two faced

143 6 2
                                    

Blij loopt ethan het gebouw naar binnen waar hij begroet word door rosa. "Hey ethan" "he roos, is liam in bespreking?" "Nee als het goed is is die net klaar dus je kan naar hem toe" "thank u hun tot later". Als ethan op liam zijn afdeling komt word hij door iedereen begroet, hij komt hier zovaak dat iedereen hem wel kent. Ethan klopt op de deur en hoort liam hem toestemming geven om binnen te komen. Maar als hij liam zo ziet weet hij dat liam gestrest is. "Lili Ben je nog steeds gestrest?" Liam kijkt op en glimlacht vermoeiend "een klant deed moeilijk maar ik heb het kunnen oplossen" ethan loopt op liam af en liam schuift zijn stoel een beetje naar achteren zodat ethan op schoot kan zitten. Ethan kijkt naar de papieren " ik snap er niks van" "maakt niet uit zolang ik het maar snap. Ohja je auto komt morgen binnen" ethan glundert "je bent te lief, zal ik jou even verwennen dan" "je bent naughty maar niet hier" "we hebben het al twee keer hier gedaan" liam lacht "oke niet nu dan". Liam merkt dat ethan de hele tijd loopt te glimlachen "waarom ben jij zo vrolijk?" Ethan giechelt nu dus liam tilt hem op zijn bureau. Ethan verwarmd zijn har en brengt hem tot rust "nou vertel kleine opdonder" "hey! Zo klein ben ik niet" "voor mij wel" "mmm oke drie keer raden wie ik zag" "de kerstman, tom cruise of lady gaga?" "Fout fout fout i wish!maar nee. Ik was toch met jordy naar de stad" "ja?" "Nou we gingen eten bij mijn lievelingstentje en ik zag ze zitten" liam kijkt verbaasd "wie? Pussycat dolls?" "Neehee...je weet wel echt wat ik leuk vind maar nee, je vrienden! Louis, harry, avan en zelfs zayn maar die had een kater zei harry". Liam zijn ogen worden groot "wowow je hebt met ze gepraat" "niet echt ik ging er bij zitten maar zayn en louis snauwde me meteen af" ethan lacht "zayn is inderdaad knap maar is net een kat" ethan lacht maar zijn glimlach verdwijnt snel als hij liam zijn gezicht ziet. "Had ik je gezegd dat je contact met ze mocht opzoeken" liam zijn stem klinkt laag. "Maar ik heb niks fout gedaan ik heb niet eens gezegd waar ik ze van ken. Ze kennen alleen mijn naam" "goddammit ethan! Soms ben je net een kleuter je kunt ze niet zomaar opzoeken" "ik deed het voor jou ik wilde een stukje van je jeugd zien want je vertelt bijna ni-" " met een fucking reden ethan" liam verheft zijn stem en ethan gaat van zijn bureau af en krimpt een beetje in elkaar. Dit is nu al de tweede keer dat liam zo tegen hem te keer gaat in zo'n korte tijd. "Ik wil gewoon closer met je zijn" "boeit me niet waag het niet om nog een keer contact met ze te zoeken" liam gaat weer zitten en buigt zich over zijn werk. "Of anders!" Zegt ethan eigenwijs. "Ga weg" "waarom" "ik zei donderop ethan je bent dom niet doof nu op zouten" ethan staat er verbaasd bij waarom gaat liam zo uit zijn dak. Ethan doet zijn schoen uit en gooit hem tegen liam zijn arm aan liam kijkt boos. "Wat is er mis met jou" ethan trekt de andere uit "waag het niet ethan" dreigend richt ethan zijn schoen op liam "waag het ni-" ethan gooit de schoen en hij komt tegen liam zijn borst ethan kijkt hem uitdagend uit. Liam loopt op ethan af en barst los. Hij schreeuwt en vloekt en scheld hij grijpt ethan bij zijn kraag maar stopt als hij ethan ziet huilen. Liam laat hem los waardoor ethan op de grond valt. "Soms ben je gemeen liam, je woede word de laatst tijd steeds erger. Ik was bang dat je me ging slaan" zegt ethan snikkend. Liam helpt ethan omhoog, "schat het spijt me ik weet niet wat me overkwam, ik zal je nooit slaan dat weetje?" Ethan knikt. "Het spijt me echt oke, ik moet even met iemand bellen. Zal ik je vanavond ophalen? Samen lekker uiteten?" Ethan schud zijn hoofd. "Ik wil dat je me alles vertelt" "over?" "Over jezelf en je moeilijke tijd" "ethan ik wil nie-" "nee! Het gaat er niet om wat jij wilt. Je hebt woede aanvallen soms word je schreeuwend wakker, je bent gestresst sinds hun hier zijn en de naam zayn doet je pijn, ik heb het gehad je gaat het me vertellen of alles wat wij hebben is klaar" "ethan" "nee ik ben bij jou thuis 7 uur ben je er wil je me niks vertellen prima ben ik weg jou keus, werkse" ethan raapt snel zijn schoenen op en trekt ze weer aan. "Ethan babe i-" "het heeft geen zin om steeds mooie dingen voor mij te kopen als je blijft schreeuwen. Ik ben dan wel kinderlijk maar ik ben niet dom liam. Verander je gedrag en noem me nooit maar dan ook nooit meer dom" en met die woorden loopt ethan weg. Liam bewonderd ethan altijd als hij zo is, eerst daagt hij uit, dan is hij verdrietig en dan komt hij voor zich zelf op en zet liam op zijn plek. Liam zucht en gaat weer zitten, hij moet weer eens met iemand praten. Hij pakt zijn mobiel en belt die persoon.
"Hey liam! Dat is lang geleden" "hey sam, sorry dat het zo lang geleden is. Heb je misschien even tijd?".

we'll meet againDonde viven las historias. Descúbrelo ahora