Isasara ko na sana ulit ito pero ako’y napatigil sa tangka kong pagsara nang mahagip ng aking paningin ang isang bagay na kumikislap sa gilid. Yumuko ako at ito’y kaagad kong kinuha. Umayos ako ng tayo at ito'y aking inilaglag sa hangin.

“Isang kwintas.” Namamanghang saad ko habang ito ay aking pinagmamasdan. Nangangalawang na ito pero napakaganda parin dahil sa may salaming kristal ito sa gitna.

Ipinasok ko ito sa maliit na pocket na nakakabit sa waist belt ng aking palda, at tuluyan ng isinara ang aparador.

Bumaling ako sa aking harapan pero ako’y kaagad na natigilan nang may mapansing isang malaking parisukat na bagay na natatabunan ng maitim na lilang tela.

I walked towards the thing, and as observed, it’s like a painting. I hold the torch, gripping it tightly as I hold the edge of the fabric. And simply dragged it down.

Umatras ako ng kaunti nang tuluyang mahatak paibaba ang lilang tela, pinaypayan ko naman ang aking mukha nang may dumaang alikabok rito. I coughed, before gazing at the thing. At tama ang hinala ko, na isa itong larawang naipinta.

But I stopped when I saw what’s in it.

No, it’s not a what.

It’s a who.

And that who, is the royal highnesses.

Simple, they owned this castle for god’s sake.

“Hilarious..” I uttured as I angrily stared at their beaming faces, which became a threat for me. I rolled my eyes on them, but as my gazes landed on the King’s hand. I can’t help but to move my head closer, and get my eyes even deeper as I stared at it.

I can see something, it’s not clear, but it’s enough to be seen.

Its a symbol,

No, wait! It wasn’t in his hands.

It was in his grey sword.

I swayed my torch closely to his sword. But when I saw the exact little thing. “Fuck!” I can’t help but to cussed in abhorrence.

He can’t be it.

“Hell!” I screamed in fright when little fire started to torn out and melt down the edge of the painting, which an accident for I didn't noticed it. I grabbed the painting and dropped it on the floor, as I turn off the fire by kicking it recurrencely.

Nang mapansing patay na ang apoy ay kaagad akong tumakbo papaalis sa lugar, habang iniisip parin kung siya ba iyon o baka nagkakamali lang ako.

But what I saw is true.

He has the sun symbol.

Could he be the killer? Could he be?

But fuck if it’s true, he’s a traitor then.

Napatigil ako sa pagtakbo nang ako’y makarating sa pintuan na ngayon ay nakasara. Napatingin ako sa aking kamay at napansing namahay na ang dugo ko. Napailing naman ako ng aking ulo bago itapat sa matulis na bato ang aking kamay.

So over with this, and dragged it, leaving a painful cut.

“Hell!” Daing ko, kasunod nito ang pagdaloy ng sariwa at masagana kong dugo sa bato, pero ito’y kaagad ko ring ibinaba nang tuluyang bumukas ang pinto.

Kung ganito ang kailangan ng pintuang ito, siguro anemic na ang taong naka- imbento ng lugar na ito. Nang tuluyang bumukas ang pintuan ay kaagad akong pumuslit papalabas sa palasyo, pero sinigurado kong walang makakakita saakin.

FAIRYTALE ✔️: | ONCE UPON A FLOWER THIEF | (THIEF SERIES #1)Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt