Aptal Üvey Kardeşim

28 - Sezon Finali

Medyada ki şarkı: 2NE1 - Missing You

Alarmın aptal sesiyle uyandığımda alarmı neden kurduğumu hatırlayamadım. Bugün cumartesiydi ve ben saat 6'da kalkmak için alarm kurmuştum. Acaba hala uykuda mıyım diye düşünürken hafta sonu kampa gidiceğimiz aklıma gelince sağ elimi alnıma vurmadan edemedim. Yatağımdan kakltıktan sonra paytak paytak tuvalete doğru ilerledim. İşlerimi halledince odama geri döndüm. İki gün, ormanın ortasında kalıcaktım ama valizim hala hazır değildi. Nasıl olsun ki zaten? Dün gece Tuna bir rahat bırakmadı. O gittikten sonrada zaten uyuya kalmıştım. Off, ilk duyduğum zaman kamp fikri kulağa hoş gelmişti ama şuanda kendimi çok yorgun hissediyorum, kampta ne kadar eğlenirim bilemem..

Elbise dolabımı açıp elbiselerimin en altında bulunan orta boy valizimi alıp yatağımın üstüne koydum. Ormanda olacağımız için çok açık yada kısa şeyler almayacaktım. Onun için iki tane dar pantalonlarımdan, iki tane uzun kollu çok kalın olmayan sweatshirtlerimden, bir tane de kısa kollu thirt ve geceliğimi valizime doldurdum. Yurtta hiç valiz doldurmadığımdan, valiz doldurma tekniklerini bilmiyorum onun için dağınık bir şekilde doldurdum ve valizimin fermuarını kapattım. Üstüme rahat bir pantolon ve t-shirt geçirdikten sonra saçlarımı at kuyruğu yaptım. Bu iki gün doğal ortamda geçiceği için bende doğal olmak istiyorum. O yüzden hiç makyaj yapmamak değilde, çok az doğal bir makyaj yaptım ve valizimin içine telefonumu, cüzdanımı, parfümümü ve en önemlisi kulaklığımı koyup odamdan çıktım.

Kapımın önünde durduğumda aklıma Tuna geldi. Acaba kalkmış mıdır? Aman neyse boşver diyip asansöre ilerledim ve en alt kata indim. Salondaki yemek masasında babam, Seda anne ve Tuna'yı gördüğüme şaşırdım. Benim acaba kalmış mıdır diye düşündüğüm çocuk benden önce kalkmış kahvaltı bile yapıyordu. Üçünede günaydın dedikten sonra masadaki yerime oturdum. Tabağımdaki peyniri bıçağımla böldükten sonra ağzıma attım. Ağzımdaki peyniri çiğnedikten sonra portakal suyumda bir yudum aldım ve bu sefer omletimi yemeye başladım.

" Yolda başınıza birşey gelirse hemen bana haber verin çocuklar. Ayrıca kamp yerine vardığınızda da haber verin." diye uyarıda bulundu babam. Tuna, babamın dediklerinden sonra gözlerini devirdi ve bıkkınlıkla konuşmaya başladı.

" Aylin'i yanımdan ayırmayacağım Erkan amca. O yüzden endişelenmene gerek yok." Tuna böyle dedikten sonra babam ve Seda anneye yapmacık bir gülümseme attı. Tuna'nın saygısızlığını gören Seda anne, Tuna'ya öyle bir bakış attı ki gülmemek için kendimi zor tuttum. Tuna'nın o kendinden emir tavırlarından eser kalmamıştı. Sanırım,Seda anneden ders alsam iyi olur. Tuna'nın hakkından tek o geliyor.

Kahvaltıdan sonra geç kalmamak için evden çıkmaya karar verdik. Babam bizi tembihledikten sonra son olarakta bana sarılırken kulağıma eğilip 'Tuna'yı gözetlememi, kızlara çok asılmaması için onun yanından ayrılmamam gerektiğini' söyledi ve benden ayrıldı. Karşısında duran kişi kanlı canlı Tuna'nın sevgilisiydi ama babamın bundan haberi yoktu tabi. Babama tebessüm ettikten sonra Seda anneylede vedalaşıp taksiye bindim. Tuna önceden valizlerimizi taksiye yerleştirip arabadaki yerini almıştı o yüzden vakit kaybetmeden yola çıktık.

 Okulun önüne geldiğimizde bu sefer otoparkta değilde okulun bahçesinde olan kalabalığı görünce gözlerim kocaman açıldı. Bu kadar kişi mi gelecekti gerçekten? Taksiden indikten sonra bizimkilerden biri var mı diye etrafa göz gezdirdim. Bir süre sonra Melis ve Derya'yı görünce onlara seslendim ve yanıma geldiler. Tuna'ya baktığımda o da etrafına bakınıyordu, heralde oda arkadaşlarını arıyordu.

"Hadi millet, servis geldi." Melis bize haber verdikten sonra topluca servise binmeye başladık. Toplam 3 servis gidicektik. E tabi, 100 kişiyi tek servisle götüremezlerdi. Servise binerken yana baktığımda bizim servisin yanındakı servise binen Mert'i gördüm. Cidden bir o eksikti. Günlerdir bana birşey yapmamıştı. Artık gerçekten vazgeçtiğini düşünmeye başladım ama yinede içimde küçük bir korku yok desem yalan söylerim.