Chapter 46-Scared

5.3K 468 93
                                    

Μπήκα μέσα στο δωμάτιο και αυτό που είδα δεν το περίμενα...Να σας πω την αλήθεια.

Είδα τον Sean να έχει ετοιμαστεί φορώντας ένα μαύρο τζιν με σκίσιμο καθώς και από πάνω μια μαύρη κοντομανικη σχετικά εφαρμοστή μπλούζα.

Είχα φτιάξει τα μαλλιά του με λιγο ζελέ και είχε ξαναβάλει μερικά σκουλαρίκια που είχε βγάλει.

«Που πας;»

Ρώτησα έκπληκτη και γέλασε ελαφρά.

«Δεν μπορώ άλλο μονοτονία και μιζέρια...Βαρέθηκα»

Είπε ενώ φορεσε παπούτσια.

«Αυτά δεν είναι για εμένα»

Είπε ενώ άρπαξε το δερμάτινο του.

«Εγώ βγαίνω κάθε μέρα έξω δεν καθομαι σε ένα σπίτι σαν να είμαι 40 χρόνων.»

Είπε ενώ φορεσε αποσμητικό.

«Αν θες έλα αν δεν θες κάτσε»

Είπε ενώ φορεσε κολόνια και τον κοίταξα έκπληκτη.

«Από που προήλθε όλο αυτό;»

Ρώτησα και ανασηκωςε τους ώμους του.

«Ότι ο αδερφός μου έχει δίκιο,έχω γίνει πολύ κλαψομουνης τελευταία και ποτέ δεν διαμαρτυρομουν για τίποτα...Εμπηξα στη μιζέρια πια...Θέλω πίσω τον παλιό Sean...και μαζί και τη ζωη του»

Είπε ενώ φορεσε το δερμάτινο του...

«Η παλιά ζωη του δεν με είχε μέσα»

Είπα κοιτάζοντας τον στα μάτια και κοίταξε στιγμιαία το κρετημα μου στο μπρατσο του.

«Δεν μπορώ να καθομαι να μιζεριαζω άλλο εδώ μέσα...Τα εννοούσα όσα είπα πριν απλά...δεν μπορώ άλλο αυτό το πράγμα...»

Είπε και τον κοίταξα μπερδεμενη.

«Ποιο πράγμα;»

Ρώτησα και πέρασε τα χέρια του ανάμεσα από τα μαλλιά του.

«Τη μιζέρια»

Επανέλαβε γι χιλιοστη φορά.

«Όταν είμαστε μαζί είμαι τελείως διαφορετικός...Και με κάνει να είμαι ευτυχισμένος αλλά παράλληλα Μα επιστρέφουν όλα αυτά που είχα ξεχάσει τόσα χρόνια»

Είπε και τον κοίταξα στα μάτια μπερδεμενη.

«Με κανεις ευάλωτο...Και όταν ειδαι μακριά...δεν είμαι...και-

Άρχισε και έγνεψε αρνητικά τρίβοντας το πρόσωπο του.

«Απλά θέλω να βγω λιγο μόνος μου»

SavageWhere stories live. Discover now