken telefonuma bildirim gelmişti.Onun adını görünce kalbim yerinden çıkacak gibi oldu.Bu duyguyu uzun zamandır yaşamamıştım.Yaşamak ta istemiyordum.Kendime ne kadar engel olmak istesem de kurtuluşum yoktu.Dalmışken diğer bir bildirimle kendime geldim,çok geç olmadan yanıt yazdım.
LAY:Selam,nasılsın bugün çok yoruldun ^^
SH:Ah teşekkür ederim,çok iyiyim.Sen?
LAY:Ben de iyiyim.Sadece merak etmiştim.
SH:Düşünmen güzel ^^
LAY:Bir şey soracaktım.İşin yoksa,ramen yemeye gidelim mi?
Kalbim deli gibi çarpmaya başladı.İçimde saçma umutlar uyanmıştı..Kendine gel Suho!
SH:Tabi ki bende çok sıkılmıştım zaten :)
LAY:O zaman 10 dk ya ordayım!
SH:Anlaştık.
Aceleyle kalkıp üzerimi giydim.Bir zaman sonra kapı çaldı,hızla merdivenlerden inip açtım.Gözleri parlıyordu, o güzel gülüşüyle gamzesi iyice belli olmuştu.Ona bakakalmış olmalıyım ki elini yüzüme yaklaştırıp salladı.
SH:Ho-hoşgeldin.
LAY:Daldın?
SH:Bu aralar kafam karışık o yüzdendir ^^
Sen birde neden olduğunu bana sor...Biraz oturup dışarıya çıktık.Sokaktaki soğuk ve kışı hatırlatan kasvetli havayı içime çektim.O kadar terlemiştim ki.Sevmek,ben sevmeyi böyle bilmezdim.Bu kadar can acıtır mıydı?
-Lay'in ağzından-
Beni görünce heyecanlandı,bunu anlayabiliyorum...Her ne kadar saklamak istesede.Umarım düşündüğüm gibi bir şey yoktur.Ben onu seviyordum ama biz mutlu olamazdık.Sehun'un Luhanla arasında olanları duyunca bu düşüncem daha da güçlenmişti.Katlanıp savaşmak mı yoksa pes edip ölmek mi?Hangisi Lay...Hangisini seçeceksin.Yanımda sakince yürümeye çalışıyor.Nefes alış verişleri hiç öyle demiyordu,sakin değildi.Aklıma gelen ani bir şeyle karar verdim.Savaşacaktım...2 ay önce onu ilk gördüğüm zaman ne kadar seviyorsam şimdi daha çok seviyordum.Durdum.
LAY:S-Suho
SH:Evet?
LAY:Söylemem gereken bir şey var...Lütfen anlayışlı ol.
SH:S-seni dinliyorum.
LAY.Suho ben seni-
SH:Lay,bende se-
LAY:Senin şarj aletini izinsiz kullandım.Lütfen kızma.
Söyleyemedim...En azından onunda beni sevdiğini biliyordum duymazdan geldim ama ''Bende seni''dedi.Evet güzel adam biz birbirimizi seviyoruz.Ama karşında korkak ve aşağılık bir insan var.Senin sevgine layık olmayan...Her şey bu kadar imkansız mı?
-Suho'nun ağzından-
Resmen rezil oldum,yıkıldım,kırıldım.Gözlerim doldu şanslıyım ki karanlıktı,ve görmedi.Neden sevmiştim?Göz yaşlarımı tutmaya çalışıyordum,bunu yaptıkça burnum sızlıyordu.Telefonum çaldı ''Kai''açtım düğümlenen boğazım ben cevap vermek istedikçe acıyordu zorlukla ve Lay'e belli etmemeye çalışarak ''Efendim?''dedim.Sadece evde tavuk kalmadığını ve gelirken almam gerektiğini söylemişti.Bense Lay'e ''Eve gitmem gerek kusura bakma acil bir işim var''dedim ve arkamı dönüp koşmaya başladım köşeyi döndüğümde yere kapanıp ağlamaya başladım...Ağlamak rahatlatmadı,o gece beni Baekin yaptığı şakalar bile mutlu edemedi.
-Lay'in ağzından-
Tahmin ettim.O ağlama sesi ona aitti.Kendimden nefret ediyorum.Yaptığım şey ve onun ağlama sesi aklıma geldikçe gözlerimden akan yaşlar yol boyunca bana eşlik etti.Exo-m evine vardığımda kendimi toparlayıp kapıyı çaldım.Kris ifadesizce bana baktı.Yoksa Suho ona anlatmış mıydı?
Üst kata doğru yöneldim Kris arkamdan bağırdı ''Yixing!Odanda beni bekle konuşmamız lazım.''Sessizce ''Peki''dedim.Bi zaman sonra geldi.
KRİS:Kai...Benimle konuştu.Suhonun iyi olmadığını söyledi.Beraberdiniz,ona bir şey mi yaptın?
LAY:Bilmiyorum,sanırım farklı bir şey benim yanımda iyiydi.
Sahte bir gülümseme atıp yatağa yöneldim.Aslında Suho iyi değildi.Meleğim iyi değildi.Kris ''İyi geceler,Suho'ya destek olalım'' dedi ve odadan çıktı.
Bense bütün gece onu düşünüp durdum yeri geldi ağladım.Hatta hep ağladım.
-Sehun'un ağzından-
Chanyeol ve Baekhyun spor yaparken Kai ve ben Suhoyla konuşmaya çalışıyorduk.Üzgündü belli.Ama ağzını bıçak açmıyordu.Son kez şansımı denedim.
HUN:Hyung...İyi misin gerçekten?
Ses yok,öylece elindeki bardağı izliyordu.Mutfaktan bir ses yükseldi.
SOO:Rahat bırakın!Ne zaman isterse o zaman sizinle konuşur.
SH:Teşekkür ederim Soo.
Konuşmuştu!
HUN:Hyung,ne o-
Sözüm bitmeden kalkıp odasına gitti.Bende kalkamaya yeltendiğim gibi tekrar kanepeye oturdum Kai yi dürtüp ''Ne oldu buna be?'' dedim.
KAİ:Sanırım Lay yüzünden.Onunla beraberdi ve onu hiç böyle görmedim kavga ettiler herhalde.
Aklıma Luhan ve benim yaşadıklarım geldi.Sanırım düşündüğüm şeydi.Kalkıp Suho'nun odasına gittim kapıyı tıklattım.İçeriden ses gelmese de girdim.
HUN:Hyung,yoksa Lay ile kavga mı ettiniz?
Ses yok...
HUN:Ona baktığında gözlerin parlıyor,nefes alıp verişin her şeyin değişiyor.Bunu fark edebiliyorum.Ben de aşık oldum Luhan'ı çok sevdim.Bunu bilmem mi sanıyorsun?
Suho'yu böyle görmeye alışkın değildim o neşeliydi hep.İstemeden sesim titredi.
HUN:Sizden küçük olabilirim,ama sevgi nedir biliyorum.Bak bana ben Luhan için bir sürü şeyden vazgeçtim.Benimle istediğin zaman konuşabilirsin,sen bana annem gibi davrandın.Sanırım destek olma sırası bende.
Arkası dönük ve yorganı başına kadar çekiliydi.Odadan çıkacakken,
SH:Sehun...Konuşalım.
Ona baktım,saçları dağınık gözleri kızarmıştı.Biliyordum...Konuşmaya ihtiyacı vardı.Yanına gittim.Anlatmaya başladı.
SH:Ben Lay'i çok seviyorum.Hemde ilk gödüğümden beri...
Söze böyle başladı ve ne var ne yoksa anlattı.Bu gece olanlarıda...Biraz konuştuk,yanında olduğumu bilmesini istedim.Ona destek olmak için sarıldım.Kalkıp odadan çıktım.Kapıyı kapatırken birbirimize göz kırptık.Küçük Sehun hyung dediği birine destek oldu.Mutluydum.
