When I Met Mr. Perfectionist

Chapter 2

     "Salamat. I owe you one.'" tumayo ako at nagsimulang lumapit kay D.O.

     "D.O." panimula ko.

     "How many times ko bang sasabihin sayo na wag mo akong tawaging D.O. dahil una sa lahat we're not close." Ayan na naman ang kasungitan niya. Ni ayaw niyang tinatawag ko siyang Kuya dahil hindi ko raw siya kapatid. -___-

     "Sorry. Sige Kyung Soo na lang. Hehe." Nagfake laugh ako.

     "Now what?" Poker face si baby ko xD

     "Pinabibigay ni mommy mo toh, naiwan mo raw eh. " inabot ko yung folder nay un when suddenly nahawakan ko ang kamay niya. Kahit sa ganung paraan, maligaya na ako, ang init ng kamay niya at may kuryenteng dumaloy sa amin. Perfect na sana yung moment ng bligla na lang nagsungit ang loko.

     "Alam mo, luma na ang style na yan. Bakit hindi na lang si Mina ang nagbigay sa akin? Para-paraan eh ano? Tss.." Ouch! Bigla niyang sinenyasan si Mina upang lumapit sa kinatatayuan naming dalawa.

     "Yes Oppa?" tanong ni Mina.

     "Next time, wag mo ng iutos pa sa iba ang mga bagay na kaya mo naming gawin. Hindi ka pinalaki nila Mommy at Daddy para maging tamad." Aniya kay Mina tsaka bumaling sa akin.

"At ikaw Princess, itigil mo na toh. You're just wasting your time on things na wala ka naming mahihita." First time na parang sinaksak ang puso ko sa sinabi niya. Nakakapangbaba ng loob, feeling ko lalo akong nanliit sa kanya.

     "Ano ba Oppa?! Sobra ka ng magsalita. She's still my bestfriend, hindi mo dapat siya pinagsasalitaan ng ganyan." Depensa ni Mina.

     No response lang siya. Tumalikod na lamang ako sa kanila dahil hindi ko mapigilang hindi mapaluha sa mga sinabi niya.

"Mina, a-ayos lang yun ano ka ba? Tara alis na tayo, pasabay ha." Yun na lang sinabi ko.

     "Tss.. Oppa, hindi pa tayo tapos. Isusumbong kita kay Mommy." Hinila ko na siya palabas ng cake shop. Umupo ako sa shotgun seat ng pink car ni Mina at agad niya naman inistart ito.

      "Pasensya ka na kay Oppa ha. Ihahatid na kita sa inyo para makabawi ako sa kasungitan ng mokong na yun." Aniya.

     "Sanay na ako sa Kuya mo noh. Kaya okay lang. Pero tamang ihatid mo na ako." I faked a laugh.

     "Ay ewan ko ba naman sayo at nakakayanan mo ang ugali niya. Ni ako nga asar na asarna sa kanya, kung di ko lang talaga siya kapatid baka napakulam ko na yun." Aniya.

     "Ganun talaga pag nagmamahal ka, kaya mong tiisin ang lahat at handing maging perfect para sa taong mahal mo, kaya mong baguhin ang sarili mo." I explained.

     "Lalim nun ah. Parang nawawala ata si Princess Jang. Sabihin mo? Kinain mo ba siya? Pero ito na, naconvinced mo na ako. Deserve mo si Kuya kaya from now on, susuportahan kita sa kanya. But.. in one condition." Aniya.

     "Oo naman. Ano bay un? Kahit ano para sa suporta mo." Sagot ko.

     "Wag mong susukuan si Kuya kahit na sinusungitan ka niya lagi. Gusto ko andyan ka lagi, kailangan niya na siguro ng love life para di na siya magsungit." Aniya.

     "Kahit hindi mo sabihin, gagagawin ko talaga yan. Matatag toh ano." Sabay turo sa dibdib ko.

     "That's the true spirit!"

     Pinapangako kong hindi ako susuko sa kanya. Kahit anong mangyari, andito ako para kay Mr. Perfectionist! FIGHTING!