Yᴏᴜ ᴄᴀɴ ᴄᴀʟʟ ᴍᴇ ᴅᴀᴅᴅʏ

#01

"Εμ, όχι duhhh? Θα πάμε για καφέ. Δεν αντέχω άλλο σχολείο για σήμερα."της είπα καθώς έβαζα την τσάντα μου στον ώμο.

"Περίμενα σαν τρελή να το πεις αυτό και να φύγουμε από το κολαστήριο."είπε ενώ προχωρούσαμε στην εξωτερική πόρτα της κόλασης/σχολείου.

"Χαχ...πάμε στο Cafeteria?"την ρώτησα και εκείνη έγνεψε θετικά.

Τελικά πήγαμε στην καφετέρια στο κέντρο που συμφωνήσαμε όπου δούλευε το αγόρι μου. Ναι έχω αγόρι. Είναι 18 και είναι θεούλης.

Η Brielle βέβαια δεν τον συμπαθεί για κάποιο λόγο αλλά δεν πειράζει. Τον συμπαθώ εγώ.

"Πώς και από εδώ μωρό μου? Δεν έχεις μάθημα?"με ρώτησε αφού με φίλησε στο στόμα.

"Έχω αλλά βαριέμαι να πάω."είπα όλο νάζι και εκείνος γέλασε.

"Γεια σου Brielle."

"Γκγχμ γεια..."είπε ξινά και στριφογύρισα τα μάτια μου.

"Ναι...ωραία...λοιπόν, τι θα πάρετε?"ρώτησε ο Tyler και έβγαλε ένα μπλοκάκι.

"Εγώ θέλω ένα frappuccino."είπε η Brielle.

"Εγώ θα πάρω ένα freddo espresso μέτριο."του είπα και εκείνος έφυγε.

"Λεγε τώρα! Γιατί δεν τον συμπαθείς? Είναι 6 μήνες που τα έχουμε και του φέρεσαι σαν να είναι εχθρός σου."της είπα και εκείνη πήρε το βλέμμα της από το κινητό της και με κοίταξε.

"Δεν μου γεμίζει το μάτι. Αυτό είναι όλο."είπε αδιάφορα και συνέχισε να κοιτάει το κινητό της.

"Αχαμ..."είπα και το βλέμμα μου περιπλανήθηκε στο μαγαζί. Η πόρτα της εισόδου άνοιξε και μπήκε μέσα ο Jack με τον κολλητό του τον Simon. Αυτό μας έλειπε.

"Βρε βρε ποιες είναι εδώ..."είπε η μαϊμού με ένα πονηρό χαμόγελο και στριφογύρισα τα μάτια μου. Αντίθετα η Brielle είχε καρφώσει το βλέμμα της στον Simon ο οποίος την κοιτούσε ήδη.

"Τι κάνεις εδώ Gilinsky? Τόσες καφετέριες έχει, εδώ βρήκες να έρθεις?"τον ρώτησα αφού ξεφύσιξα.

"Φταίει που δεν αντέχω μακριά σου μωράκι."είπε και μου έδωσε ένα πεταχτό φιλί στο μάγουλο.

"Άντε γαμ-"πήγα να πω αλλά η Brielle με διέκοψε.

"Γιατί δεν κάθεστε μαζί μας αγόρια? Απ' ότι βλέπω, δεν έχει αλλά τραπέζια αρα δεν έχετε άλλη επιλογή."

"Ή μπορείτε απλά να φύγετε και να πάτε σε μια άλλη καφετέρια ας πούμε?"είπα ειρωνικά και η Brielle με τσίμπησε.

"Εγώ λέω να κάτσουμε. Τι λες Simon?"ρώτησε ο βλάκας τον φίλο του και εκείνος έγνεψε θετικά.

Κοίτα ρε φίλε που μπλέξαμε.

"Γεια σας...τι θα πάρετε?"είπε μια σερβιτόρα γλυκά και κοιτούσε με σέξυ βλέμμα τον Jack. Τι τον κοιτάς σαν ξερολούκουμο μωρή? Αλλά τι με νοιάζει ακριβώς? Έλα Χριστέ και Παναγιά.

"Ένα cappuccino, το ονοματάκι σου και το νούμερο σου."είπε ο Jack και σήκωσα το φρύδι μου. Σιγά ρε γόη.

"Μάλιστα."είπε εκείνη και έφυγε κουνώντας προκλητικά τον κώλο της.

Κοίτα την, την τσούλα.

"Το Σάββατο θα κάνω πάρτυ στο σπίτι μου και είστε όλοι καλεσμένοι."είπε ο Jack και έβαλε τα πόδια του πάνω στα δικά μου.

"Αν θες να έχεις πόδια καλό θα ήταν να τα πάρεις από πάνω μου."είπα ψύχραιμα και εκείνος γέλασε χωρίς να πάρει τα πόδια του από πάνω μου.

Οκευ Jack. Εσύ το επέλεξες.

Έτσι όπως ήταν χαλαρός και ξαπλωμένος σαν χταπόδι πάνω μου,έχωσα τα υπέροχα νύχια μου στο δέρμα του ποδιού σου. Εκείνος τινάχτηκε από τον πόνο και άρχισε να τρίβει με το χέρι του το σημείο που πονούσε.

"Είσαι τρελή? Τι κάνεις κοπέλα μου?"φώναξε και άρχισα να γελάω.

"Σου είπα να πάρεις τα πόδια σου από πάνω μου και δεν με άκουσες. Δεν φταίω εγώ. Είναι η τιμωρία σου."είπα αδιάφορα και εκείνος γέλασε.

"Κάτι λέγαμε για πάρτυ αν δεν κάνω λάθος."είπε ο Simon.

"Ναι. Το Σάββατο στις 23:00 όλοι σπίτι μου. Θα έχουμε πολλάάάάά ποτά."είπε κοιτώντας με, με νόημα.

"Να είσαι σίγουρος πως θα είμαστε εκεί."είπα στον Jack και τον κοίταξα αποφασιστικά.

"Θα δούμε..."είπε με ένα στραβό χαμόγελο στο πρόσωπο του.

Θα δεις γλυκέ μου...και δεν θα σου αρέσει αυτό που θα δεις...
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Ανέβηκε το πρώτο παρτ αυτού του βιβλίου...



Ακόμη και αν είμαι ψυχολογικά νεκρή από μια σειρά που βλέπω, ανέβασα για χάρη σας.😂😭



Πείτε γνώμες όλοι!💬



Ψηφίστε αν θέλετε⭐


♥️