Evrim

Bölüm 14

Gözlerimi yavaşca açtım. Etraf bulanıktı . Bir kaç kez gözlerimi kırpıştırdım. İlk önce koluma bağlı olan seruma baktım. Hastanedeydim. Peki neden yalnızım? Herkes nerede? Neden burdayım? Son hatırladığım şey biz kaza yaptık Yiğitcanla. Yiğitcan nerede?? İçeriye bir doktor girince hemen sorularımı sormaya başladım.
"Yiğitcan nerede?" doktor bana hüzünlü bir şekilde baktı. " Yiğitcan bey iyi durumda" o an gözlerime akın eden gözyaşlarımı geri yolladım. "İyi yani? " sesimin çatallı çıkmıştı. "Evet merak etmeyin" dedi. " Peki arkadaşlarım ve ailem nerede? " "Hepsi çok yorgun olduğu için uyuya kaldı" bunu derken . İçeriye gözaltları morarmış annem girdi.
" Ay parçam iyimisin?
" Evet anne. İyiyim" Annem saçlarımı öptü. Bende ona gülümsedim. Yiğitcanı çok merak ediyorum aslında. " Anne Yiğitcana iyi olduğumu söylermisin?"
" Yiğitcan kazayı yapan arkadaşın mı?"
Gözlerimi devirdim. İnşAllah azarlamazdı çocuğu. "Evet O."
" Günerin söylediği çocuk mu o? Hoşlandığın çocuk"
" Evet anne O. Lütfen ona söylermisin çok merak etmişdir beni"
" O kadar merak ettiyse gelip baksaymış nasılsın diye"
Sinirlenmeye başlıyordum. "Anne çocuk yaralı. Anladım ben seni. Güner nerede?
" Napıcaksın Güneri? . Hem eve gönderdim onu ben". İçeriye Açelya girdi. İşte kurtarıcım. "Nasılsın Ayşılım?" " İyiyim ben . Asıl Yiğitcan nasıl? " O da iyi. Doktorlo konuşuyordu az önce. Senin durumunu soruyordu o da. Gülümsedim. Kendinden çok beni merak etmişdir O. " Diğerleri nerede? Aras ,Su,Mert" Açelya kapıyı göstererek " Hepsi dışarda" kaşlarımı sorar bir şekilde kaldırdım. " Neden içeri gelmiyorlar?" Kapıya doğru bağırdım. " Gelsenizeee" hepsi teker- teker içeriye girdi.
Su bana bakıp " İyimisin güzelim? " " İyiyim. "Neden orda bekliyordunuz. Girseydiniz ya. "
Aras: "Rahatsız etmek istemedik"
Gözlerimi yeniden devirdik. Umurumuzda değil dese daha iyi bir yalan olurdu. Belki de sebepleri vardı. Çok üstelemedim. İçeriye Yiğitcan girdi. O sırada annem dışarıya çıkmıştı. Galiba annem Yiğitcanı beğenmiyordu. Sebebi ise çok bariz değilmi? Kaza yüzünden..
Bana üzgün gözlerle baktı. Yüzümde oluşan çiziklere bakıyordu. " Sevgilim ,acımıyor merak etme" dedim.
" Özür dilerim okyanus gözlüm" Omuz silktim " Geldi geçti. Sıkıldım burdan . Gitmek istiyorum. Ne zaman taburcu olurum?
Yiğitcan: " Az önce konuştum doktorla. İyi olduğunu söyledi. Yani gidebiliriz."
Yiğitcan tam kapıdan çıkacakken bağırdım. Yiğitcan hemen yanıma koştu. " Ne oldu? Bir yerin mi acıyor?"
" Ay hayır. Bugün Üniversite sınavlarımızın cevapları çıktığı gün"
Açelya: Aynen ya. Hepimiz unutmuşuz.
Su: " Birdakka hemen telefonlara asılmıyın. Hepimiz eve gidince öğreniriz. Benim eve gelin. Zaten yalnızım . Orda bakarız."
Yiğitcan önce itiraz edicek gibi oldu. Elimle kolunu sıktım. " Sorun yok. Gidelim. Orda öğreniriz".
Yarım saatlik bir yolculuktan sonra koşarak eve girdik. Herkesten çok ben heyecanlıydım. Hepimiz salonda oturmuş stressli bir şekilde bir-birimize bakıyorduk. Sonunda Yiğitcan pes edip " Ne drama yaptınız ha . Hadi bakalım" Aras da ona katılınca.
Yiğitcanın elini tutup " Ya kazanamazsam?" bana güven verircesine elimi sıktı. " Merak etme. Sana güveniyorum.Hem artık bakalım bence. Sadece başımı salladım. İlk önce Su ya baktık. Yüzünde güller açıyordu " Mimarlığı kazanmışım diyip bize sarıldı. Boğaziçi üniversitesi hemde"
Sıra Arastaydı. Hepimiz ona baktık. " Bir tebrik edin. Geleceğin mühendisiyim resmen . İtü yü kazandım". Onun adına çok mutluydum.
Sıra Açelyadaydı. Şimdi sorucaksınız neden en son sen? Hem neden sırayla ? Cevap veriyim ben en son bakıcağımı söyledim. Bizde sıraladık böyle.
Açelya:" Geleceğin avukatıyım artık. İstanbul üniversitesi hemde."
Mert "Aferin sevgilim. Bende öyle. İstanbul üniversitesi Hukuk" Birbirlerine sarıldılar. Sıra Yiğitcandaydı.
" Sevgilim " umutla ona bakıyordum.
" Mühendislik. İstanbul teknik üniversitesi". Ona sıkıca sarıldım. Sevgilim yaa .
Aras: " Vay broo. Aynı üniversitedeyiz. Yine ayrılamıycaz. "
Arasın dediğine hepimiz güldük.
Şimdi sıra bendeydi.
Açelya: "Hadi güzelim. Öldük burda"
Tamam deyip baktım.
1...2...3
Önce Yiğitcana baktım ,sonra Açelyaya. " Kazandımm. Kazandıım. Doktor olucam. Cerrahpaşa da hemde" O kadar mutluydum ki. Çalıştığıma değmişti. Hepimizin çalıştığına değmişti. Yiğitcana sıkıca sarıldım.
Yiğitcan: " Biliyordum sevgilim. Biliyordum. Herşeyim"

Umarım sizde istediyiniz üniversiteyi ve bölümü kazanırsınız. Ben dahil.