Kagagaling ko lamang ng skwelahan at eto nanaman ang aking matalik na kaibigan na walang ibang ginawa kundi kulitin ako na samahan siya sa isang club.
"Ayoko ngang sumama diyan, wala akong hilig sa mga club club na yan" ani ko
"It's because hindi mo pa naman sinusubukan, try to go out to your comfort zone" Dannie said
Hindi ko mapigilang iikot ang aking mata sakaniya. Wala naman talaga kase akong hilig sa club, It's not because i don't like it, basta ayoko lang.
"Alam mo kung gusto mo pumunta edi pumunta ka mag isa, wag moko idamay dyan' sa walang kwentang bagay na yan" ani ko na naka kunot ang noo
"Dennise naman eh, just give it a try. Don't tell me kaya ayaw mo sumama sakin ay dahil ayaw mo lang". Yan kase ang lagi kong rason kapag nag aaya siya na samahan ko siya sa club.
"Yeah" maikli kong sagot
"Ugh whatever, fine ako nalang mag isa pupunta" then she walked out
Natawa naman ako dahil tila stress na stress na siya.
K I N A B U K A S A N.
Maaga akong gumising upang makapasok na ng skwelahan dahil ayokong nagtatagal ako sa bahay kase alam kong pagsasabihan nanaman ako ni mama na mag ayos para daw mag ka love life na ako, duh yung ibang magulang nga eh halos ayaw pag jowain yung mga anak tapos ako haynako.
"Ma alis nako, at wag mo na sabihin na hindi nanaman ako nag ayos." ani ko
"Haynako anak gusto-"
Diko na pinatapos si mama dahil paulit ulit lang kami tuwing umaga.
Pagka dating ko ng school ay marami nakaharang sa daan ko.
"Haynako kawawa naman si Art"
"He deserves that, tapunan ba naman niya ng juice si Matthew"
Bulong nga mga chismosa kong ka school mate.
"Matt sorry hindi ko naman sinasadya" ani ni Art na tila takot na takot.
I smirked. Kase naman ang duwag niya lalaki lang din yan oh. Kayang kaya niya pasabugin ang muka niyan.
"Oh, hindi sinasadya?" ani ng lalaki na akala mong kay gwapo.
"Oo! oo pasensya na talaga" Aalis na dapat ako sa walang kwentang eksena na iyon ngunit akmang susuntukin na siya ng lalaki ngunit hinarang ko iyon. Dahil sumusobra na siya.
"Hey that's enough. You're hurting him so much." ani ko dahil sobra na ang g*gong to.
He smirked."What are you? His hero?" ani niya.
"You can call me that if that's what you want."
He laughed.
"Tumabi ka diyan kung ayaw mo madamay" ani niya
"Really?" ani ko
Sumeryoso ang kaniyang tingin, hindi ang kaniyang titig. Nakakailang ang kaniyang mga titig.
"Really what?" He said while staring at me.
"You're going to stoop down low para sa isang to?"ani ko na pinipigilan ang tawa
"Kilala mo ba ako?" oh ang mga linyahan ng mga akala mo sobrang famous tsk.
"Ah no. Sino kaba?" ani ko, diko naman talaga siya kilala sa tinagal tagal ko dito ngayon ko lang siya nakita, siguro kase aral lang ako ng aral wala na akong pakealam sa nangyayari sa paligid ko.
He glared at me
"Pwes ipapakilala ko sayo kung sino ako pero hindi muna ngayon may lakad pa kase ako Ms. I don't care who you are saka nalang. Kaya be prepared okay?" ani niya at nilagpasan ako
Akala mo kung sino di pala uubra sakin. Aalis na sana ako but someone grab my wrist.
"Salamat Dennise you are my savior, Thank you" ani Art tama ba?
Binawi ko ang aking kamay sakaniya. Aba diko alam famous pala ako kase wala naman akong kinakausap dito sa school maliban kay Dannie.
"You're welcome, Sino ka nga ulit?" ani ko
"Art, Art Mendoza" ani Art
"Okay." At tinalikuran siya.
Naalala ko ang sabi sakin nung lalaki kanina.Hindi pala yon "sabi" banta pala iyon.
Kala niya siguro natatakot ako, Hihintayin kong magpakilala ka sakin lalaki.
HI guyss this is my first ever story di ko nga alam kung itutuloy ko pa HAHAHAHA sorry for wrong grammar and sorry sa typo if meron
Love lots!!!
Ps. sorry if jeje hahaha wala pa kase akong alam sa pagsusulat, Please bare with me *cross finger*
