Fall Again

Chapter 9

I HEARD HIS voice again for the first time in fourteen years. Kahit na unti-unti niyang pinahina ang sistema ko, nagawa ko pa ring makaalis mula sa kanya.

Kamuntik pa nga akong mawalan ng balanse nang taranta akong umikot para humarap. Hinawakan niya ako sa braso para alalayan, pero inis ko lang na binawi ang braso ko. Leche siya! Sino siya para gantuhin ako?

Hindi ako tumitingin sa kanya. Ang bermuda grass na tinatapakan ko ang pinanggigilan ko ng titig. Hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko. Para akong lumulutang sa ere dahil lang sa simpleng haplos at bulong na 'yon. Wag niyang sabihing ganito pa rin kalakas ang epekto niya sa 'kin kasi hinding-hindi ko 'yon matatanggap.

"Leila, I just need ten minutes of your time. Come here." Hahawakan niya sana ulit ako sa braso, pero humakbang agad ako paatras.

Nag-angat na ako ng tingin sa kanya at tinapunan siya ng isang matapang na titig. "Don't you dare lay a finger on me again . . . sir."

Tinalikuran ko agad siya pagkatapos at nagmadali na akong naglakad palayo.

Binilisan ko ang bawat hakbang ko kahit na hanggang ngayon ay hindi pa rin nawawala ang panghihina ng mga tuhod ko. Pati ang mga kamay ko, nanginginig pa rin. Hindi na ako magtataka kung bigla na lang akong bumagsak dito.

This is all his fault! Kung hindi niya kasi dinikit ang katawan niya sa 'kin, hindi naman ako makararamdam ng ganito. Napapahid ako sa noo ko. Para akong biglang pinagpawisan kahit na malamig naman ang simoy ng hangin.

Dumeretso ako sa pinakamalapit na restroom. Mabuti na lang walang ibang tao sa loob. Binuksan ko ang gripo at agad na binasa ang ilong ko. Tapos tumungkod ako sa sink. Shit, bakit hanggang ngayon parang naaamoy ko pa rin ang pabango niya? Dumikit na yata sa ilong ko. Pati ang boses niya, pakiramdam ko ay naririnig ko pa rin. He still has that same sexy and modulated voice.

Tiningnan ko ang sarili ko sa salamin matapos magpunas ng mukha gamit ang tissue. Namumutla ako. Kanina pa kaya ganito ang itsura ko? Nakaiinis! Naiinis ako sa sarili ko! Dapat sinipa ko siya kanina dahil sa ginawa niya sa 'kin. Pero hindi man lang talaga ako nakagalaw.

At gusto niya pa talaga akong makausap, ha? Gago ba siya? Para saan? Ano, magso-sorry ba siya dahil sa ginawa niya noon, o magpapaliwanag siya kung bakit ngayon lang ulit siya nagpakita sa 'kin?

Huli na 'to. Huli na talaga 'to! Hindi na ulit kami magkikita. Ipakukuha ko na kina Raquel ang natitirang bayad mula sa kanila, tapos kalilimutan ko na ulit siya. Bakit ba kasi bumalik-balik pa siya rito! Ang akala ko kaya lang siya umuwi ng Pilipinas ay para rito sa kasal, pero pakiramdam ko ngayon may iba pa siyang rason.

Inis akong napasuklay sa buhok ko. Hindi na ako makapapayag na makita ang taong 'yon. Subukan niya lang talagang magparamdam ulit sa 'kin, makatitikim na siya ng mga malulutong na mura.

Lumabas na ako nitong ladies' room. Sakto namang biglang nag-ring ang phone ko. Kinuha ko agad dahil baka si Baron na.

At siya na nga. Sinagot ko agad. "Hello. Nasa'n ka na?"

"Malapit na. Lumabas ka na, hindi na ako magpa-park."

Nakahinga na ako nang maluwang kahit papaano. Sa wakas, makauuwi na rin.

"Sige na, lalabas na ako," sabi ko.

"'Yong bayad ko, ah?"

"Oo na." Nagpaalam na ako at binaba ang tawag.

Dumaan muna ako sa kwarto kung saan kami pinatuloy kanina para kunin ang gamit ko, tapos umalis na ng venue.

Napansin ko pang sumunod ng tingin sa 'kin si JD habang palabas ako. Ang akala ko nga hahabulin niya ako, pero buti hindi naman. Pero sigurado akong magkukwento na agad 'yon sa walang-hiya niyang kuya. Dikit na dikit sila masyado. Pagbuhulin ko silang dalawa riyan, e.